ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 153

บทที่ 153 หย่าก่อนกำหนด (2)

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เวินลั่วฉิงตัดสินใจว่าจะทำดีให้ถึงที่สุด “ถ้างั้นพวกเราไปหย่ากันวันนี้เลยดีไหม？”

เพราะยังไงเสียก็ต้องหย่ากันอยู่แล้ว ยิ่งเร็วจึงยิ่งดี มันดีต่อพวกเขาทั้งสองคนและดีต่อเธอด้วย

หลังจากที่หย่าเสร็จแล้ว เธอก็สามารถพาเด็กน้อยทั้งสองคนกลับไปได้แล้ว ไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวงอย่างนี้อีกต่อไป

แววตาของเวินลั่วฉิงมีความสุขอย่างไม่ได้ปิดบัง

เห็นท่าทีเธอมีความสุขเช่นนี้ เย่ซือเฉินรู้สึกหายใจไม่ออกเหมือนมีอะไรมากั้นหัวใจเขาไว้ เขาอยากจะหยิกเธอให้ตายเสียจริงๆ

ไม่ใช่สิ เขายิ่งอยากจะกดทับบนร่างเธอ เอาเธอให้สาสมใจอยากอย่างรุนแรงไปเลย

มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะหย่าร้างกัน ตั้งแต่นาทีที่แต่งงานกันมา เขาไม่เคยคิดที่จะหย่ามาก่อน ชาตินี้เธออย่าได้คิดที่จะหย่าเลย

แน่นอนว่าเขารู้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้ชอบเขา เขาถึงขั้นรับรู้ได้ว่าเธอต่อต้านความรักขนาดไหนอีกด้วย

แต่เธอไม่ต่อต้านร่างกายของเขา ไม่ต่อต้านการเข้าใกล้ของเขา และไม่ต่อต้านการจูบของเขาด้วย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็หลับนอนกับเธอเลยละกัน ได้ตัวเธอก่อนค่อยคว้าใจเธอทีหลัง

แน่นอนว่าต้องหลับนอนอย่างสมยอม และไม่มีทางที่จะหย่าเด็ดขาด

เขารู้สึกว่าต้องเร่งฝีเท้าในการสืบค้นเรื่องนั้นให้กระจ่างโดยเร็วที่สุด ขอแค่มีหลักฐานว่าเธอเป็นผู้หญิงใน 5 ปีก่อนเพียงพอ ถึงเธออยากจะไปก็ไม่มีทางเด็ดขาด

แน่นอนว่าตอนนี้ไม่หย่าร้างก็คงจะต้องใช้เหตุผลเดิมก่อน

“หูข้างไหนของคุณได้ยินว่าผมไม่เอาหุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปแล้วล่ะ？” เย่ซือเฉินได้แต่คิดวิธีดึงคำพูดเมื่อกี้กลับคืนมา

มีคนเคยบอกว่าสายน้ำไม่หวนคืน น้ำที่เทออกไปแล้วยากที่จะเก็บกลับมา ถึงมันจะเก็บกลับมาได้ยากสักเพียงไร แต่บัดนี้เขาจำเป็นต้องถ่มน้ำลายแล้วกลับกลืนกินอีก

“ได้ยินเต็มสองหูเลย เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดอยู่หยกๆ” เวินลั่วฉิงได้ยินเขาพูดเช่นนี้ก็รู้สึกมึนงง เมื่อกี้เขาเอ่ยปากพูดเองและพูดเสียงดังด้วย หูเธอก็ไม่ได้มีปัญหาจะไม่ได้ยินได้อย่างไรกัน？

เมิ่งโร่ฉิงทนไม่ไหวหัวเราะออกมาอีกครั้ง พี่สะใภ้เธอช่างน่ารักจริงๆ

“เข้าใจไหมว่ามันเป็นกลยุทธ์？” เย่ซือเฉินจ้องมองเธอแวบหนึ่ง ในขณะที่โกหกอยู่หน้าของเขาไม่ได้แดงและไม่ได้หายใจถี่ๆเลย

มุมปากของเมิ่งโร่ถิงขยับ โอ้ย!พี่ชาย ช่างทำไปได้นะ？

“เข้าใจ แต่ฉันรู้สึกว่ามันไม่มีประโยชน์หรอก” เวินลั่วฉิงกะพริบตาเบาๆ คนที่อวดดีและบ้าคลั่งอย่างเขามีหรือจะใช้กลยุทธ์กระตุ้นฝ่านตรงข้าม？ทำไมเธอไม่อยากจะเชื่อสักเท่าไหร่เลย？

เมิ่งโร่ถิงตัวแข็งทื่อ ที่แท้พี่สะใภ้รู้จักพี่ชายดีขนาดนี้เลย？

“มีประโยชน์ก็แล้วกันหนะ” เย่ซือเฉินกัดฟันทนไว้ ตอนที่ควรจะฉลาดไม่ฉลาด ตอนที่ควรจะโง่ก็กลับรู้เท่าถึงการณ์จริงๆ มันช่างทำให้โมโหยิ่งนัก

“อืม” เวินลั่วฉิงไม่ยอมรับไม่ได้ว่ากลยุทธ์นี้ใช้ได้ผลดีกับคุณปู่เย่ คุณปู่เย่นั้นเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม จะไม่รู้ความสามารถของเย่ซือฉุนได้อย่างไรกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะยกบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปให้กับเย่ซือฉุนจริงๆ

เมื่อสักครู่นี้คุณปู่เย่แค่ขู่เย่ซือเฉินเฉยๆ แต่น้ำเสียงที่ไม่สนใจของเย่ซือเฉิน คนที่ต้องใจร้อนและกังวลก็คงต้องเป็นคุณปู่เย่อย่างแน่นอน

ถ้าเกิดว่าเย่ซือเฉินไม่สนใจจริงๆ ไม่สานงานบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปต่อ บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปคงต้องจบลงเพียงเท่านี้แน่ๆ

เห็นท่าทางการตอบสนองของเธอ เย่ซือเฉินยังถือว่าพอใจอยู่ แต่เย่ซือเฉินยังเสริมอีกหนึ่งประโยคว่า “ หากยึดตามหลักของสัญญาแต่งงานแล้ว ถ้าผมยังไม่ได้หุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปก็ไม่สามารถที่จะหย่าร้างกันได้ คิดว่าข้อนี้คุณน่าจะรู้ดีนะ”