ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 314

บทที่ 314 ต้องจ่ายคืนเสมอเมื่อออกมาใช้ชีวิตข้างนอก คุณชายสามเย่ (6)

“บินมาทั้งวัน เหนื่อยจัง” หลังจากเข้ามาในห้องเวินลั่วฉิงก็ถอดเสื้อคลุมของเธอและทิ้งตัวลงบนเตียง

“เหนื่อยไหม? หรือจะไปอาบน้ำก่อน” คุณชายสามเย่เห็นเธอรู้สึกผ่อนคลาย ก็ตามขึ้นไปนั่งบนเตียง แล้วมองดูเธอ มุมปากเม้มขึ้นความรู้สึกตื่นตัวในใจกลับลดลงเล็กน้อย

จู่ๆ เวินลั่วฉิงก็หันข้างมา ดูเหมือนกับเป็นการหันข้างอย่างสบาย ๆ แต่กลับมีการโพสต์ท่าทางที่น่าดึงดูดมาก แขนที่ยาวของเธอยืดออก ศีรษะของเธอถูกกดลงบนแขน ผมยาวของเธอกระจัดกระจายบนแขนสีขาวราวกับหิมะของเธอ และกระจัดกระจายบนผ้าปูที่นอนสีขาวอย่างไม่เป็นระเบียบเล็กน้อย แต่กลับมีเสน่ห์จนไม่อาจบรรยายออกมาได้

วันนี้เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้า อาจจะเป็นเพราะท่าทางของการนอนตะแคง เสื้อเชิ้ตตรงกลางของเธอจึงรัดแน่น และกระดุมด้านหน้าเธอก็แน่นยิ่งขึ้น ซึ่งดูเหมือนจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ มันทำให้คนที่มองดูรู้สึกเลือดลมสูบฉีด

เนื่องจากท่าทางของเธอในขณะนี้ ทำให้ด้านล่างของเสื้อของเธอเลื่อนขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ เผยให้เห็นเอวเล็กที่น่าดึงดูดของเธอและปลายนิ้วของเธอดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจวางไว้ที่เอว

หุ่นของเวินลั่วฉิงนั้นดีมาก โคตรของโคตรดี ดีจนไม่ต้องสงสัย

แต่ว่าเวินลั่วฉิงมักจะสวมเสื้อผ้าที่ปกปิดหุ่นดีของเธอ

แต่ในขณะนี้หุ่นที่ดีของเธอกลับปรากฏขึ้นตรงหน้า

แม้ว่า คุณชายสามเย่รู้ว่ารูปร่างของเธอดีมาก แต่การล่อลวงแบบนี้ ก็ถือเป็นครั้งแรกแน่นอน

เขารู้สึกว่าภรรยาของเขากำลังยั่วยวนเขา ยั่วยวนเขาอย่างเห็นได้ชัด

เวินลั่วฉิงมองเขาด้วยดวงตาที่ยิ้มละมุน พร้อมกับเสน่ห์ที่อันนุ่มนวลราวกับนางฟ้าที่อยู่ในสวนดอกไม้ และเสน่ห์ก็เหมือนกับจิตวิญญาณที่สามารถดึงดูดจิตวิญญาณของผู้คนได้

แต่งงานกันมานาน คุณชายสามเย่สาบานเลยว่า เขาไม่เคยเห็นเธอที่เย้ายวนและมีเสน่ห์แบบนี้มาก่อน

คุณชายสามเย่ยังคงมีความระแวดระวังอยู่ในใจ แต่เขาก็ยังคงเดินไปยืนตรงหน้าเธอ

ทันใดนั้นมือของเวินลั่วฉิงซึ่งเดิมอยู่ที่เอวของเธอ กลับยกขึ้นและจับไปที่คอของเขา

การกระทำที่เริ่มก่อนของเธอ ทำให้เขาตกตะลึง รู้สึกได้ทันทีว่าเลือดลมที่พลุ่งพล่าน ในตอนนี้คุณชายสามเย่ไม่มีเพียงรู้สึกถึงอันตราย แต่ในดวงตาของเขามีเพียงเธอเท่านั้น ที่สามารถดึงวิญญาณของเขาได้

เนื่องจากมือของเธอยกขึ้น กระดุมที่อยู่ด้านหน้าของเธอจึงตึงมากขึ้น แต่ก็ไม่หลุด ดวงตาของคุณชายสามเย่มืดลงเรื่อยๆ

เขาก้มศีรษะลงเพื่อจูบเธอ เวินลั่วฉิงเอามือโอบรอบคอเขาอย่างเบาๆ และดึงเขาเข้าใกล้ตำแหน่ง แต่เขาก็พลาดจูบไปอย่างไม่ทิ้งร่องรอยอะไร

คุณชายสามเย่กะพริบตาราวกับว่าไม่พอใจ และก็ดูเหมือนจะสงสัยบางอย่าง

“ที่รักไปอาบน้ำก่อนนะ” ริมฝีปากอันบางเบาของเวินลั่วฉิง ริมฝีปากสีแดงของเธอเข้าใกล้กับใบหน้าของเขา ลมหายใจของเธอ เหมือนกับลมอุ่นๆ และสบายๆ ที่พัดผ่านไป แต่กลับนำพาเอาความคลุมเครือที่ร้อนแรงพัดผ่านมาด้วย

จากนั้นเธอก็จูบเขาเบา ๆ ที่ริมฝีปาก

“อืม” คุณชายสามเย่แอบกัดฟันเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะไม่อยากจากไป แต่ก็ยังตอบตกลงไป

ในตอนนี้ คาดกว่าไม่ว่าเธอจะขอให้เขาทำอะไร เขาก็จะสัญญาทั้งหมด ก่อนที่เขาจะรู้จักเธอ เขาไม่เคยเชื่อว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่จะทำให้เขาเสียการควบคุมได้ขนาดนี้

ในตอนนี้คุณชายสามเย่กลับไม่รู้สึกถึงอันตรายใดๆ ทั้งสิ้น ไม่มีแม้แต่ความระมัดระวังสักเล็กน้อย และลืมสิ่งที่เคยยั่วโมโหเธอก่อนหน้านี้ไปหมด

ตอนนี้มีแต่ความคิดในใจเพียงความคิดเดียว!!

เขาหายใจอย่างแรง แล้วลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

คุณชายสามเย่เดินไปห้องน้ำด้านนอก หยุดหันไปมองเวินลั่วฉิง เหมือนว่าจะเตรียมพร้อมป้องกันอะไรสักอย่าง