ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 73

ตอนที่73 ดี ดีมาก

เย่ซือเฉินที่ตัดสินใจเปลี่ยนแผนอย่างกะทันหันนั้น เวินลั่วฉิงกลับไม่รู้อะไรเลย

“วันนี้สี่ทุ่มแน่ะเขาถึงจะกลับ เดี๋ยวฉันอาบน้ำให้เด็กซี แล้วก็กล่อมเธอเข้านอนก่อน ยังพอมีเวลา”เวินลั่วฉิงที่วางสายไป น้ำเสียงของเธอฟังดูผ่อนคลายขึ้นมาก ไม่กี่วันมานี้เด็กซีค่อยๆคุ้นชินขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ก็ยังคงติดเธออยู่มาก เวลาเข้านอนตอนกลางคืนถ้าไม่เห็นเธอก็จะร้องไห้

ดีที่ไม่กี่วันมานี้เย่ซือเฉินกลับบ้านค่อนข้างจะดึก ทำให้เธอได้กล่อมเด็กซีเข้านอนแล้วค่อยกลับไปได้ในทุกๆวัน

“ฉันว่า เธอเล่นสอนแอบกับเย่ซือเฉินแบบนี้ เธอไม่กลัวว่าสักวัน เย่ซือเฉินจะกลับมาก่อนเวลาแล้วความลับแตกงั้นหรอ?”เห่องถงถงมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มแหยๆ:“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพวกเธอกำลังก่อสงครามกันอยู่เลย”

“เย่ซือเฉินเป็นคนตรงเวลามาก ถ้าเขาบอกว่ากลับเมื่อไหร่ก็จะกลับเมื่อนั้น”เวินลั่วฉิงเธอกลับไม่เป็นกังวล คนอย่างเย่ซือเฉินตรงต่อเวลามากๆ เรื่องไม่กี่วันมานี้เป็นหลักฐานที่พิสูจน์ได้ดีที่สุด

ทุกวันที่เย่ซือเฉินบอกผ่านโทรศัพท์ว่าจะกลับกี่โมงเขาก็จะกลับตรงตามที่บอกเสมอ ปกติแล้วก็จะไม่คลาดเคลื่อนมากนัก

“สมมุติล่ะ ถ้าหากว่าเขากลับก่อนเวลาล่ะ？”เห่อถงถงเบ้ปากเล็กน้อย：“แล้วไหนจะแม่บ้านอีก เธอไม่กลัวว่าแม่บ้านจะบอกเรื่องนี้หรือไง？”

“เย่ซือเฉินกลับมาวันแรกคุณป้าหลี่ก็ไม่ได้บอกอะไร งั้นความเป็นไปได้ที่เธอจะบอกเรื่องนี้ในครั้งต่อๆมาก็คงมีไม่เยอะหรอก นอกสะจากว่าเย่ซือเฉินจะเป็นฝ่ายถามเอง”สำหรับคุณป้าหลี่แล้วนั้น เวินลั่วฉิงก็ได้สังเกตมาสักระยะแล้ว เธอดูออกว่าคุณป้าหลี่นั้นท่าทางจะกลัวเย่ซือเฉิน ถ้าหากเย่ซือเฉินไม่ได้เป็นฝ่ายถามขึ้นก่อน คุณป้าหลี่ก็จะไม่เป็นฝ่ายที่จะพูดออกไปก่อนแน่

“โอเค ให้ดีก็อย่าให้มีเรื่องอะไรเลย แต่ถ้าเกิดมีอะไรขึ้นมาแล้วถูกเย่ซือเฉินจับได้ละก็ ฉันก็ไม่อยากจะคิดถึงผลที่จะตามมาเลย”เห่อถงถงแลบลิ้นออกมา เธอหวังว่าจะไม่ถูกเย่ซือเฉินจับได้ มิฉะนั้นเธอก็ยังคงกลัวอยู่จริงๆ

“วันหลังฉันจะระวังให้มากกว่านี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็พาเด็กๆทั้งสองคนไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว คราวหลังก็ไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนพวกเขาทั้งวันแล้ว”เวินลั่วฉิงรู้จักเย่ซือเฉินดี เพราะงั้นเธอจึงต้องระมัดระวังตัวเอาไว้ ดีที่ไม่กี่วันมานี้เธอได้หาโรงเรียนอนุบาลไว้ให้เด็กๆทั้งสองคนแล้ว พรุ่งนี้ก็จะพาเด็กๆไปส่งที่โรงเรียนได้แล้ว

“อื้ม เด็กๆเข้าเรียนแล้ว ฉันไปรับไปส่งได้ ระยะนี้เด็กซีก็ปรับตัวได้แล้ว ฉันจัดการคนเดียวได้ไม่มีปัญหา ถ้าเธอไม่สะดวกก็ไม่ต้องมาทุกวันก็ได้”เห่อถงถงก็ยังคงเป็นกังวลอยู่ดี

เวินลั่วฉิงไม่ได้ตอบกลับ เธอได้แต่มองไปที่เด็กๆสองคนนั้นแววตาเต็มไปด้วยความอบอุ่น

“ท่านประธานครับ คืนนี้ท่านนัดประธานหลี่ไว้นะครับ ประธานหลี่รีบเดินทางจากเซี่ยงไฮ้มาหาโดยเฉพาะเลยนะครับ”เย่ซือเฉินสั่งเสร็จเรียบร้อยแล้วก็วางสายไป เลขาหลิวก็ได้แต่วิ่งมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

“เลื่อนออกไปให้หมด”เย่ซือเฉินตอบกลับไปอย่างไม่ลังเล เขายกข้อมือขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้พึ่งจะห้าโมงกว่าๆ ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน แต่เขากลับเดินออกไปข้างนอกแล้ว

เลขาหลิวอึ้งไปเล็กน้อย นี่ท่านประธานจะเลิกงานก่อนเวลา และเลื่อนนัดออกไปทั้งหมดอย่างกะทันหัน แถมยังเลิกงานก่อนเวลาอีก วันนี้ท่านประธานมีเรื่องอะไรที่สำคัญขนาดนั้นกันแน่？

แน่นอนว่า ท่านประธานได้ตัดสินใจไปแล้ว เลขาหลิวก็ไม่กล้าถามมาก ได้แต่เพียงคิดหาวิธีที่จะพูดกับประธานหลี่เท่านั้น

ตอนที่เย่ซือเฉินกลับถึงคฤหาสน์นั้นเป็นเวลาหกโมงเย็นพอดี พอเขาลงจากรถก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย วันนี้เขากลับบ้านเร็วขนาดนี้ ไม่รู้ว่าปฏิกิริยาของเอจะเป็นยังไงบ้าง？

“คุณผู้ชาย ทำไมวันนี้กลับเร็วจังคะ？” คุณป้าหลี่ที่เห็นเย่ซือเฉินจู่ๆก็กลับมาก่อนเวลานั้นก็ถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย พอนึกถึงเวินลั่วฉิงที่ตอนนี้ยังไม่กลับมา เธอก็ตัวสั่นเล็กน้อย

“อื้ม”เย่ซือเฉินที่เดินเข้าไปในบ้าน แต่กลับไม่เจอเวินลั่วฉิงก็ชะงักไปสักครู่หนึ่ง：“คุณผู้หญิงล่ะ？”

“คุณผู้หญิงออกไปแล้วค่ะ ยังไม่กลับมาเลย”ในเมื่อเย่ซือเฉินถาม คุณป้าหลี่ก็จำเป็นต้องตอบ

“ออกไปงั้นหรอ？รู้ไหมว่าไปไหน？”เย่ซือเฉินที่นึกถึงตอนห้าโมงที่เธอโทรหาเขา แล้วถามเขาว่าเมื่อไหร่จะกลับ เขาคิดว่าตอนนั้นเธออยู่ที่บ้านเสียอีก