The Novel’s Extra นิยาย บท 376

บทที่ 376 การสลับปริศนา (2)

เสียงของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น แต่ก็ทำให้ผมอิจฉา ผมจำอดีตได้ดี

ตอนนั้นผมรู้สึกอย่างไรกับ แชนายอน? สิ่งที่ฉันรู้สึกอาจจะเป็น…เสน่หาไม่ก็ความ…. ยังไงผมก็เป็นมนุษย์และผมก็เหงา มนุษย์ต้องอาศัยผู้อื่นและมนุษย์ที่ไม่มีใครพึ่งพาเป็นมนุษย์ไม่ได้หรอก เมื่อก่อนผมอยากเป็นมนุษย์

“ฉันไม่รู้สินะ”

ผมพูดแค่นั้นและ ยูยอนฮา ก็ไม่ได้ถามคำถามเพิ่มเติมอีก

“ฉันมีนัดตอนนี้ดังนั้นฉันต้องออกไปข้างนอก เพิ่มฉันเป็นเพื่อนก่อนแล้วก็ทานราเมนนั้นซะ อ้อรับเจ้านี้ไปด้วย”

ผมส่งการ์ดให้ ยูยอนฮา มันคือ ‘Black Express Card’ ซึ่งสามารถใช้ได้ในเกือบทุกแห่งบนชั้น 15 โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

“ไม่จริง? ทำไมนายถึงมีเจ้านี้?”

ผมตอบ ยูยอนฮา ที่กำลังเอร็ดอร่อย

“เรือลำนี้เป็นของฉัน”

“อะ-อะไรกัน? อย่าโกหก“

“ฉันจะไปแล้ว เธอพักผ่อนที่นี่ได้เลยนะคืนนี้”

“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน….”

ผมออกมาทิ้ง ยูยอนฮา เอาไว้อย่างงงงวยแล้วออกไปข้างนอก แต่ผมขยับไปไม่กี่ก้าวก่อนที่ผมจะค้นพบผู้ดูแล ‘อเธน่า’ ยืนอยู่ใกล้ๆ

“โอ้ คุณ อเธน่า นี้น่า.”

“สวัสดี.”

“ว่าไง”

ก่อนที่พวกเราจะลงมือทำธุรกิจผมเหลือบมองกลับไปมอง ยูยอนฮา

ที่นั่งอยู่คนเดียวบนโต๊ะกำลังก้มหน้าทางราเมนดัง ซูบ ซูบ— เธอกลืนกินทุกอย่าง ดูเหมือนว่าเธอจะอดทนหิวต่อไปไม่ไหวแล้ว

“…ธุรกิจของฉันง่ายมาก แค่ แลกเปลี่ยนกัน”

“ฮะ?”

อเธนาเริ่มพูดอย่างเร่งรีบในเวลานั้น

“แลกเปลี่ยน?”

“ถูกตัอง. ฉันต้องการลูกศรสีดำ 1 อันที่นายใช้ครั้งล่าสุด”

“อ่า เหรอ?”

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเธอจะต้องการพวกมัน เพราะเธอคือเทพีแห่งสงคราม

“แต่ฉันใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อสร้างพวกมันขึ้นมา”

ถึงกระนั้นพวกมันก็เป็นผลพวงจากความพยายามของผมสิ่งที่ผมสร้างขึ้นหลังจาก ‘การสังเคราะห์’ หลายร้อยไอเท็ม ไม่มีทางที่ผมจะให้ลูกธนูเหล่านี้หายไปฟรีๆ….

[ลูกศรแสงจันทร์ของ เทพีอเธน่า]

“นายเอาไหม”

ทันทีที่ผมมองตาลูกศรที่ อเธน่า ยกให้เพื่อแลกเปลี่ยนผมก็หยิบ

[ลูกศรแห่งความมืด Lv.9] ออกจากคลังของผม ไอเท็มที่เหนือระดับ 10 อยู่ในมือของผมแล้ว พวกเขามีพลังสูงมากและตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ผมจะอยู่กับความทรงจำในอดีต แม้ว่าผมจะให้ไป แต่ผมก็ยังเหลืออีก 4 ดอกมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร

“ขอบคุณ. นี่คือทั้งหมดที่ฉันต้องการ “

ผมแลกเปลี่ยนลูกศรแห่งความมืดกับลูกศรแสงจันทร์ของ อเธน่า ทันทีที่ผมได้รับลูกศรนี้มาผมจะตรวจสอบอย่างละเอียด ลูกศรแสงจันทร์และเหมือนว่าหัวลูกศรมันทำมาจากอุกกาบาตแกะสลัก แน่นอนว่ามันสวยงามและน่าเหลือเชื่อกว่าลูกศรที่ทำมาจากแร่แห่งความมืดอย่างเดียว

“ฉันจะคุยกับนายอีกครั้งในอนาคต…เอาชีวิตรอดมาให้ได้ละ”

“โอ้ จะพยายาม ขอบคุณกับสิ่งนี้ด้วยนะ”

*************************************************************************

[ชั้น 20 สถานีแห่งจุดจบ]

– ดูเหมือนว่าพวกเราใกล้จะถึงเวลาแล้วนะ

– ใช่ สถานที่นี้ชื่อว่า สถานีแห่งจุดจบ

– 1 ปีงั้นเหรอผ่านมานานแล้วทีเดียวนะ….

– แต่จะเกิดอะไรขึ้นกับหอคอยเมื่อปีนขึ้นไปถึงยอดแล้ว? มันจะยังอยู่

ที่นี่ไหม?

– ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น คนที่รักของฉันอยู่ที่นี่

– แม่งไปแล้ววะ ผู้นำแห่ง NPC

– เฮ้ๆ NPC เป็นคนจริงๆนะ

3 สัปดาห์ต่อมา

วันนี้ผู้โดยสารจำนวนมากกำลังรอรถไฟมาถึงชานชาลาที่ชั้น 20

Desolate Moon,Essence of the Strait ,FrostSanctuary, Rothschild,Empire of Glory,ราชวงค์อังกฤษ,คิมซูโฮ, ยียอนฮาน,

คิมจินวู, ไอลีน, จินเซยอน, คิมฮัคพโย ฯลฯ มีคน 200-300 คนได้อย่างรวดเร็ว

“เครียดจังเลยแฮะ”

ผมมองไปรอบๆอย่างรวดเร็วและพึมพำ ผู้เล่นส่วนใหญ่ 500 อันดับแรกดูเหมือนจะอยู่ที่นี่ทั้งหมด ผมแจกคู่มือกลยุทธ์ง่ายเกินไปหรือเปล่านะ? ผมกลัวเล็กน้อย

“เฮ้ ร่างกายของนายไม่รู้สึกเจ็บแล้วเหรอ?”

ชอคจุนกยอง ถาม ผมพร้อมส่งรอยยิ้มจ้าที่ชั่วร้ายมาให้เขา