ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 372

บทที่372 นางฟ้าเวินเก่งเกินไปแล้ว ปลาติดเบ็ดแล้ว (2)

เย่ซือเฉินเชื่อใจผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้?

“ไม่นะคะ เขาไปไหนก็พาฉันไปด้วย อันที่จริงฉันก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้หรอกค่ะ ไม่อยากจะวิ่งไปทั่วกับเขา มันเหนื่อยเกินไป แต่เขาก็ยังอยากจะพาฉันไปมาก” คำพูดพวกนี้เวินลั่วฉิงล่วนพูดความจริง ปกติเธอก็เคยบ่นเรื่องนี้กับเย่ซือเฉิน แต่ตอนนี้ที่พูดกับคุณปู่เย่แบบนี้แน่นอนว่ามีอีกนัยหนึ่ง

เธออยากให้คุณปู่เย่รู้ว่าเย่ซือเฉินไว้ใจเธอและไม่ปิดบังอะไรเธอ

ขอเพียงเท่านี้เรื่องก็จะยิ่งราบรื่น

อันที่จริง เธอรู้สึกว่าเย่ซือเฉินแทบจะไม่ได้ตั้งแง่อะไรกับเธอเลย

คุณปู่เย่หงุดหงิดใจเล็กน้อย แบบนี้ก็ชัดเจนว่าเย่ซือเฉินไว้ใจเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ความแถมยังกลัวเหนื่อย?

เย่ซือเฉินปิดเรื่องพวกนี้จากเขามาตลอด เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เขามองเวินลั่วฉิงแล้วถามขึ้นอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก: “ช่วงนี้เขาเดินทางด้วยเรื่องธุรกิจส่วนตัวงั้นเหรอ?”

“อืม สามีหนูบอกว่า บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเองนั้นก็ไม่ใช่ของเขา ดังนั้นสามีของหนูบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเสียเวลาให้กับบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป สู้ทุ่มแรงกายและเวลาให้กับธุรกิจของตัวเองจะดีกว่า” นาทีนี้เวินลั่วฉิงคำก็สามีสองคำก็สามีของฉัน เธอเรียกอย่างสนิทสนม

ตอนนี้คุณปู่เย่มั่นใจแล้วว่าเย่ซือเฉินไม่มีเรื่องปิดบังเวินลั่วฉิง ดังนั้นเวินลั่วฉิงพูดอะไรเขาก็เชื่อหมด นับประสาอะไรเมื่อสิ่งที่เวินลั่วฉิงพูดนั้นสมเหตุสมผล

ถ้าหากว่าเป็นเขาแล้วตัวเองมีธุรกิจมากมายขนาดนั้น ก็คงไม่มีทางจะไปเสียเวลาไปจัดการกับบริษัทที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง

ใครจะไปยอมทำเรื่องที่เสียเวลาเปล่ากันล่ะ

ดังนั้นที่เย่ซือเฉินพูดว่าไม่ต้องการบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปคงจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแต่เป็นความจริง

ถึงแม้ว่าคุณปู่เย่จะลังเลเรื่องวางมือมาตลอดแต่ในใจก็รู้ดีว่าต่อให้เขาออกหน้า เขาเองก็ไม่สามารถบริหารบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปในตอนนี้ได้แล้ว ถ้าไม่มีเย่ซือเฉิน เกรงว่าบริษัทเย่ซื่อกรุ้ปก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน

“อันที่จริง ฉันเองก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะยกบริษัทให้เขา เพียงแต่ไม่กี่วันก่อนเขาโอนหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปให้...” คุณปู่เย่หรี่ตาเล็กน้อยและดูเหี้ยมโหด และหยุดพูดกลางคัน

นี่คือเรื่องที่คุณปู่เย่เป็นกังวลมากที่สุด แท้จริงแล้วเขาไม่อยากบอกเรื่องนี้กับเวินลั่วฉิงเลย ในตอนนี้ในใจเขาช่างสับสนเหลือเกิน จึงได้โพล่งออกมา

ถึงแม้ว่าคุณปู่เยะจะพูดไม่หมด แต่เวินลั่วฉิงกลับเข้าใจได้

เมื่อหลานวันก่อนเย่ซือเฉินโอนหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปในมือเขาให้คนอื่น? เรื่องนี้เธอไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ

ทำไมเย่ซือเฉินจะต้องโอนหุ้นในมือตัวเองให้คนอื่นในเวลานี้ด้วย? เย่ซือเฉินโอนหุ้นไปให้ใครกัน?

เวินลั่วฉิงเห็นคุณปู่เย่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วดูเหี้ยมโหดและเกลียดชัง แต่ดูแล้วเห็นได้ชัด ๆ เลยว่าคุณปู่เย่คงจะเกลียดคนคนนั้นมาก

จู่ ๆ เวินลั่วฉิงก็คิดถึงเมิ่งโร่ถิง เย่ซือเฉิงจะโอนหุ้นของเขาให้เมิ่งโร่ถิงหรึอเปล่านะ?

ถ้าหากในสถานการณ์แบบนี้เย่ซือเฉินโอนหุ้นในมือให้เมิ่งโร่ถิง เช่นนั้นคุณปู่เย่ก็จะยิ่งมั่นใจที่จะไม่ยกบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปให้เย่ซือเฉิน

เย่ซือเฉินคิดอะไรของเขาอยู่นะ?

แต่ว่าเวินลั่วฉิงเห็นถึงแม้คุณปู่เย่จะดูเกลียดชังแต่กลับมองเห็นความปรีดา

จะพูดให้ชัดก็คือถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะเปลี่ยนโอนให้แล้วแต่อีกฝ่ายก็ไม่รับ