ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1655

คุณแม่หลิวส่ายหัว เธอไม่เห็นด้วยกับความคิดแบบนี้ของหลิวหยิง แต่มันก็ไม่มีอะไรที่โต้แย้งได้จริงๆ ตอนนี้เรื่องมันก็จบไปแล้ว ก็ช่างมันแล้วกัน

ถ้าเป็นเมื่อก่อน คุณแม่หลิวจะต้องรับไม่ได้กับเรื่องแบบนี้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ หลิวหยิงผ่านอะไรมามากมายขนาดนี้ แถมต่อให้วิธีการในการทำเรื่องอะไรต่างๆของหลิวหยิงจะเปลี่ยนไปแล้ว แต่เธอก็ยังคงเป็นหลิวหยิงเหมือนในสมัยก่อนอยู่ ไม่ใช่ว่าอะไรก็ไม่สนใจทั้งนั้น หลิวหยิงก็แค่ปกป้องตัวเองด้วยวิธีการของตัวเองเท่านั้น แต่บางที……วิธีการอาจจะดูรุนแรงไม่ค่อยเหมาะไม่ค่อยควรเท่าไร แต่มันได้ผลก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง? ขอแค่หลิวหยิงไม่เป็นอะไรก็ได้แล้ว

ตลอดทั้งทางเงียบสงบมาก พอกลับไปถึงคุณแม่หลิวก็ถือของเข้าไปในห้องครัว ตั้งแต่ตอนบ่ายจนถึงตอนนี้ หลิวหยิงยังไม่ได้กินอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว เกรงว่าหิวจนจะแย่อยู่แล้ว

หลิวหยิงนึกว่าคุณแม่หลิวโกรธ เลยเดินตรงเข้าไปหาแม่ ก่อนจะพูดขอโทษ“แม่ แม่อย่างโกรธเลยนะ ครั้งหน้าหนูจะไม่ทำแบบนี้แล้ว”

คุณแม่หลิวรู้ว่าหลิวหยิงเข้าใจผิด จึงหันตัวกลับมายิ้มให้กับเธอเล็กน้อย“แม่ไม่ได้โกรธ ตราบใดที่ลูกคิดดีแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไรก็ถือว่าดีหมดแหละ ลูกสาวที่แม่อบรมสั่งสอนมา แม่เข้าใจดี ไม่มีทางเชื่อสิ่งที่คนอื่นพูดง่ายๆแน่นอน”

หลิวหยิงพิงกำแพง มองดูแม่ที่กำลังยุ่งวุ่นวายทำอาหารอยู่ เธอพบว่าตัวเองชอบบรรยากาศที่เงียบสงบแบบนี้เป็นพิเศษ เหมือนกับ……กำลังอยู่บ้านอย่างไรอย่างนั้น หลิวหยิงเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศแบบนี้

……

เพราะว่าวันนี้เวินลั่วฉิงจะมารับถังจื่อซีกับถังจื่อโม่กลับไป จึงอยากที่จะอาศัยโอกาสนี้ขอโทษเวินลั่วฉิงสักหน่อย บวกกับเธอชอบถังจื่อซีกับถังจื่อโม่ทั้งสองคน ก็เลยอยู่ที่นี่

ซ่างกวนหงตื่นเช้าขึ้นมาจิตใจก็เหม่อลอยอยู่เล็กน้อย เขากับเวินลั่วฉิงไม่เคยเจอกันจริงๆ วิดีโอก่อนหน้านี้ก็สั้นมากๆ เขายังไม่ได้แม้แต่จะจัดการกับอารมณ์ของตัวเองด้วยซ้ำ เวินลั่วฉิงมาในครั้งนี้ ในใจลึกๆของเขารู้สึกตื่นตัวอย่างมาก ถึงขนาดที่รู้สึกตื่นตระหนกอยู่ไม่น้อย เขาไม่รู้ว่าเวินลั่วฉิงจะชอบเขาไหม จะรู้สึกว่าเขาจงใจใช้เด็กทั้งสองคนเพื่อที่จะได้เข้าใกล้เธอหรือเปล่า ที่เป็นกังวลใจที่สุดก็คือ หลังจากที่ผลทดสอบความเป็นพ่อลูกออกมาแล้ว เวินลั่วฉิงจะรู้สึกว่าตนเองคิดวางแผนเรื่องนี้เอาไว้เป็นอย่างดีแล้วหรือเปล่า

ความคิดของถังจื่อซีกับถังจื่อโม่ก็ผ่อนคลายไปเยอะ พวกเขาดีใจขึ้นมาก รู้สึกว่าแม่ของตัวเองกับคุณปู่ที่ตัวเองชอบจะได้เจอกันแล้ว ต่อไปพวกเขากลับมาเล่นอีกครั้งก็จะสบายขึ้นไม่น้อย โดยเฉพาะถังจื่อซี เธอรู้สึกตั้งหน้าตั้งตารอคอยเป็นพิเศษกับการมาพบกันของเวินลั่วฉิงและซ่างกวนหง

ช่วงเวลาสิบโมง เวินลั่วฉิงมาถึง เนื่องจากก่อนหน้านี้ผู้ดูแลจงได้ส่งคนมารออยู่ข้างนอกแล้ว ก็เลยพาเวินลั่วฉิงเข้ามาข้างในได้ในทันที ในใจของผู้ดูแลจง เวินลั่วฉิงคือเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ ดังนั้นก็เลยตั้งหน้าตั้งตารอคอยการมาของเวินลั่วฉิงเป็นพิเศษ

ถังจื่อซีกับถังจื่อโม่พอได้ยินเสียงเคลื่อนไหวแล้วก็เสียงพูดเบาๆของเวินลั่วฉิงดังมาจากข้างนอก สายตาก็เปล่งประกายขึ้นมาทันที！แม้จะบอกว่าอยู่ที่นี่รู้สึกมีความสุขมากๆ ถึงขนาดที่“มีความสุขจนลืมบ้าน”ไปเลยก็ว่าได้ แต่ตอนนี้เวินลั่วฉิงมาแล้ว พวกเขาทั้งสองคนก็รู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

“หม่ามี๊！”ถังจื่อซีวิ่งตรงเข้าไปอย่างดีอกดีใจ หลังจากที่เห็นคนที่ตามมาข้างหลัง ก็เปิดปากพูดขึ้นอย่างไม่แน่ใจ“แด๊ดดี้?”

เย่ซือเฉินเม้มปาก น้ำเสียงแบบนี้มันเกิดอะไรขึ้น? เหมือนกับไม่อยากต้อนรับเขาอย่างไรอย่างนั้น? นาทีที่เวินลั่วฉิงเห็นถังจื่อซีกับถังจื่อโม่ก็เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มขึ้นมาทันที

เสื้อผ้าที่ถังจื่อซีกับถังจื่อโม่สวมใส่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน น่าจะไปซื้อกันตอนที่พวกเขาออกไปก่อนหน้านี้ แต่ว่า มันดูเหมาะมากๆ

เวินลั่วฉิงจูงถังจื่อซี กะที่จะพาเขาเข้าไป มือกลับถูกเย่ซือเฉินมาคว้าจูงเอาไว้ เวินลั่วฉิงรู้สึกสงสัย นี่เขาเป็นบ้าอะไร มาถึงบ้านแล้ว ยังจะต้องมาจูงอะไรอีก? แต่ตอนที่เห็นมู่เฉิงที่อยู่บนโซฟาแล้วก็เข้าใจขึ้นมาได้ทันที คนคนนี้กำลังประกาศความเป็นเจ้าของอยู่นั่นเอง

เวินลั่วฉิงหมดความอดทนกับความหน่อมแน้มของเย่ซือเฉิน แต่กลับไม่ได้สะบัดออก ปล่อยให้เขาจูงเข้าไปทั้งอย่างนั้น เย่ซือเฉินกวาดสายตามองไปในห้องรับแขก ก่อนจะพูดกับซ่างกวนหง“หัวหน้า ผมคือเย่ซือเฉิน เป็นพ่อของถังจื่อซีกับถังจื่อโม่ แล้วก็เป็นสามีของเวินลั่วฉิงครับ”