ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 183

บทที่ 183 คุณชายสามเย่หึงแล้ว คนบางคนต้องแย่แน่ (4)

คุณชายห้าฉิงพ่นลมออกจากมุมปากอย่างแรง เขาไม่ได้ตาบอดไปใช่ไหม เวินลั่วฉิงหลบพี่สาม แล้วไปหาเย่อหยู่นานเนี่ยนะ

ไม่ เขาไม่ได้ตาบอด เป็นเวินลั่วฉิงต่างหากที่ตาบอดไปแล้ว ใช่ ต้องใช่แน่ ๆ

“เรียกฉันทำไม” เวินลั่วฉิงนั่งลงบนเก้าอี้ขาสูง ปรายตามองไปที่เย่อหยู่นานอย่างนิ่ง ๆ

“ฉันอยากเข้าห้องน้ำ” เย่อหยู่นานจ้องเธอ เขากดเสียงต่ำแฝงไปด้วยอารมณ์โกรธ

“แล้วยังไงเหรอ” เวินลั่วฉิงเลิกคิ้วถาม เขาอยากเข้าห้องน้ำ แล้วเรียกเธอทำไมกัน

หรือจะให้เธอช่วยเข้าห้องน้ำแทนเขางั้นเหรอ

“เธอต้องช่วยฉัน” เย่อหยู่นานพูดเสียงลอดไรฟัน

“ทำไมฉันต้องช่วยนาย หรือนายจะให้ฉันช่วยเอาขวดน้ำมาให้งั้นเหรอ จะเอายี่ห้อหวาฮาฮาหรือหยินหยางไคว่เสี้ยนล่ะ” เวินลั่วฉิงเลิกคิ้วถาม พลางจ้องมองเขา แล้วพูดต่อว่า : “ฉันว่าสำหรับนายใช้แค่ยี่ห้อหวาฮาฮาก็น่าจะพอแล้ว...”

“เวินลั่วฉิง...” สีหน้าเย่อหยู่นานเคร่งขรึมขึ้นทันที ทั้งโกรธ ทั้งอาย

เขามันบ้าไปแล้ว หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ ๆ ที่ไปเรียกเธอมาหา

ที่จริงแล้วเขารู้ดีว่าทำไมถึงเรียกเธอมา ยังไงเธอก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้อยู่ดี เรื่องนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ เขาแค่ทนไม่ได้ที่ตัวเขาเองนั่งเดือดร้อนอยู่ตรงนี้ แต่เวินลั่วฉิงกลับสบายใจไม่ทุกข์ร้อนอะไร

แน่นอนว่าเสียงที่ทั้งคู่คุยกันไม่ดังเท่าไหร่ เพราะยังไงเรื่องนี้ก็ไม่ควรที่จะให้คนอื่นได้ยิน

“เธอมันร้าย เธอคอยดูแล้วกัน” เย่อหยู่นานในตอนนี้โกรธจัดแล้ว แต่กลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ทำได้แค่พูดขู่ไปเท่านั้น

เวินลั่วฉิงเหลือบมองเขา เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย ข่มขู่เธอเหรอ เธอเกลียดการถูกคนอื่นข่มขู่ที่สุด เวินลั่วฉิงยิ้มออกมา แล้วจงใจผิวปาก

แน่นอนว่าเสียงผิวปากเธอไม่ดังเท่าไหร่ แค่ให้เย่อหยู่นานได้ยินก็พอแล้ว

“เวินลั่วฉิง เธอจำไว้นะ” เย่อหยู่นานกัดฟันพูดเสียงแข็ง ถ้าหากเขาขยับตัวได้เมื่อไหร่ เอาเธอตายแน่

รู้ทั้งรู้ว่าเขาขยับตัวไม่ได้ รู้อยู่แก่ใจว่าเขาร้อนรน แต่เธอกลับจงใจผิวปาก เย่อหยู่นานยิ่งโมโหไปกันใหญ่ รู้สึกแทบจะทนไม่ได้แล้ว

เย่อหยู่นานเกลียดจนกัดฟันกรอด แต่เวินลั่วฉิงกลับนิ่งเฉยไม่สะทกสะท้าน

คุณชายห้าฉิงมองไปยังเวินลั่วฉิงที่นั่งอยู่กับเย่อหยู่นาน แล้วหันไปมองเย่ซือเฉินที่อยู่ข้าง ๆ เขา

สีหน้าของเย่ซือเฉินดูไม่ค่อยออกว่ากำลังรู้สึกยังไง สายตาคู่นั้นดูเย็นชามาก แต่อารมณ์โกรธที่ปะทุอยู่รอบตัวกลับทำให้รู้สึกหนาวเหน็บ อีกทั้งอุณหภูมิโดยรอบ ๆ เขาก็เหมือนจะลดต่ำลงไปหลายองศา

คุณชายห้าฉิงพ่นลมออกมา เวลานี้รู้สึกได้ว่าด้านหลังเขามีลมเย็นประทะเข้ามา ต้นคอรู้สึกเย็นขึ้นมาทันที เขาเอามือขึ้นมาลูบต้นคอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าเรื่องสนุกครั้งนี้น่าจะอันตรายถึงชีวิตได้เลย

เวินหรวนหรวนไม่ได้โง่ โดยเฉพาะในสถานการณ์เช่นนี้เธอ ปฏิกิริยาตอบรับเธอค่อนข้างไว เธอเห็นสีหน้าท่าทางของคุณชายห้าฉิงแล้วก็พอจะมองออกว่าอะไรเป็นอะไร