ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 455

บทที่ 455 อาการหึงหวงคุณชายสามเย่กำเริบ (5)

เวินลั่วฉิงสะดุ้งตกใจ！！

บัดนี้ เย่ซือเฉินที่กำลังโกรธเกรี้ยวอยู่ พอได้ยินอีกฝั่งหนึ่งของสายมีเสียงของผู้ชายก็ต้องหยุดชะงัก ดวงตาของเขาก็หรี่ขึ้น

เขาได้ยินอย่างชัดเจน ผู้ชายคนนั้นเรียกเธอว่าฉิงฉิง

“โอ๊ย……”ไป๋ยี่รุ่ยขยับกาย จากนั้นจู่ๆก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำ มือข้างหนึ่งของเขายกขึ้นมาจับหน้าอกด้วยจิตใต้สำนึก

“คุณตื่นแล้วเหรอ ฉัน……”นึกถึงคำสั่งของคุณหมอ และเห็นสีหน้าของไป๋ยี่รุ่ยที่เจ็บจนหน้าบิดเบี้ยว เวินลั่วฉิงจึงไม่กล้าประมาทเลินเล่อแต่อย่างใด อยากจะไปเรียกคุณหมอ

คุณหมอสั่งว่าหากไป๋ยี่รุ่ยฟื้นแล้วก็รีบแจ้งให้พวกเขาทราบทันที

“ฉิงฉิงตอนนี้ผมไม่มีแรงเดินลงจากเตียง คุณรินน้ำให้ผมแก้วหนึ่งสิ ผมกระหาย”แต่ทว่าไป๋ยี่รุ่ยกุมมือเธอไว้แน่น ไม่ยอมให้เธอไป

อีกทั้งเธอเอ่ยปากพูดตัวบทของเวินลั่วฉิงอีกครั้ง

“ออ ค่ะ ฉันไป……”เวินลั่วฉิงคิดว่าไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ต้องไปถามคุณหมอก่อนเป็นอันดับแรก แจ้งให้คุณหมอมาตรวจดูอาการก่อนจะดีกว่า

“หรือปอกแอปเปิลให้ผมกินหน่อย ผมอยากกินแอปเปิล”แต่ทว่าไป๋ยี่รุ่ยก็พูดแทรกเวินลั่วฉิงอีกครั้ง

ไป๋ยี่รุ่ยเพิ่งตื่นมา น้ำเสียงมีความอ่อนแอเล็กน้อย แต่ฟังดูแล้วเหมือนน้ำเสียงของความขี้เกียจหลังตื่นนอนมากกว่า

ตอนที่เวินลั่วฉิงได้รับสายจากเย่ซือเฉินก็ว้าวุ่นใจอยู่แล้ว บวกกับไป๋ยี่รุ่ยพูดขึ้นมากะทันหัน จึงทำให้เธอต้องสะดุ้งตกใจ

ตอนนี้เธอร้อนใจจะไปเชิญคุณหมอ ไป๋ยี่รุ่ยก็พูดแทรกเธอหลายครั้งหลายครา

ฉะนั้นเธอจึงลืมเรื่องที่สำคัญไป

เวินลั่วฉิงคิดว่าเธอได้กดวางสายของเย่ซือเฉินแล้ว แต่เห็นได้เด่นชัดว่ายังไม่ได้วาง เมื่อกี้เธอกดอย่างเร่งรีบหนึ่งครั้ง แต่กดไม่โดน

และฝ่ายเย่ซือเฉินก็ไม่ได้วางสายด้วย

ฉะนั้นมือถือยังอยู่ในระหว่างการสนทนาอยู่

และบทสนทนาระหว่างเธอกับไป๋ยี่รุ่ย อีกฝั่งหนึ่งของสาย คุณชายสามเย่นั้นได้ยินอย่างชัดเจน

“เวินลั่วฉิงคุณอยู่กับใคร？”เย่ซือเฉินส่งเสียงอันเย็นเยียบมาตามสาย เย็นมาก เย็นมาก เย็นถึงกระดูกและหัวใจ

เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงจากมือถือ มือที่กำโทรศัพท์ไว้สั่นเล็กน้อย ร่างกายก็แข็งทื่อด้วยจิตใต้สำนึก

ทำไมยังมีเสียงของเย่ซือเฉินอยู่ในโทรศัพท์อีก？

ยังไม่ได้วางสายจากเย่ซือเฉินอีกเหรอ？

“คุณอยู่กับไป๋ยี่รุ่ย”อีกฝั่งหนึ่งของสาย ดวงตาของเย่ซือเฉินลุ่มลึกลงไปเป็นชั้นๆ แผ่ซ่านความเย็นออกมา เขาได้ยินเสียงของไป๋ยี่รุ่ย ฉะนั้นจึงฟังออกทันที

ตอนที่อยู่บนรถครั้งก่อน ไป๋ยี่รุ่ยก็เรียกเธออย่างนี้ในสายโทรศัพท์

ฉิงฉิง？ครั้งก่อนก็เรียกสักสนิทสนมกลมเกลียวเช่นนี้แหละ

ฉะนั้น ตอนนี้เธออยู่กับไป๋ยี่รุ่ย เธอไม่ได้มาดูแลคุณปู่ที่โรงพยาบาลทั้งวัน เพราะเธออยู่กับไป๋ยี่รุ่ยนี่เอง！！

ถ้าเช่นนั้นตอนแรกที่เธอวางสายของเขาทิ้งก็เพราะไป๋ยี่รุ่ย！！

หลังจากตอนเช้าเธอก็ไม่เคยมาที่โรงพยาบาลอีก เป็นเพราะอยู่กับไป๋ยี่รุ่ยตลอดตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้

เย่ซือเฉินดูเวลาก็ปาเข้าไปสองทุ่มแล้ว เธออยู่กับไป๋ยี่รุ่ยนานอย่างนี้เลยเหรอ？！

ฟังดูแล้วไป๋ยี่รุ่ยเหมือนกำลังเพิ่งตื่นนอน