ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1778

สัญชาตญาณของเธอกำลังขัดขืน และไม่มีความรู้สึกดีสักนิดต่อถังหลินที่คะยั้นคะยอให้หลินเป้ยไปประเทศZ

ถังหลินไม่รู้จะทำยังไง อยู่ที่นี่หลินเป้ยมีชีวิตที่ดีหรือไง? อยู่ที่นี่ไม่ว่าจะทำอะไรหลินเป้ยตัวคนเดียวมาโดยตลอด เธอไม่มีคนที่สามารถพึ่งพาได้ ไม่มีคนที่สามารถพูดคุยได้ ทำได้เพียงไปมาหาสู่กับคนอื่นฐานะเด็กผู้ชาย สำหรับหลินเป้ยแล้วทั้งหมดเป็นสิ่งที่เธอต้องจริงหรือ?

ไปจากที่นี่ ที่ประเทศZ ตอนเริ่มใหม่อาจจะยังปรับตัวไม่ได้ แต่มีเขาอยู่ หลินเป้ยสามารถค่อยๆปรับได้ อีกทั้งครอบครัวของเขาจะยอมรับหลินเป้ย พวกเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

และถังหลินก็ไม่คิดจะให้หลินเป้ยอยู่ที่นี่ตลอดไป เธอเป็นผู้หญิง จะให้ใช้ชีวิตอยู่ในฐานะผู้ชายคนไปตลอดไม่ได้ แต่เขาต้องอธิบายกับคุณแม่หลินยังไงดี?

ถังหลินยังไม่ทันได้เอ่ยปาก หลินเป้ยก็พูดว่า : “ไม่ใช่ ถังหลินแค่เสนอแนะ แต่ราชาเห็นด้วย ดังนั้นพวกเราจึงจำเป็นต้องไป”

หลินเป้ยอธิบายความรู้สึกในตอนนี้ได้ไม่ชัดเจน อยากจะไปจากที่นี่ ไปประเทศZ แต่ก็ไม่สบายใจอีก แต่ที่นี่ไม่มีอะไรคู่ควรให้คิดถึง อย่างเดียวที่สนใจก็คือแม่

คุณแม่หลินมองหลินเป้ย ในแววตามีน้ำตาปรากฏออกมาเล็กน้อย แม้จะมาถึงตอนนี้ ก็ยังหลบไม่พ้นชะตากรรมที่ต้องโดนทอดทิ้งใช่ไหม?

“คุณป้าไม่ต้องกังวล เมื่อไปถึงประเทศZ มีฉันอยู่ ไม่มีใครสามารถทำร้ายพวกคุณได้” ถังหลินพูดอยู่ด้านข้าง เขาเชื่อหลินเป้ย เชื่อว่าคุณแม่หลินจะไม่ทอดทิ้งหลินเป้ย ดังนั้นจะต้องไปประเทศZด้วยกันอย่างแน่นอน

“ไปประเทศZแล้วยังไง คุณปกป้องเธอได้ไหม? สามารถปกป้องตลอดไป สามารถปกป้องตลอดไปได้ไหม? หลังจากนี้คุณต้องแต่งงานมีลูก หลินเป้ยจะอยู่ข้างคุณไปตลอดได้ยังไง” คุณแม่หลินพูดอย่างหวาดกลัว ผู้ชายต่างพูดโกหกทั้งนั้น ตอนนี้หลินเป้ยอยู่ในฐานะผู้ชาย ไปประเทศZก็แค่ในฐานะผู้ชายเท่านั้น พวกเขาจะไปมาหาสู่กันได้อย่างไร?

ถังหลินและหลินเป้ยต่างก็ตกตะลึงกันไปสักครู่ หลินเป้ยอึดอัดเล็กน้อย แม่กลับไม่รู้เลยว่าถังหลินรู้สถานะของตนเองแล้ว และทั้งสองคนยังเคยเนื้อแนบเนื้อกันมาแล้ว เธอไม่พูดอะไร ถังหลินยิ้ม : “คุณป้า ตอนนี้ฉันยังไม่มีภรรยา ส่วนหลังจากนี้คุณจะรู้เอง” ถังหลินอยากจะพูดให้เข้าใจง่ายกว่านี้หน่อย แต่หลินเป้ยอยู่ที่นี่ เขาไม่กล้าพูดมาก จึงทำได้แค่นี้

“แม่ ตอนนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องราวได้แล้ว การไปประเทศZของพวกเราเป็นเรื่องที่ต้องไปแน่นอน ไม่ต้องคิดมาก มีฉันอยู่ ไม่มีใครรังแกหรือทำร้ายคุณได้” หลินเป้ยจับมือแม่ไว้ พูดอย่างเข้มแข็ง เธอรู้ว่าแม่ของตัวเองกำลังกลัวอะไร ความกลัวก่อนหน้านี้ หลังจากนี้ไม่มีแล้ว

เรื่องมาจนถึงตอนนี้ คุณแม่หลินไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ จึงทำได้แค่ยอมรับ แต่ในแววตากลับไม่ยินดี ถังหลินก็ไม่อธิบาย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาอธิบาย หลังจากนี้ให้ความจริงเป็นฝ่ายบอกก็พอแล้ว

กลับถึงประเทศZหลายวันหลังจากนั้น ก่อนกลับไปถังหลินได้โทรหาคนที่บ้านแล้ว บอกว่าจะกลับไปและจะพาคนกลับไปคน

คนตระกูลถังรีบเดาได้ทันทีว่าต้องพาเจ้าชายน้อยของประเทศRกลับมา มีทั้งคนที่มีความสุขและคนที่กังวล

เพิ่งจะลงจากเครื่องบิน ถังหลินก็อยากจะพาหลินเป้ยและคุณแม่หลินกลับบ้านถังด้วยกัน แต่โดนหลินเป้ยปฏิเสธอย่างจริงจัง เธอจะไปบ้านถังทำไม และตอนนี้ตัวเองมีเรื่องที่สำคัญกว่า

“คุณออกจากบ้านมานานขนาดนี้ คนในครอบครัวต้องคิดถึงคุณแน่ คุณกลับบ้านไปก่อนเถอะ” หลินเป้ยพูดกับถังหลินด้วยความอดทน ตอนนี้ถังหลินเพิ่งจะกลับมา มีธุระมากมาย ไม่สามารถมาสนใจตัวเองได้ตลอด จึงฉวยโอกาสนี้ทำเรื่องที่ตัวเองสามารถทำได้

ถังหลินเห็นหลินเป้ยเริ่มใส่ใจตัวเองก่อนก็ดีใจมาก : “ได้ ฉันกลับไปจัดการให้เรียบร้อยก่อน พวกคุณค่อยกลับไป” เขาก็อยากจะรีบกลับไปบอกเรื่องนี้กับคนในครอบครัวสักหน่อย เขามั่นใจแล้วเรื่องหลินเป้ย ก่อนหน้านี้เขาบอกฉิงฉิงว่าจะพาหลินเป้ยกลับไป ไม่ว่ายังไงก็คืนคำไม่ได้

ถังหลินเดินเข้าไป คุกเข่าลงตรงหน้าท่านปู่ถังและท่านย่าถัง ยิ้มและพูดว่า : “คุณปู่ คุณย่า พวกท่านอย่าใจร้อน ความจริงแล้วเธอตกลงแล้ว แต่เพราะว่าวันนี้เพิ่งจะมาถึงที่นี่ ต้องการปรับตัวสักหน่อย” ถังหลินกลัวว่าท่านปู่ถังและท่านย่าถังจะคิดมากที่วันนี้หลินเป้ยไม่มา จึงพูดอธิบาย

ท่านปู่ถังและท่านย่าถังสูดหายใจเข้าลึกๆ ในเมื่อคนที่ถังหลินมั่นใจแล้ว ไม่มีทางเปลี่ยนใจง่ายๆ ตอนนี้เกรงว่าทั้งสองคนได้ตัดสินใจเป็นการส่วนตัวแล้ว พวกเขาจะปฏิเสธได้ยังไงอีก? ดูสิยังไม่เจอตัวเลยก็ปกป้องเสียขนาดนี้แล้ว ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะปกป้องยังไงอีก พวกเขาจะปฏิเสธได้ยังไง อีกทั้งนิสัยของถังหลินพวกเขาปฏิเสธไปก็ไม่มีประโยชน์

“ถังหลิน คุณชอบคนนั้นจริงๆ ไหม? ต้องเป็นเขาเท่านั้นใช่ไหม?” ท่านย่าถังลองถามดู บางที บางทีอาจจะพอมีหวังสักหน่อย? ถ้าถังหลินชอบผู้ชาย งั้นเขาจะมีหลานได้อย่างไร? ตระกูลถังจะไม่มีรุ่นต่อไปแล้วใช่ไหม?

ถังหลินยิ้ม นี่กำลังกลัวว่าเขาจะไม่จริงจังใช่ไหม? หลายปีมานี้ เขาไม่มีใครอยู่ข้างกายเลย ก่อนหน้านี้เร่งรัดเขามาตลอด ทำไมพอเขามีแฟนแล้วก็ยังกังวลอีก? เขาเป็นคนไม่จริงจังแบบนั้นหรือไง?

“คุณย่า สบายใจได้ ผมชอบเธอ รักเธอมาก ต้องเป็นเธอเท่านั้น!” ถังหลินยืนยันจริงจัง เขาชอบหลินเป้ย อยากจะใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับเธอ นั่นคือความรัก

ท่านปู่ถังถอนหายใจ เป็นอย่างนี้สินะ ในเมื่อเป็นอย่างนี้เรื่องที่ถังหลินมั่นใจแล้วไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้ เหมือนตอนนี้ที่เขาบอกพวกเขามาตรงๆ เขารักเขามาก รักแค่เขา นอกจากพวกเขาจะยอมรับแล้วยังจะทำอะไรได้อีกละ?

“ถังหลิน ในโลกนี้ ผู้หญิงสวยๆ มีมากมาย คุณจะชอบใครก็ได้ทั้งนั้น ทำไมต้อง...ต้องเป็น...” ท่านย่าถังกล่าว แต่ว่าพูดๆ ไปเธอก็เกือบจะร้องไห้แล้ว ทำไมถึงเป็นผู้ชายละ? และยังเป็นเจ้าชายน้อยของประเทศRอีก ถ้าเป็นผู้หญิงอะไรก็ได้ พวกสามารถรับได้หมด แต่ผู้ชายคนหนึ่ง พวกเขาจะยอมรับได้อย่างเต็มใจได้ยังไงกัน? อีกทั้งผู้ชายกับผู้ชาย...พวกเขาจะไม่มีลูกหลานแล้วใช่ไหม?

ถังหลินตะลึง นี่ไม่พอใจหรือไง? พวกเขายังไม่เคยเจอหลินเป้ย ก็ไม่ยอมรับเธอแล้วหรือไง? ทำไม? ทำไมคุณปู่คุณย่าถึงไม่พอใจหลินเป้ยมากขนาดนี้? อีกทั้งยังมีสีหน้าจนใจขนาดนี้?