ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1778

สัญชาตญาณของเธอกำลังขัดขืน และไม่มีความรู้สึกดีสักนิดต่อถังหลินที่คะยั้นคะยอให้หลินเป้ยไปประเทศZ

ถังหลินไม่รู้จะทำยังไง อยู่ที่นี่หลินเป้ยมีชีวิตที่ดีหรือไง? อยู่ที่นี่ไม่ว่าจะทำอะไรหลินเป้ยตัวคนเดียวมาโดยตลอด เธอไม่มีคนที่สามารถพึ่งพาได้ ไม่มีคนที่สามารถพูดคุยได้ ทำได้เพียงไปมาหาสู่กับคนอื่นฐานะเด็กผู้ชาย สำหรับหลินเป้ยแล้วทั้งหมดเป็นสิ่งที่เธอต้องจริงหรือ?

ไปจากที่นี่ ที่ประเทศZ ตอนเริ่มใหม่อาจจะยังปรับตัวไม่ได้ แต่มีเขาอยู่ หลินเป้ยสามารถค่อยๆปรับได้ อีกทั้งครอบครัวของเขาจะยอมรับหลินเป้ย พวกเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

และถังหลินก็ไม่คิดจะให้หลินเป้ยอยู่ที่นี่ตลอดไป เธอเป็นผู้หญิง จะให้ใช้ชีวิตอยู่ในฐานะผู้ชายคนไปตลอดไม่ได้ แต่เขาต้องอธิบายกับคุณแม่หลินยังไงดี?

ถังหลินยังไม่ทันได้เอ่ยปาก หลินเป้ยก็พูดว่า : “ไม่ใช่ ถังหลินแค่เสนอแนะ แต่ราชาเห็นด้วย ดังนั้นพวกเราจึงจำเป็นต้องไป”

หลินเป้ยอธิบายความรู้สึกในตอนนี้ได้ไม่ชัดเจน อยากจะไปจากที่นี่ ไปประเทศZ แต่ก็ไม่สบายใจอีก แต่ที่นี่ไม่มีอะไรคู่ควรให้คิดถึง อย่างเดียวที่สนใจก็คือแม่

คุณแม่หลินมองหลินเป้ย ในแววตามีน้ำตาปรากฏออกมาเล็กน้อย แม้จะมาถึงตอนนี้ ก็ยังหลบไม่พ้นชะตากรรมที่ต้องโดนทอดทิ้งใช่ไหม?

“คุณป้าไม่ต้องกังวล เมื่อไปถึงประเทศZ มีฉันอยู่ ไม่มีใครสามารถทำร้ายพวกคุณได้” ถังหลินพูดอยู่ด้านข้าง เขาเชื่อหลินเป้ย เชื่อว่าคุณแม่หลินจะไม่ทอดทิ้งหลินเป้ย ดังนั้นจะต้องไปประเทศZด้วยกันอย่างแน่นอน

“ไปประเทศZแล้วยังไง คุณปกป้องเธอได้ไหม? สามารถปกป้องตลอดไป สามารถปกป้องตลอดไปได้ไหม? หลังจากนี้คุณต้องแต่งงานมีลูก หลินเป้ยจะอยู่ข้างคุณไปตลอดได้ยังไง” คุณแม่หลินพูดอย่างหวาดกลัว ผู้ชายต่างพูดโกหกทั้งนั้น ตอนนี้หลินเป้ยอยู่ในฐานะผู้ชาย ไปประเทศZก็แค่ในฐานะผู้ชายเท่านั้น พวกเขาจะไปมาหาสู่กันได้อย่างไร?

ถังหลินและหลินเป้ยต่างก็ตกตะลึงกันไปสักครู่ หลินเป้ยอึดอัดเล็กน้อย แม่กลับไม่รู้เลยว่าถังหลินรู้สถานะของตนเองแล้ว และทั้งสองคนยังเคยเนื้อแนบเนื้อกันมาแล้ว เธอไม่พูดอะไร ถังหลินยิ้ม : “คุณป้า ตอนนี้ฉันยังไม่มีภรรยา ส่วนหลังจากนี้คุณจะรู้เอง” ถังหลินอยากจะพูดให้เข้าใจง่ายกว่านี้หน่อย แต่หลินเป้ยอยู่ที่นี่ เขาไม่กล้าพูดมาก จึงทำได้แค่นี้

“แม่ ตอนนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องราวได้แล้ว การไปประเทศZของพวกเราเป็นเรื่องที่ต้องไปแน่นอน ไม่ต้องคิดมาก มีฉันอยู่ ไม่มีใครรังแกหรือทำร้ายคุณได้” หลินเป้ยจับมือแม่ไว้ พูดอย่างเข้มแข็ง เธอรู้ว่าแม่ของตัวเองกำลังกลัวอะไร ความกลัวก่อนหน้านี้ หลังจากนี้ไม่มีแล้ว

เรื่องมาจนถึงตอนนี้ คุณแม่หลินไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ จึงทำได้แค่ยอมรับ แต่ในแววตากลับไม่ยินดี ถังหลินก็ไม่อธิบาย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาอธิบาย หลังจากนี้ให้ความจริงเป็นฝ่ายบอกก็พอแล้ว

กลับถึงประเทศZหลายวันหลังจากนั้น ก่อนกลับไปถังหลินได้โทรหาคนที่บ้านแล้ว บอกว่าจะกลับไปและจะพาคนกลับไปคน

คนตระกูลถังรีบเดาได้ทันทีว่าต้องพาเจ้าชายน้อยของประเทศRกลับมา มีทั้งคนที่มีความสุขและคนที่กังวล

เพิ่งจะลงจากเครื่องบิน ถังหลินก็อยากจะพาหลินเป้ยและคุณแม่หลินกลับบ้านถังด้วยกัน แต่โดนหลินเป้ยปฏิเสธอย่างจริงจัง เธอจะไปบ้านถังทำไม และตอนนี้ตัวเองมีเรื่องที่สำคัญกว่า

“คุณออกจากบ้านมานานขนาดนี้ คนในครอบครัวต้องคิดถึงคุณแน่ คุณกลับบ้านไปก่อนเถอะ” หลินเป้ยพูดกับถังหลินด้วยความอดทน ตอนนี้ถังหลินเพิ่งจะกลับมา มีธุระมากมาย ไม่สามารถมาสนใจตัวเองได้ตลอด จึงฉวยโอกาสนี้ทำเรื่องที่ตัวเองสามารถทำได้

ถังหลินเห็นหลินเป้ยเริ่มใส่ใจตัวเองก่อนก็ดีใจมาก : “ได้ ฉันกลับไปจัดการให้เรียบร้อยก่อน พวกคุณค่อยกลับไป” เขาก็อยากจะรีบกลับไปบอกเรื่องนี้กับคนในครอบครัวสักหน่อย เขามั่นใจแล้วเรื่องหลินเป้ย ก่อนหน้านี้เขาบอกฉิงฉิงว่าจะพาหลินเป้ยกลับไป ไม่ว่ายังไงก็คืนคำไม่ได้