ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 655

บทที่ 655 หึงหวงจนโมโห (6)

หลิวหยิงอยากรู้ว่าเขากลับมาเมื่อไหร่？เขากลับมาแล้วทำไมไม่โทรหาเธอ？ทำไมถึงมานั่งดื่มคนเดียว？

“อยากรู้เหรอ？”มู่หรงซือถูมองเธอ กวักมือเรียกเธอ“มา ผมจะบอกคุณ？”

เวลานี้เสียงของเขาเบามาก ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้ม ดูความไม่พอใจและความโกรธไม่ออก

หลิวหยิงเห็นท่าทางเขาเช่นนี้ก็ยิ่งกลัว แต่เขาเรียกเธอไป เธอก็ไม่กล้าไม่ไป

ห้าปีมานี้ เธอไม่เคยขัดขืนเขามาก่อน

หลิวหยิงถอนหายใจแรงๆ จากนั้นก็ก้าวเข้าไปหาเขา

เธอเดินอย่างช้าๆ คล้ายกับหอยทากกำลังปีนไต่ แต่มู่หรงซือถูก็ไม่ได้เร่งเธอ มองเธอแล้วรออยู่อย่างนั้น

ระยะห่างระหว่างเธอกับเขาไม่ไกลมาก ถึงเธอจะเดินช้าแค่ไหน แต่ไม่นานก็เดินไปถึงด้านหน้าเขา

หลิวหยิงยืนอยู่ด้านหน้าเขาอย่างตึงเครียดและกลัวเป็นพิเศษ

เวลานี้มู่หรงซือถูเงยหน้ามองเธอเล็กน้อย เขาแค่เงยหน้ามองเธอ แต่หลิวหยิงกลับรู้สึกกดดันจนหายใจไม่สะดวก

หลิวหยิงไม่ได้เข้าใกล้มากนัก ยังคงเว้นระยะห่างอยู่บ้าง

มู่หรงซือถูไม่ได้ให้เธอเข้าใกล้อีก และไม่ได้มาลากตัวเธอ แต่ค่อยๆยื่นมือออกไปหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วแบมือให้ฝ่ามือหงายขึ้น

แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

ดวงตาหลิวหยิงกะพริบ จากนั้นค่อยๆยื่นมือเล็กวางไว้ที่ฝ่ามือของเขา

มู่หรงซือถูมองเธอพร้อมกับยิ้ม จากนั้นก็จับมือของเธอไว้

มู่หรงซือถูไม่ได้ดึงเธอมาแรงๆ แค่

1+ดึงเบาๆให้เธอเข้ามาใกล้เขา

หลิวหยิงมองเขา ในใจมีข้อสงสัยมากมาย

ไม่ใช่นิสัยของมู่หรงซือถูเลย ไม่ใช่เลยสักนิด

เขาไม่เคยอ่อนโยอย่างนี้มาก่อน

ทุกครั้งเขาจะเอาเธอเลย

นาทีนี้ หลิวหยิงยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัย แต่เธอก็ไม่คล้อยตามแรงของเขาไม่ได้ ค่อยๆเข้าใกล้เขาทีละนิด

หลิวหยิงเดินไปถึงด้านข้างโซฟา ยืนอยู่ระหว่างขาของเขา

มู่หรงซือถูกวักมือให้เธออีกครั้ง ส่งสัญญาณให้เธอนั่งยองๆ

เธอไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร เธอรู้สึกตื่นเต้นกลัว แต่เธอก็ยังคงทำตามเจตนาของเขานั่งยองๆลงตรงหน้าเขา

ริมฝีปากของมู่หรงซือถูเข้าใกล้ใบหูของเธอ แต่ไม่ได้สัมผัสโดน

“ผมกลับตอนคุณโทรหาผม”มู่หรงซือถูพูดคำนี้ เขารู้สึกปวดใจเหลือเกิน แต่มุมปากเขากลับยิ้มเย้ยหยันหลายส่วน

เขาไม่ได้บอกเธอว่า ตอนเธอโทรหาเขา เขาก็มองเธออยู่ชั้นล่างแล้ว

ร่างกายหลิวหยิงแข็งทื่อ ตอนเธอโทรหาเขา？

ตอนเธอโทรหาเขายังไม่ถึงบ่ายสามโมงเลย เวลานั้นเขาก็กลับมาแล้ว？

และตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว เขารอเธออยู่ที่บ้านหกชั่วโมงกว่าหรอ？