ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 189

บทที่ 189 คุณชายสามเย่แสดงอำนาจแล้ว

เวินลั่วฉิงตัวแข็งทื่อ ใจสั่นไปหมด ทำยังไงดีล่ะ เธอไปทำอะไรให้เขาโกรธเหรอ

เธอรู้สึกว่าเดี๋ยวจะต้องมีศึกที่ยากจะต่อกรต้องสู้รบปรบมือ ยากกว่าการต่อกรกับเวินหรวนหรวนหลายเท่าตัว

“ได้ยินมาว่าประธานเย่คนนี้หยิ่งยโสไร้มารยาท เย็นชาไร้ความปรานี แต่คิดไม่ถึงว่าตัวจริงจะดูอ่อนโยนสง่างาม อ่อนน้อมถ่อมตนและมีมารยาทขนาดนี้” คุณปู่เวินมองไปทางที่เย่ซือเฉินเดินจากไป เหมือนจะยังเหม่ออยู่ แล้วถอนหายใจออกมา

เวินลั่วฉิง : “...”

อ่อนโยนสง่างาม อ่อนน้อมถ่อมตน คุณปู่แน่ใจเหรอว่าเห็นเย่ซือเฉินเป็นคนแบบนั้น

เย่ซือเฉินใกล้เคียงกับคำพรรณนาแบบนั้นเหรอ

เธอบอกคุณปู่ได้ไหม ว่าเขากำลังถูกเย่ซือเฉินหลอกเอาแล้ว

ทุกคนได้ยินที่คุณปู่เวินพูดถึงเย่ซือเฉิน ต่างพากันตกตะลึง สิ่งที่คุณปู่เวินพูดถึงเย่ซือเฉินนั้นช่างแตกต่างกับที่ร่ำลือกันมากมายนัก

แต่ว่าเมื่อสักครู่นี้ ท่าทีของเย่ซือเฉินที่มีต่อคุณปู่เวินนั้นค่อนข้างดีทีเดียว สามารถทำให้คนอย่างคุณชายสามเย่เรียกคุณปู่เวินได้ น้อยคนนักที่จะได้รับความเคารพเช่นนี้ จะว่าไปแล้ว คุณชายสามเย่กับคุณปู่เวินก็ไม่ได้สนิทคุ้นเคยกันมากนัก ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลย ดังนั้นการที่คุณชายสามเย่เอ่ยเรียกคุณปู่เวิน ทำให้ผู้คนต่างพากันตกตะลึง งงงวยกันอย่างมาก

“ฉิงฉิง หนูคิดว่ายังไงล่ะ” เวินลั่วฉิงกำลังนึกคิด อยู่ ๆ คุณปู่เวินก็เอ่ยถามเธอขึ้นมา

“อะไรนะคะ” เวินลั่วฉิงตกใจ ตั้งสติได้ก็รีบตอบกลับทันที คุณปู่อยู่ ๆ ทำไมถึงถามเธอแบบนั้น

“อะไรกัน เมื่อกี้ปู่เห็นเย่ซือเฉินมองหนูตลอดเลย หนูกับเขาสนิทกันมากเหรอ ปู่หมายถึงนอกเหนือจากเรื่องงานบริษัทนะ” คุณปู่เวินเป็นคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะแยะ มีประสบการณ์มากมาย สายตาเฉียบแหลม ถึงแม้เมื่อสักครู่เย่ซือเฉินจะไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร แต่เขาพอจะดูออกว่าอะไรเป็นอะไร

ตอนที่คุณปู่เวินพูดประโยคนี้ น้ำเสียงทุ้มต่ำลงเล็กน้อย ทำให้คนอื่น ๆ ไม่ได้ยินในสิ่งที่พูด

“คุณปู่ ปู่คิดว่ายังไงล่ะ คุณปู่นี่ชอบพูดเล่นอยู่เรื่อยเลย” เวินลั่วฉิงแอบตกใจ คุณปู่นี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ แต่ยังไงเธอก็ไม่มีทางยอมรับหรอก

“ปู่รู้สึกว่าเย่ซือเฉินคนนี้ไม่เลวนะ ยิ่งมองก็ยิ่งถูกใจ” คุณปู่เวินมองไปที่เวินลั่วฉิง มุมปากยกขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม คำพูดนั้นเหมือนมีความหมายอื่นแฝงอยู่

“คุณปู่ ในเมือง A มีใครบ้างที่ไม่อยากยกลูกสาวของตัวเองให้แต่งงานกับเย่ซือเฉิน ชื่นชอบเขาไม่ได้มีแค่คุณปู่คนเดียวนะคะ” เวินลั่วฉิงเอ่ยพูด ดูท่าทางเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้จะทำให้คุณปู่เวินยิ่งชอบเย่ซือเฉินมากขึ้นไปอีก กลายเป็นเรื่องนี้ยิ่งวุ่นวายเข้าไปใหญ่

“อ๋อ งั้นหนูก็หมายความว่าหนูเองก็ชอบพอเขาอยู่เหมือนกันล่ะสิ” คุณปู่เวินมองไปยังเวินลั่วฉิง รอยยิ้มบนใบหน้ายิ่งเห็นชัดมากขึ้น ประโยคนี้ยิ่งแสดงถึงเจตนารมณ์ของคุณปู่ชัดมากขึ้น

เวินลั่วฉิง : “...”

เมื่อกี้เธอหมายถึงแบบนี้เหรอ คุณปู่นี่ช่างบิดเบือนความหมายของเธอเก่งซะจริง จะว่าไปแล้วเธอจะชื่นชอบเย่ซือเฉินหรือไม่นั้นมันสำคัญตรงไหน

แต่การที่เวินลั่วฉิงแต่งงานตามข้อตกลงกับเย่ซือเฉินนั้น ทำให้เธอรู้สึกผิดอยู่ในใจเล็กน้อย เธอจึงไม่ได้โต้แย้งอะไรคุณปู่เวิน

เพราะว่าเธอโกหกไม่เก่ง โดยเฉพาะเวลาอยู่ต่อหน้าคนสนิท

คุณปู่เวินเห็นท่าทีของเธออยู่ในสายตาหมด แววตาเขาเป็นประกาย มุมปากเผยอขึ้น เอ่ยพูดว่า : “ฉิงฉิง ถ้าหากหนูหาแฟนได้แล้ว หนูก็ต้องพากลับมาให้ปู่ดูนะ ถ้าไม่อย่างนั้นปู่จะช่วยหนูหาแฟนเอง ปู่ให้เวลาหนูสิบวัน ภายในสิบวันถ้าหากยังหาแฟนกลับมาไม่ได้ ปู่จะจัดการเรื่องนี้เอง”

กับเรื่องนี้นั้น คุณปู่เวินไม่อยากจะบังคับฝืนใจเวินลั่วฉิง แต่เห็นท่าทีของเย่ซือเฉินในวันนี้ ทำให้เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้น เขาจึงคิดว่าเขาจำเป็นต้องลองบังคับเธอดูสักหน่อย ไม่แน่ อาจจะมีเรื่องน่ายินดีที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้

ขิงแก่ย่อมเผ็ดสินะ จิ้งจอกเฒ่ายังไงก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าอยู่วันยังค่ำ ยังไงเรื่องนี้เวินลั่วฉิงก็สู้คุณปู่เวินไม่ได้หรอก

“คุณปู่...” เวินลั่วฉิงนิ่งอึ้งไป มองไปที่คุณปู่อย่างตกตะลึง ขอถามหน่อยนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย