ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 184

บทที่ 184 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้นแทนภรรยา (1)

“คุณชายห้าฉิงดื่มเหล้าขาว” เย่อหยู่นานจงใจพูดกับเวินลั่วฉิง เขาสื่อความหมายอย่างชัดเจนมาก เขาคิดว่าเวินลั่วฉิงจะเข้าใจ

คุณชายห้าฉิงดื่มเหล้าขาว เขาก็ควรจะดื่มเหล้าขาวเป็นเพื่อนคุณชาย เหล้าขาวถึงแม้จะเมาง่าย แต่อย่างน้อยดื่มแล้วก็ไม่ต้องเข้าห้องน้ำ

“อ๋อ” เวินลั่วฉิงตอบรับเบา ๆ จากนั้นก็ยกแก้วเบียร์ไปวางตรงหน้าของคุณชายห้าฉิง

เย่อหยู่นานอึ้งไปเลย จากนั้นก็รู้สึกอึดอัดใจมาก แทบจะกระอักเลือดออกมาอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจชัด ๆ เขากลัวว่าดื่มเบียร์แก้วใหญ่เข้าไป เขาจะทนไม่ไหว จนฉี่แตกอยู่ตรงนี้

“เวินลั่วฉิงช่างเข้าอกเข้าใจคนอื่นดีจริง ๆ” คุณชายห้าฉิงพ่นลมออกมาจากปาก คำพูดเวินหรวนหรวนเมื่อกี้นี้เขาไม่เชื่อเลยสักนิด แต่ตอนนี้เห็นแบบนี้แล้วก็อดคิดไม่ได้

คุณชายห้าฉิงที่ต้นคอรู้สึกเย็นวูบวาบเริ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมา เหมือนโดนมีดบาดยังไงยังงั้น

“อืม เข้าอกเข้าใจเป็นอย่างดีเลยล่ะ” เวินลั่วฉิงไม่ได้ตอบอะไร แต่กลับเป็นเย่อหยู่นานที่ตอบกลับไป เย่อหยู่นานแอบกัดฟันพูดออกมา

สายตาคุณชายสามเย่ดูเย็นชาน่ากลัวมาก ราวกับจะทำให้คนแข็งตายได้เลย

“ฉิงฉิง เธอดื่มแทนฉันเถอะ” เย่อหยู่นานยิ้มออกมา แล้วผลักแก้วเบียร์ในมือไปที่ด้านหน้าเวินลั่วฉิง

เย่อหยู่นานรู้สึกว่าเวินลั่วฉิงน่าจะยังชอบเขาอยู่ เขาคิดว่าเธอตั้งใจโกรธเขา เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา เขาคิดว่าถ้าหากเขาให้เวินลั่วฉิงดื่มแทนเขา เวินลั่วฉิงจะไม่ปฏิเสธแน่นอน

เย่อหยู่นานพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เอ่ยเรียกชื่อเธออย่างสนิทสนม

เย่ซือเฉินเม้มปาก ถ้าหากเธอกล้าดื่มเบียร์แก้วนี้แทนเย่อหยู่นานล่ะก็ เขารับรองว่าจะบีบคอเธอตายแน่

เวินลั่วฉิงสะดุ้งเล็กน้อย อะไรกันเนี่ย เธอต้องดื่มแทนเขาเหรอ ทำไมเธอต้องดื่มแทนเขาล่ะ เย่อหยู่นานคิดอะไรอยู่เนี่ย

เขาช่างกล้าคิดได้นะ

“คุณชายเย่ พวกเราสนิทกันมากเหรอ” เวินลั่วฉิงเลิกคิ้วขึ้น ถามกลับไปหนึ่งประโยค อีกทั้งเธอไม่หันไปมองเย่อหยู่นานแม้แต่นิด

วันนี้ ถ้าหากไม่เป็นเพราะเย่อหยู่นานและเวินหรวนหรวนลอบทำร้ายเธอ เธอไม่มีทางสนใจเย่อหยู่นานเด็ดขาด เธอเป็นคนที่ถือคติบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ แต่เธอก็ไม่อยากให้การแก้แค้นครั้งนี้ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเย่อหยู่นาน

แน่นอนว่าเธอเองก็ไม่อยากให้เย่ซือเฉินเข้าใจผิดไปด้วย เพราะยังไงตอนนี้เธอก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเย่ซือเฉิน

ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้นจำเป็นต้องเก็บเป็นความลับ และต้องไม่ทำตัวให้ใครสงสัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องทำตัวให้คนอื่นเข้าใจผิด

เย่อหยู่นานสะดุ้งเล็กน้อย เขาคิดไม่ถึงว่าเวินลั่วฉิงจะพูดประโยคนั้นออกมา

สีหน้าของเย่ซือเฉินดูอบอุ่นขึ้นมาทันที ไม่ได้ดูเย็นชาน่ากลัวเหมือนก่อนหน้านี้ เขาปรายตามองไปยังเวินลั่วฉิงเล็กน้อย

“ฉันกับคุณชายเย่นอกจากเรื่องวันหมั้นเมื่อห้าปีก่อนที่คุณชายเย่แอบนอนกับน้องสาวฉันทั้งคืนจนทำให้งานแต่งต้องล้มเลิกไป พวกเราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ทำไมเหรอ คุณชายเย่คิดว่าฉันควรจะคิดถึงคะนึงหาคุณชายเย่เพราะเรื่องตอนนั้นเหรอ ฉันควรจะซาบซึ้งจนน้ำตาไหลพรากงั้นเหรอ” เวินลั่วฉิงยังคงไม่หันไปมองเขา น้ำเสียงเธอนิ่งเรียบมาก แต่ยิ่งนิ่งเรียบ ก็ยิ่งฟังดูเหมือนเยาะเย้ยเหน็บแนม

เย่อหยู่นานสีหน้าดูแย่ขึ้นมาทันที

แต่สีหน้าของคุณชายสามเย่กลับดูอบอุ่นละมุนขึ้นมากเลยทีเดียว ไม่หลงเหลือความเย็นชาเลยสักนิด

เขารู้ดีว่าเธอเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น

อืม ก็ดี ดีมากเลยล่ะ

คุณชายห้าฉิงอึ้งไปทันที ในที่สุดเวินลั่วฉิงก็รู้จักเอาคืนคนอื่นเป็นแล้วเหรอ อีกทั้งการเอาคืนครั้งนี้ทำได้ไม่เลวเลย ดู ๆ ไปแล้วเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้โง่อะไรขนาดนั้น

“เอาล่ะ ฉันขอโทษที่ซุ่มซ่ามทำกาวอเนกประสงค์หกเลอะบนเก้าอี้ จนทำให้คุณชายเย่ขยับตัวไปไหนไม่ได้” เวินลั่วฉิงขอโทษอย่างจริงใจ จริงใจจริง ๆ

แต่เย่อหยู่นานที่ได้ยินเธอพูดนั้นกลับมีสีหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นทันที เขาอุตส่าห์อดทนไม่ยอมขยับตัว กลัวคนอื่นจะรู้แล้วจะอับอายขายหน้า แต่คิดไม่ถึงว่าอยู่ ๆ เธอจะพูดเรื่องนี้ออกมา