ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 182

บทที่ 182 คุณชายสามเย่หึงแล้ว คนบางคนต้องแย่แน่ (3)

เย่ซือเฉินไม่ตอบคำถามเขา แต่กลับรีบลงไปยังด้านล่างทันที คุณชายห้าฉิงเบิกตาโพลง พี่สามลงไปด้านล่างแล้ว มีเรื่องสนุกแล้วล่ะสิ

ด้านล่างตึก เสียงคนซุบซิบนินทาไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลง

“ฉันรู้สึกว่าเย่อหยู่นานน่าจะอยากกลับไปกินน้ำพริกถ้วยเก่านะ เธอดูเขาสินั่งอยู่ข้างเวินลั่วฉิงตลอดเลย ไม่สนใจใยดีเวินหรวนหรวนสักนิด”

“ใช่จริงด้วย เวินหรวนหรวนอุตส่าห์ขอร้องเย่อหยู่นานขนาดนั้นแล้ว เย่อหยู่นานไม่ไว้หน้าเขาสักนิด เวินหรวนหรวนในตอนนี้ดูเหมือนตัวตลกจริง ๆ เลย”

“ห้าปีก่อน เป็นเพราะเวินหรวนหรวนเลยทำให้เย่อหยู่นานไม่ได้หมั้นกับคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน แต่นี่ก็ผ่านไปห้าปีแล้ว เย่อหยู่นานกลับไม่มีทีท่าว่าจะขอเวินหรวนหรวนแต่งงาน วันนี้ยิ่งทำให้เวินหรวนหรวนเสียหน้าท่ามกลางคนมากมายแบบนี้ เวินหรวนหรวนช่างน่าขายหน้าจริง ๆ”

เสียงซุบซิบนินทาของผู้คนนั้นไม่เบา เวินหรวนหรวนได้ยินชัดทุกคำพูด สีหน้าเวินหรวนหรวนดูไม่ดีอย่างมาก

“ห้าปีก่อนเย่อหยู่นานไม่ได้หมั้นกับคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน ตอนนี้ทั้งสองคนยังมีหวังกลับมาคืนดีกันได้ไหมนะ”

“น่าจะมีโอกาสแหละ คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินดูเหมือนจะยังชอบเย่อหยู่นานอยู่นะ”

เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงที่ทุกคนซุบซิบนินทา เธอก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วเดินไปหาที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง เธอไม่ได้อยากให้ทุกคนเข้าใจผิดไปแบบนั้น

เธอกับเย่อหยู่นานไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น

แน่นอน เธอมีเรื่องที่ยังต้องสะสาง เวินหรวนหรวนวางยาเธอในงานเลี้ยง เรื่องนี้ยังไม่จบหรอกนะ

เพียงแต่ ทันใดนั้นเอง ก็มีการเคลื่อนไหวอยู่ที่หน้าประตู

หลังจากนั้น เย่ซือเฉินกับคุณชายห้าฉิงก็เดินเข้ามาพร้อมกัน

ตอนที่เวินลั่วฉิงเห็นเย่ซือเฉิน แววตาคู่นั้นของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย เขามาได้ยังไงกัน

งานเลี้ยงวันนี้เหมือนจะไม่ได้เชิญเขานะ อีกอย่าง ไม่ใช่เขาไปประเทศ R กับเมิ่งโร่ถิงหรอกเหรอ

สีหน้าเย่ซือเฉินนั้นเย็นชา และไม่ได้มองมายังเธอ เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ หลังจากที่เขาเข้ามาก็ไม่มองเธอสักนิด น่าจะไม่ได้มาหาเธอหรอก

“นั่นมันคุณชายสามเย่นี่ ฉันไม่ได้มองผิดไปใช่ไหม คุณชายสามเย่มาด้วยเหรอเนี่ย พระเจ้า ฉันจะเป็นลม นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้อยู่ใกล้คุณชายสามเย่ขนาดนี้”

“ใช่คุณชายสามเย่จริง ๆ ด้วย คุณชายสามเย่หล่อมากเลย ฉันจะหลงตายอยู่แล้วเนี่ย”

พวกผู้หญิงเหล่านั้นจะบ้ากันหมดแล้ว

“ทำไมคุณชายสามเย่ถึงมานะ ตระกูลเวินสามารถเชิญคุณชายสามเย่มาได้เหรอ อีกทั้งเป็นงานเลี้ยงแบบนี้เนี่ยนะ” พวกผู้ชายต่างพากันประหลาดใจ แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

แต่คนที่อยู่ตรงหน้าก็คือคุณชายสามเย่จริง ๆ

ถึงแม้จะเป็นตระกูลมหาเศรษฐีกันทั้งนั้น แต่ยังไงก็ยังมีความแตกต่างอยู่ดี ปกติคนอย่างพวกเขาไม่สามารถที่จะเข้าไปเทียบชั้นกับคนระดับคุณชายสามเย่ได้หรอก”

งานเลี้ยงในวันนี้ได้พบกับคุณชายสามเย่ ทุกคนจะไม่ตกตะลึงกันได้ยังไงล่ะ

คุณชายห้าฉิงดึงเย่ซือเฉินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเวินลั่วฉิง

เวินลั่วฉิงงุนงง เธอรู้สึกได้ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้อยากมานั่งตรงนี้ แต่คุณชายห้าฉิงลากเขามานั่ง

และถึงแม้ตอนนี้เย่ซือเฉินจะนั่งตรงข้ามกับเธอ แต่เขากลับไม่มองเธอแม้แต่น้อย ทำเหมือนเธอเป็นอากาศยังไงยังงั้น

พวกเขาแอบแต่งงานกันแล้ว แต่ให้คนอื่นรู้ไม่ได้ เย่ซือเฉินไม่แม้แต่จะมองเธอ เวินลั่วฉิงจึงเล่นตามน้ำแกล้งทำเป็นคนไม่คุ้นเคยกัน และไม่เอ่ยปากทักทายเขา

สีหน้าเย่ซือเฉินยิ่งเงียบขรึมเย็นชาขึ้นอย่างชัดเจน เธอถือโอกาสตอนที่เขาไม่อยู่ในเมือง A มางานเลี้ยงหาคู่ เขายังไม่ได้คิดบัญชีนี้กับเธอเลย

แล้วเมื่อกี้เธอยังยิ้มร่าเริงสดใสให้กับเย่อหยู่นาน แต่ตอนนี้เมื่อเห็นเขา กลับไม่คิดทักทายสักนิด ซ้ำยังแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขาอีก