ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1731

“ใช่สิ ฉันชอบเธอ ชอบที่เธอมีราคา” ผู้อาวุโสใหญ่มองเด็กหญิงที่อยู่ข้างหน้า อายุน้อยนัก อ่อนเยาว์ เฉลียวฉลาด เทียบกับเธอในตอนนั้นแล้ว เหนือล้ำยิ่งกว่า น่าเสียดาย สุดท้ายต้องถูกทำลาย

เลี้ยงเธอมาหลายปีขนาดนี้ ถ้าบอกว่ามีความรู้สึก ก็มีอยู่ อย่างไรเสียก็เรียกท่านยายๆไม่ขาด ถ้าบอกว่าไม่มีความรู้สึก ก็คือไม่มีความรู้สึก ถึงอย่างไร หลังจากสิบปี ดวงชะตาของเธอก็ไม่มีความหมายแล้ว ปีนั้นสัญญากับผู้อาวุโสเหล่านั้นไว้อย่างไรนะ? เหมือนจะพูดว่า ถ้าหากหลังจากสิบปีไปแล้ว เธอยังมีชีวิตอยู่ ก็จะมอบอะหลิงให้พวกเขา ให้พวกเขาจัดการได้ตามใจ

“ก่อนหน้านี้ท่านยายบอกว่า อยากออกจากเกาะซื่อหลีไปเยี่ยมชม ใช่ความจริงหรือไม่?” อะหลิงมองคนที่อยู่ข้างหน้า สนิทกันถึงเพียงนี้ชัดๆ ทำไมถึงกลายเป็นแปลกหน้าไปโดยพลันได้? ก่อนหน้านี้บอกว่าจะปกป้องตน ตอนนี้ พริบตาก็จะทอดทิ้งตนเสียแล้ว? เป็นไปได้อย่างไร?

อะหลิงยังจำได้ แต่ก่อนท่านยายจะอุ้มเธอไว้บนตัก ยิ้มแล้วพูดกับเธอ อยากจะพาเธอออกจากเกาะซื่อหลี อยากพาเธอไปเที่ยวชมโลกภายนอก เธอเชื่อไปแล้ว! ท่านยายบอกว่าเกาะซื่อหลีไม่ใช่สถานที่ที่ดี ที่นี่ไม่มีความรู้สึกแม้เพียงครึ่งส่วน มีเพียงตนที่สามารถนำพาความอบอุ่นมาสู่เธอได้ เธอเชื่อไปแล้ว ท่านยายบอกว่า จะออกจากเกาะซื่อหลี มีเพียงต้องทำลายเกาะซื่อหลีเสีย เธอก็เชื่อ ดังนั้นจึงคิดหาหนทางมาโดยตลอด ทำลายที่แห่งนี้ ตอนนี้ ท่านยายบอกเธอว่า ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งหลอกลวง ไม่มีความหมายสักนิดเลยหรือ?

อะหลิงแห้งเหือดรู้สึกเหมือนโลกจะพังทลาย สิ่งที่ตนเชื่อ แท้จริงแล้วคืออะไร? ความเชื่อลวงตาเหล่านี้ ไม่มีความหมายเลยใช่หรือไม่?

“จากไป? ทำไมฉันต้องไปจากที่แห่งนี้ด้วย? ที่นี่ต่างหากที่เป็นโลกของฉัน ฉันไม่มีทางไปจากที่นี่!” ผู้อาวุโสใหญ่พูดอย่างเฉยชา

เป็นคำพูดที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงอีกแล้ว! อะหลิงแทบจะงงงวยไป ทำไมสองคนหน้าหลัง การพูดถึงต่างกันลิบลับ ตลอดมา เธอรู้สึกว่าท่านยายแปลกประหลาดมาโดยตลอด บางเวลาดีต่อเธอมาก บางเวลาก็เหมือนอยากจะฆ่าเธอ คนคนเดียวกัน ทำไมถึงให้ความรู้สึกแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงอย่างนี้

“ถ้าอย่างนั้น ทำไมท่านยายถึงบอกสิ่งเหล่านี้กับฉัน? แต่ก่อนไม่ใช่ว่าปกปิดมาโดยตลอดหรือ? ทำไมตอนนี้ถึงพูดออกมาเสียล่ะ?” อะหลิงไม่เข้าใจ เห็นชัดว่าไม่สมควรพูดออกมาโดยตรง ยังไม่ถึงสิบปีเห็นๆ ไม่ใช่ว่าควรจะปกปิดเอาไว้หรือ? ทำไมตอนนี้ถึงไม่ใส่ใจแล้วล่ะ?

“เพราะเธอไม่มีประโยชน์แล้ว การทำนายบอกว่า เด็กคนนั้นที่จะปรากฏตัวได้ตายไปแล้ว คนตระกูลโม่ไม่อาจมาที่นี่แล้ว” ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มเย็น หลายปีมานี้ เธอกังวลถึงวันนี้มาโดยตลอด แต่ผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว เด็กคนนั้นกลับตายตั้งแต่เยาว์วัย เกาะซื่อหลียังคงปกป้องเกาะซื่อหลีเอาไว้ดังคาด! เหมือนกับในปีนั้น!

“บางที อาจจะปรากฏตัวแล้วก็ได้?” อะหลิงยิ้มเย็น หลายปีมานี้ คนที่มาเกาะซื่อหลีมีมากมาย มีชีวิตอยู่ก็มี ดังนั้น ถ้าหากถูกซุกซ่อนไว้ ก็มีความเป็นไปได้อยู่!

และตอนนี้ ถังจื่อโม่ได้ปรากฏตัวออกมาแล้วคนหนึ่ง หลายปีมานี้ถังจื่อโม่เป็นเพียงคนเดียวที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความเป็นไปได้ เธอเชื่อ ถ้าหากคำทำนายในปีนั้นไม่ผิดพลาด ต่อให้ถังจื่อโม่ไม่ใช่คนตระกูลโม่ ก็สามารถช่วยเธอทำลายเกาะซื่อหลีได้

“เธอคิดมากไปแล้ว!” ผู้อาวุโสไม่แยแส คิดว่าจะมีข้อยกเว้นจริงๆหรือ? “ปีนั้น ตอนที่เธอเกิด เกาะซื่อหลีก็ชี้ให้เห็น ถ้าหากเธอเป็นเด็กผู้ชาย จะทำลายเกาะซื่อหลี แต่ว่า ถ้าเธอเป็นเด็กผู้หญิง ก็จะปกป้องเกาะซื่อหลี เธอไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นทุกคนกังวลใจขนาดไหน น่าเสียดายที่เธอเป็นเด็กผู้หญิง ดังนั้น ปีนั้นเกาะซื่อหลีก็ได้ปกป้องเกาะซื่อหลีไว้แล้ว”