ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 151

บทที่ 151 ผลจากความโกรธเกรี้ยวของคุณชายสามเย่ (5)

“แต่ก็ไม่ใช่แต่งมากัดมั้ง？”ขณะนี้เวินลั่วฉิงรู้สึกเวียนหัว ดังนั้นสมองจึงตามไม่ทำงาน เอ่ยปากพูดหนึ่งประโยคโดยจิตใต้สำนึก

เย่ซือเฉินหยุดชะงัก จากนั้นก็อมยิ้ม“อืม คุณพูดถูก แต่งเมียมาไม่ใช่ใช้มากัด ยังสามารถทำเรื่องที่สำคัญกว่าได้”

ริมฝีปากของเย่ซือเฉินจงใจกัดเบาๆด้วยการถูไถไปมาที่ใบหูของเธอ

ลมหายใจของเขาได้แผ่กระจายจากข้างหูไปยังที่ต่างๆ จนเธอต้องสูดเข้าไปอย่างไม่มีทางเลือก

เย่ซือเฉินดื่มเหล้าเป็นจำนวนมาก ลมหายใจของเขายิ่งแผ่กระจายกลิ่นก็ยิ่งแรงขึ้นทุกที ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงยิ่งเวียนหัวตามไปด้วย

เธอถึงขั้นหายใจลำบาก อ่อนระเหยโรยแรงไปทั้งตัว แผ่นหลังของเธอได้พยายามพิงผนังไว้ แต่กลับรู้สึกว่าร่างกายของตนลื่นไหลลงไปอย่างไม่สามารถประคับประคองให้อยู่ได้

เธอรู้สึกว่าตนกำลังจะเป็นลมแล้ว เธอจำได้ว่าครั้งก่อนเธอดื่มไวน์แดงไปแค่อึกเดียวก็รู้สึกเวียนหัวทันที

กลิ่นเหล้าของเขาที่แรงฉุนครั้งนี้เหมือนจะมากว่าครั้งก่อนที่เธอดื่มไวน์แดงเสียอีก

ดังนั้นเธอจึงรู้สึกเบลอๆ สมองไม่สามารถตริตรองอะไรได้

มือของเธอยื่นออกไปโดยสัญชาตญาณ อยากจะดึงอะไรไว้เพื่อจะได้ประคองตัวเองไม่ไห้ลื่นไหลไปที่พื้น

ด้านหลังของเธอเป็นผนังบ้านไม่สามารถจับอะไรได้เลย ด้านหน้าคือเย่ซือเฉิน ซึ่งเวลานี้ระดับการยืนของเธอและเขา เมื่อเธอยื่นมือออกไปก็ถึงระดับเอวของเขาพอดี

เธอใช้มือจับเสื้อข้างเอวของเขาไว้แน่น เนื่องจากหายใจลำบาก เธอจึงหายใจแรงๆออกมา

เย่ซือเฉินตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าเธอจะตอบสนองเช่นนี้ ทีแรกคิดว่าเธอจะดิ้นหรือต่อต้าน คิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นฝ่ายรุกขนาดนี้

บัดนี้ความโกรธในใจของเย่ซือเฉินได้มลายหายไปในชั่วพริบตาเดียว ถึงตอนนี้เธอจะยังไม่รักเขาก็ตาม

ทว่าอย่างน้อยร่างกายของเธอก็ไม่ได้ต่อต้านเขา ไม่ต่อต้านการจูบของเขา อีกทั้งยังมีการตอบสนองด้านอารมณ์ใคร่อีกด้วย

และราวกับว่าเธอจะเกิดอารมณ์ได้ง่ายเป็นพิเศษ เขาแค่กัดที่ใบหูของเธอ เธอกลับอ่อนไปทั้งตัวถึงขั้นยืนไม่มั่นคง แถมยังหายใจเร็วอีกต่างหาก

เสื้อของเขานั้นลื่นเล็กน้อย เวินลั่วฉิงรู้สึกจับได้ไม่มั่นคง ดังนั้นด้วยสัญชาตญาณอยากจะจับให้มั่นคงยิ่งกว่าเดิม เธอจึงยื่นมือไปจับที่เอวของเขา ซึ่งเอวของเขาไม่มีไขมัน ตึงมากเลย ทำให้เธอจับไม่สะดวก นิ้วมือของเวินลั่วฉิงจึงได้ลอบเข้าไปจับเอวในเสื้อผ้าไว้แน่น

เย่ซือเฉินตัวแข็งทื่อ หายใจแผ่วเบา ผู้หญิงคนนี้รู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่？

เอวด้านหลังของผู้ชายมันเป็นจุดที่อ่อนไหวต่อการกระตุ้นยิ่งนัก

จากตอนแรกที่เย่ซือเฉินประกบใบหูของเธอไว้ได้เอียงออกมามองเธอแล้ว

เวลานี้เวินลั่วฉิงได้จับเอวของเขาไว้ ตัวอ่อนราวกับไม่มีกระดูกพิงอยู่ในอ้อนกอดของเขา ได้จ้องมองเขาด้วยดวงตาพร่ามัวจะปิดไม่ปิด ริมฝีปากสีแดงเปิดขึ้นเล็กน้อยอย่างงดงาม เป็นการเชิญชวนให้เร้าร้อนยิ่งนัก

อิริยาบถ ณ ตอนนี้ของเธอช่างยั่วยวนใจเหลือเกิน

เย่ซือเฉินไม่รู้ว่าท่าทีของเธอในตอนนี้เป็นเพราะกลิ่นเหล้าของเขา ปากของเขาจึงยกขึ้นอย่างพอใจกับการตอบสนองของเธอ

ปากของเขาเข้าใกล้เธอ พูดให้ถูกต้องก็คือเข้าใกล้ปากที่งดงามของเธอ

เพราะการเข้าใกล้เช่นนี้ ลมหายใจของเขาได้พ่นโดนใบหน้าของเธอ เวินลั่วฉิงจึงต้องสูดกลิ่นเหล้าเข้าไปมากขึ้นอีก จากที่สมองเฉื่อยชาก็ได้หยุดการรับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างลงไป

ริมฝีปากของเขาเข้าประกบกับริมฝีปากของเธอ เพื่อจูบเธอไว้

ชั่วขณะนั้น ร่างกายของเขาสั่นคลอเล็กน้อยด้วยแววตาที่ตื่นเต้น เหล้ายิ่งทำให้เกิดความคลั่งไคล้เข้าไปใหญ่

ปกติเขามีความสามารถในการควบคุมตัวเองสูง แต่ตอนนี้แค่เพียงการจูบก็ทำให้เขามีอารมณ์ทางเพศได้……