ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1779

ถังหลินรู้ว่าคุณปู่คุณย่าของตัวเองไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล และยังไม่เคยเจอหลินเป้ย เขาพวกไม่มีทางลำเอียงขนาดนี้ ดังนั้นต้องมีคนพูดอะไรใช่ไหม? สีหน้าของถังหลินเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาอีกหน่อยโดยไม่รู้ตัว

ท่านย่าถังเห็นสีหน้าของถังหลิน คิดว่าเขาเสียใจมาก ผู้ชายกับผู้ชาย ใช่สิ คนไม่น้อยยากที่จะยอมรับ ถังหลินใช้ความกล้าคุยกับพวกเขาแล้ว แน่นอนจะต้องหวังว่าคนในครอบครัวจะเห็นด้วย ตัวเองยังพูดอย่างนี้กับหลินเป้ยเขาคงจะไม่สบายใจมาก

“ถังหลิน ย่าไม่ได้มีความหมายอื่น ย่าแค่อยากจะถาม ว่าต้องเป็นคนนั้นเท่านั้นใช่ไหม? ชอบเพียงแค่เขา ไม่ชอบผู้หญิงคนอื่นหรือ? ผู้หญิงอะไรก็ได้ทั้งนั้น” ท่านย่าถังรีบพูดเสริม ช่างเถอะ ช่างเถอะ ไม่บังคับถังหลินแล้ว ถ้าเขาชอบก็ชอบเถอะ อย่างมาก อย่างมากก็แค่หลังจากนี้ฉิงฉิงจะมีลูกโผล่มากไหนไม่รู้ ก็เหมือนๆ กันแหละ

ถังหลินมองดูสีหน้าของคุณปู่คุณย่า ทำไมถึงได้ผิดปกติขนาดนี้? อีกอย่าง ความหมายของคำพูดเหล่านี้ ทำไมถึงแปลกได้ขนาดนี้? เรื่องความรักสำหรับคนในครอบครัวตัวเองแล้วเป็นเรื่องคู่เดียวตัวเดียวไปตลอดชีวิต ทำไมพอถึงตัวเอง สองประโยคนี้เหมือนกำลังบีบให้ตัวเองออกนอกลู่นอกทาง เกิดอะไรขึ้น?

“คุณปู่คุณย่า ฉันมีคนที่ชอบ ฉันอยากแต่งงานแล้ว พวกคุณจะมีลูกสะใภ้แล้ว ไม่ดีใจหรือไง?” ถังหลินถามอย่างแปลกใจ ก่อนหน้านี้ที่โทรมา เขาก็บอกไปแล้วว่าตัวเองอาจจะมีภรรยาในเร็วๆ นี้ และตอนที่โทรหาฉิงฉิงก็บอกไปแล้ว ทำไมคนในครอบถึงยังไม่ยอมรับอีก? แต่พวกเขาก็มารวมตัวกันที่นี่ ยอมรับหรือไม่ยอมรับกันแน่?

ถังหลินมองด้านข้าง วันนี้ฉิงฉิงกับเย่ซือเฉินไม่อยู่ ไม่งั้นตัวเองก็ถามได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้ เขาเห็นสีหน้าจริงจังของคุณปู่คุณย่า รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ

ท่านปู่ถังถอดหายใจออกยาวๆ จึงทำให้ตัวเองถามอย่างสงบลงได้ : “ถังหลิน คุณย่าแกไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ถึงแม้ว่าแกจะชอบผู้ชายคนหนึ่ง แต่ขอแค่แกชอบ มั่นใจว่าเป็นเขา ฉันกับคุณย่าของแกและคนในครอบครัว จะต้องสนับสนุนแกแน่นอน แกไม่ต้องกดกัน เมื่อกี้คุณย่าแกถามออกไปก็แค่นั้น แกไม่ต้องคิดมาก”

ถังหลินและคนรอบข้างต่างตกตะลึง ผู้ชาย...คนที่ถังหลินชอบ คนที่พากลับมาเป็นผู้ชาย?

ไม่มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์อะไร ทุกอย่างเงียบกริบ ราวกับว่าถ้ามีเข็มตกลงบนพื้น ก็จะได้ยินเสียงอย่างชัดเจน ผู้ชาย...คนที่ถังหลินชอบ เป็นผู้ชายหรือไง?

ถังหลินรีบคิดอย่างรวดเร็ว ได้สติขึ้นมา ดังนั้น สีหน้าของคุณปู่คุณย่าเมื่อกี้ไม่ใช่ไม่พอใจหลินเป้ย แต่เพราะเข้าใจว่าตัวเองชอบผู้ชาย รับไม่ค่อยได้ สีหน้าถึงได้เคร่งขรึมขนาดนั้นใช่ไหม?

อยู่ๆถังหลินก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะนี่ดังชัดเจนในห้อง ไม่มีความกดดันเมื่อกี้อยู่ ถังหลินพูดกระฉับกระเฉงขึ้นมาว่า : “คุณปู่ คุณย่า ใครบอกพวกท่านว่าผมชอบผู้ชาย?”

ครั้งนี้คนที่ตกตะลึงเป็นท่านปู่ถังและท่านย่าถัง เมื่อคนที่รอบข้างยังไม่ได้สติคืนมา ก็ตกตะลึงอีกครั้ง...

“ไม่ใช่ผู้ชาย?” ท่านย่าถังถามย้ำอีกครั้ง ไม่ใช่ผู้ชาย ความหมายที่ว่าไม่ใช่ถูกชาย หรือจะบอกว่า คนที่ถังหลินชอบเป็นผู้หญิงใช่ไหม?

“แน่นอนว่าไม่ใช่ผู้ชาย ฉันจะชอบผู้ชายได้ยังไง? ฉันชอบผู้หญิง คนที่พากลับมาก็เป็นผู้หญิง” ถังหลินพูดอย่างจริงจัง แต่ในใจกลับรู้สึกอบอุ่นอยู่ลึกๆ ในแววตามีรอยยิ้ม ตอนนี้เพิ่งจะเข้าใจความหมายของคำพูดเหล่านั้นคืออะไร ไม่ใช่ไม่อวยพร แต่กังวล รวมทั้งเมื่อกี้ยังเข้าใจว่าเป็นผู้ชาย แต่คุณปู่ คุณย่าก็ยังยอมรับแล้ว เคารพความต้องการของเขา กระทั่งยอมรับทุกอย่าง นี่ทำให้ถังหลินรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง เขาเป็นผู้ชายคนเดียวของครอบนี้ไปตลอดชีวิต คุณปู่คุณย่าก็รออุ้มหลานชาวหลานสาวอยู่ แต่ตอนนี้ เพื่อความสุขของตัวเอง พวกเขายังเลือกที่จะยอมรับ

ท่านปู่ถังและท่านย่าถังยังไม่ค่อยเข้าใจ พวกท่านเข้าใจมาตลอดว่าถังหลินชอบผู้ชาย พาผู้ชายกลับมา เตรียมความพร้อมมานานขนาดนี้ ทั้งสองท่านปรึกษากันนานขนาดนี้ สุดท้ายเป็นการเข้าใจผิดกันใช่ไหม?

ถังหลินเห็นว่าพวกเขายังไม่ค่อยเชื่อ ถอดหายใจ นี่ใครเป็นคนให้ข้อมูลที่ผิดพลาดกัน ตอนนี้วุ่นวายแล้วไง

“คุณปู่ คุณย่าไม่ต้องคิดมาก คนที่ฉันชอบ เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงฉันยังแยกออกได้ไอย่างชัดเจน”

“แต่ วันนั้นที่ฉันโทรหาคุณ เสียงที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์ เป็นเสียงผู้ชายคนหนึ่ง และฉันโทรหาเมิ่งหลิน เมิ่งหลินก็บอกว่าวันนั้นแกพาผู้ชายคนหนึ่งกลับห้อง” ท่านปู่ถังพูดอย่างไม่มั่นใจ เสียงนั่นเมื่อวันนั้น เขาได้ยินชัดเจน ไม่ใช่เสียงของผู้หญิง

พอถังหลินคิดก็รู้ทันทีว่าเรื่องวันไหน จำได้ว่าวันนั้นเวินลั่วฉิงบอกว่าคุณย่าอาการไม่ค่อยดี คาดว่าเป็นเพราะเข้าใจว่าเขาชอบผู้ชาย ตอนนั้นจึงรับไม่ค่อยได้ ในใจถังหลินอยากจะด่าเมิ่งหลินสักคำ ไม่รู้อะไรสักอย่าง พูดไปมั่ว แต่เพราะตัวเองประมาทเกินไป เขาเข้าใจว่าคุณปู่ คุณย่าจะรอข่าวจากเขา