ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1654

“ใช่เหรอ? เอาเถอะ คุณบอกว่าฉันไปอ่อยแฟนของคุณ ไม่สิ คู่หมั้นของคุณ ถ้าย่างนั้นเขาคือใคร? ในเมื่อคุณมาเกรี้ยวกราดใส่ฉัน แล้วเขาคือใคร? คุณก็น่าจะรู้สิ ที่สำคัญที่สุดก็คือ หลักฐานล่ะ?”ในเมื่อมาหาเรื่องกันแล้ว ก็อย่ากลัวที่จะถูกหาเรื่องกลับ หลิวหยิงเข้าใจดี อย่าว่าแต่ช่วงหลายปีมานี้เธอไม่เคยไปติดต่อมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหนเลย ถึงต่อให้มี ถ้าเกิดมีหลักฐาน ซือถูมู่หรงก็คงจะจัดการให้เรียบร้อยไปแล้ว ดังนั้นจึงไม่รู้สึกกังวลเลยแม้แต่น้อย

จู่ๆหลิวหยิงก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่าถ้าเกิดตอนนี้ ซือถูมู่หรงติดตามเธออยู่ ก็จะไม่มีทางเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้นอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าตัวเองจะจัดการได้ก็ตาม แต่ว่า…...เธอก็ไม่อยากให้แม่พลอยเดือดร้อนไปด้วย

คุณแม่หลิวรู้สึกเป็นกังวลใจขึ้นมาทันที ต้องเคยผ่านเรื่องราวแบบไหนมาบ้าง หลิวหยิงถึงได้พูดคำพูดนี้ออกมาได้อย่างสงบนิ่งแบบนี้? ดูเหมือนว่าไม่สนชื่อเสียงของตัวเองเลยแม้แต่น้อย คุณแม่หลิวก็ยิ่งรู้สึกเสียดายมากขึ้นไปอีก ที่ตอนแรกไม่ได้อยู่ข้างกายของหลิวหยิง

“เธอชื่อหลิวหยิง เธอนี่แหละที่มาอ่อยคู่หมั้นของคนอื่น ยังจะมาเล่นลิ้นอีกเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกดีใจที่จดจำชื่อชื่อนี้ได้ ในตอนนี้ก็ยิ่งยื้อแย้งชื่อนี้เอาไว้ไม่ยอมปล่อย ใจลึกๆของเธอเชื่อว่าตอนนี้หลิวหยิงกำลังอยู่ในฝั่งที่ไร้เหตุผลไม่น่าเชื่อถือ เธอจะต้องตื่นตระหนกแล้วเผยไต๋ออกมาแน่นอน

น่าเสียดาย เธอไม่เข้าใจหลิวหยิงเลย แล้วก็ยิ่งไม่เช้าใจความสัมพันธ์ของหลิวหยิงกับซือถูมู่หรงอีกด้วย มือที่สาม? เข้ามาแทรกแซงความรู้สึกของคนอื่น? หลิวหยิงไม่เคยทำมาก่อน แน่นอนว่าไม่มีทางรู้สึกผิดแน่นอน

“แล้ว ที่คุณพูดหมายถึงใคร? คนที่ฉันไปอ่อยไม่ใช่แฟนของคุณแล้วก็ไม่ใช่คู่หมั้นของคุณ? แล้วอย่างนั้น คุณรู้ดีขนาดนั้นได้ยังไง”หลิวหยิงถามกลับ เรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อน ในเมื่อคนที่พูดถึงไม่ใช่คู่หมั้นของเธอ แล้ว เธอกับคู่หมั้นของคนอื่นอยู่ใกล้ชิดกัน ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรน่ะสิ！

“เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉัน เธอเห็นกับตาของตัวเองว่าเธอไปอ่อยคู่หมั้นของเธอ！”ผู้หญิงคนนั้นกล่าวหาตำหนิด้วยความที่อยู่เหนือกว่า ดูเหมือนว่าหลิวหยิงจะไปกลั่นแกล้งรังแกเธอเข้าแล้ว แต่เดิมนี่มันเป็นเรื่องปกติทั่วไป ถึงขนาดเป็นเรื่องที่แอบมีความรู้สึกที่ดีด้วยซ้ำ ถึงยังไงการที่มาเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเพื่อนสนิท ผู้คนมากมายก็มีความสุขใจที่ได้เห็นอยู่แล้ว

หลิวหยิงยกคิ้ว นี่มันมั่วซั่วกันเกินไปไหม? ใส่ร้าย? การมาใส่ความให้ร้ายกันโดยที่ไม่มีการคิดวางแผนเลยแม้แต่นิดเดียวแบบนี้ มีช่องโหว่อยู่ไม่น้อย จะมีใครช่วยเธอทำให้มันเนียนๆหน่อยได้ไหม? หลิวหยิงรู้สึกคาดหวังอยู่ไม่น้อย เธออยากจะดูสักหน่อยว่าคนที่อยู่ในมุมมืดคือใคร ก็เลยอยู่เล่นเป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนนี้ต่อ“คนที่คุณบอกว่าฉันไปอ่อยคนนั้นคือใคร? ไป๋ยี่? ไป๋รุ่ย? ซือมู่? ขอโทษนะผู้ชายของฉันค่อนข้างเยอะน่ะ”

หลิวหยิงพูดขึ้นอย่างไม่สนใจเลยสักนิด ดูเหมือนว่าข้างกายของเธอจะมีคนเหล่านี้อยู่จริงๆ

ผู้หญิงตรงหน้านี้เริ่มรู้สึกสับสนอยู่ไม่น้อย นี่มันถือว่าแฉตัวเองหรือเปล่า? แถมเธอพูดเรื่องนี้ออกมาได้อย่างหน้าตาเฉยได้ยังไง? สีหน้าดูถูกของผู้หญิงคนนั้นดึงดูดสายตาที่ดูหมิ่นดูแคลนของผู้คนรอบข้าง หลิวหยิงไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่นิดเดียว จ้องมองแค่ผู้หญิงคนนั้นคนเดียว

ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นกำลังขี่หลังเสือยากที่จะลงแล้ว นี่มัน ควรพูดสุ่มมาสักชื่อไหม? แต่ คนคนนั้นไม่ได้พูดนี่นา แค่บอกว่าคู่หมั้นของเธอสกุลซือถูเท่านั้น ใช่ซือมู่นั่นใช่ไหม?

“ดูท่าคงจะไม่ใช่ทั้งหมดสินะ”หลิวหยิงเห็นผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบ ก็พูดถามขึ้นมาต่อ“ในเมื่อคุณไม่รู้ แล้วกล้าดียังไงมากล่าวหาตำหนิฉัน? เพื่อนของคุณไม่บอกอะไรเลยเหรอ?”

“เหอะๆ”ผู้หญิงคนนั้นสบถอย่างเย้ยหยัน“เพื่อนของฉันถูกทำร้ายจนไม่มีกะจิตกะใจจะกินข้าวกินปลา แถมยังไม่ให้พวกเรามาหาเธออีก บอกว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเธอ ใครจะไปรู้ว่าเธอจะมีท่าทีแบบนี้? ถ้าครั้งนี้ไม่ได้มาเจอเธอ ใครจะอยากมาหาเพื่อจงใจพูดเรื่องแบบนี้กับเธอไม่ทราบ? เดิมทีแค่อยากจะพูดกับเธอแค่ไม่กี่ประโยคเท่านั้น ว่าให้อยู่ห่างจากคู่หมั้นของคนอื่นหน่อย คิดไม่ถึงว่าเธอจะไม่มีทีท่าที่รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อยขนาดนี้”

“ฉันไม่รู้จักแม้กระทั่งว่าคู่หมั้นของคุณคนนั้นคือใคร แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันได้ไปอ่อยเขาไหม”หลิวหยิงพูดออกมาอย่างง่ายๆ เธอตั้งใจ คำพูดนี้มันย้อนแย้งกัน ตั้งใจฟังดีๆก็จะฟังออก แต่ผู้หญิงตรงหน้านี้ดันดูเหมือนว่าจะไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

หลิวหยิงคิดถึงสิ่งล่อตาล่อใจที่อ่อนโยน“ถ้าอย่างนั้นคุณพูดถึงใคร คงจะไม่ได้ให้ฉันแบกความผิดนี้เอาไว้อย่างไม่มีเหตุมีผลไปตลอดหรอกใช่ไหม? คู่หมั้นที่คุณพูดถึงคือใครล่ะ”

ผู้หญิงคนนั้นกัดฟันกรอดๆ พูดขึ้น“ซือมู่ ซือมู่นั่นแหละ คู่หมั้นของฉันก็คือเขา ดังนั้น คุณยอมรับแล้วสินะว่าไปอ่อยเขา?”