ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1770

ประเทศR

เพราะความเฉียบขาดและความว่องไวของถังหลินในก่อนหน้านี้ ไม่ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้หรือราชวงศ์ของประเทศRล้วนสงบไปสักพักใหญ่ๆเลย ถังหลินอยู่ประเทศRก็เงียบสงบไปนานมาก สิ่งที่ไม่ค่อยพอใจก็คือช่วงนี้หลินเป้ยคอยหลบหน้าเขาตลอด อยู่ๆจะหายก็หายไปเลย

เมิ่งหลินติดตามถังหลิน เห็นอารมณ์ของเขายิ่งอยู่ยิ่งกระสับกระส่าย อยากหลบไปไกลๆโดยที่ไม่รู้ตัว สองวันนี้คนของคุณชายสามเย่ไปตรวจสอบเรื่องของหลินเป้ย ตรวจสอบเรื่องราวก่อนหน้านี้ของเธอได้พอสมควรแล้ว เพียงแต่เรื่องของช่วงนี้ดันตรวจสอบไม่เจอ บวกกับตอนนี้หาตัวไม่เจอแล้ว คุณชายถังหงุดหงิดมากแค่ไหน เขาแค่คิดก็รู้แล้ว

“คุณชายถัง หรือไม่เราไปที่ราชวงศ์ประเทศRโดยตรงเลยมั้ยครับ？ถามพวกเขาดูว่าเจ้าชายน้อยอยู่ที่ไหน？”เมิ่งหลินเสนอแนะ ความกดดันสูงขนาดนี้ เขาทนไม่ไหว

ถังหลินไม่ได้พูดจา เขาไม่อยากบีบหลินเป้ย เพราะยังไงก่อนหน้านี้ ท่าทีที่หลินเป้ยมีต่อเขาเปลี่ยนไปไม่น้อยเลย ตอนนี้หลบหน้าเขา อาจจะมีเรื่องของตัวเอง ถังหลินไม่อยากบีบให้หลินเป้ยจนมุม เพราะยังไง สถานะตอนนี้ของเธอยังเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศRอยู่ จะไม่ไว้หน้าเกินไปไม่ได้

แต่ถ้าหากหลินเป้ยหลบหน้าเขาแบบนี้ตลอด งั้นเขาไม่ถือสาที่จะใช้วิธีอื่น

ทางฝั่งนี้ เรื่องของหลินเป้ยยังไม่มีวี่แววเลย คนกลุ่มนึงในราชวงศ์ของประเทศRก็กระเหี้ยนกระหือรือแล้ว พวกเขาถึงขั้นมีคนติดต่อกับยู่ต๋าว่าอยากจะร่วมงาน

ตอนที่เมิ่งหลินพูดเรื่องเหล่านี้ สีหน้ายากที่จะพูดให้เข้าใจได้ในประโยคเดียว คนของราชวงศ์ประเทศRไม่เข็ดหลาบจริงๆ คารูของก่อนหน้านี้ ยังไม่ทำให้พวกเขาหลาบจำอีกหรือไง？ถึงขั้นกล้าคุยกับคนร้ายเพื่อให้คนร้ายสละผลประโยชน์ของตนเอง

“ดูท่า คนของราชวงศ์ประเทศRช่างใจกล้าจังเลย”ถังหลินพูดพร้อมยิ้มหยัน คารูเพิ่งตายได้ไม่นาน อำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้กำลังอยู่ในช่วงที่รับช่วงต่อ ไม่นึกเลยว่าคนของราชวงศ์ประเทศRมาหาถึงที่ในเวลานี้ไม่ใช่เพื่อคิดบัญชี หรือว่าเอาอำนาจที่เดิมทีควรจะมีกลับ ไม่นึกเลยว่าอยากจะร่วมมือกัน พวกเขา……ช่างโง่เขลาสิ้นดี

“ใครว่าไม่ใช่ล่ะ？ก่อนหน้านี้ถูกคารูกดขี่ตลอด ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง คารูอุตส่าห์ตายไปแล้ว ไม่ฉวยโอกาสกุมอำนาจ แต่จะร่วมมือกับยู่ต๋า……นี่คือกลัวว่ายู่ต๋าจะไม่ใช่คารูคนต่อไปหรือไง？”เมิ่งหลินส่ายหัว จริงๆเลยนะ……

“ในเมื่อพวกเขาชอบ งั้นก็แล้วแต่พวกเขาเลย เดี๋ยวรอให้เคลียร์เรื่องไม่ได้ เราค่อยไปกัน”ถังหลินยิ้มหยัน ถ้าไม่ใช่เพราะหลินเป้ยอยู่ที่นี่ ถ้าไม่ใช่มาเคลียร์เรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้ เขาไม่เห็นเรื่องของประเทศRอยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ

พอดีเลย เรื่องนี้จะได้หยั่งเชิงความหมายของยู่ต๋าดูว่าเขาจะเหมือนที่พูดเอาไว้ในก่อนหน้านี้จริงหรือเปล่า ได้“คิดพิจราณา”อย่างจริงจังแล้ว

เมิ่งหลินพยักหน้า ประเทศRคือปัญหายุ่งเหยิงชัดๆ พระราชาไม่มีความคิดของตัวเอง แต่ความคิดของคนข้างล่างกลับเยอะดี แต่ละคนคอยคิดเล็กคิดน้อย กลัวว่าประเทศRยังเลวร้ายไม่พอ

“งั้นคุณชายถัง……”เมิ่งหลินอยากถามว่าถังหลินจะไปหาหลินเป้ยเหรอ？

ต้องยอมรับว่า ผู้ชายที่เงียบกริบก่อนหน้านี้คนนั้น——คนของคุณชายสามเย่มีความสามารถจริงๆ แต่ว่า รู้เรื่องแล้วหาคนไม่เจอยิ่งแทงใจมากกว่า

“นายไปทำเรื่องของนายเลย ฉันไปเดินเล่นหน่อย”ถังหลินผายมือ มีคนคอยติดตามเขา เขากลับยิ่งไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว

เมิ่งหลินพยักหน้าแล้วจากไป ถังหลินครุ่นคิดอยู่คนเดียว หลินเป้ย ตอนนี้เธอจะหลบหน้าตัวเองแล้วงั้นเหรอ？ก่อนหน้านี้ เขารู้สึกได้ว่าหลินเป้ยมีเรื่องปิดบัง แต่หลินเป้ยไม่มีทางพูดออกมาเองแน่นอน นึกไม่ถึงเลยพอให้คนไปเจาะลึกในการตรวจสอบกลับตรวจสอบไม่เจอ ผู้หญิงคนนี้ก็พอวิธีการอยู่บ้างจริงๆ

ถังหลินมีความตื่นเต้นอยู่ลางๆ ผู้หญิงของเขา จะเป็นแค่กระต่ายตัวที่อ่อนแอไม่ได้เชียวนะ ความรู้สึกที่แฝงด้วยความลับและอันตรายแบบนี้ทำให้คนลุ่มหลงจริงๆ

ถังหลินไปที่พระราชวังของประเทศRคนเดียว เดินไปรอบนึงแต่ไม่เห็นหลินเป้ย แถมไม่อยู่ที่ห้องตัวเอง ถังหลินตั้งใจดู ห้องนี้ ไม่มีคนพักอาศัยอยู่มาหลายวันแล้ว เขาตระหนักได้อย่างชัดเจนว่าหลินเป้ยกำลังหลบหน้าเขาอยู่ ในเมื่อแบบนี้ งั้นเขาก็เล่นเป็นเพื่อนหลินเป้ยอีกหน่อยก็แล้วกัน ให้เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถหลุดพ้นจากน้ำมือเขาได้