The Novel’s Extra นิยาย บท 375

บทที่ 375 การสลับปริศนา (1)

ฉวับบบบบบบ

เสียงดังขึ้นพร้อมความเจ็บปวดรอบๆ ร่างกายของเธอก็หายไปและ

รุมิหันไปมาด้วยความสงสัย เงาที่ทำให้เธอหายใจไม่ออกยังคงอยู่ที่เดิมโดยมีผมของเธอปิดหน้าราวกับผีและดวงตาของเธอจ้องมองไปที่อากาศ ดูเหมือนว่าเธอเพิ่งจะได้รับข้อความบางอย่าง…เธอพิมพ์ตอบอยู่งั้นเหรอ? เลยหยุดนิ่งไป

“กรี้ดดดดดดด-!”

ใบมีดชั่วครู่หยุดลงชั่วคราวและรุมิเองก็ตระหนักแล้วว่าผู้หญิงคนนี้

ไม่ได้ตั้งใจจะเก็บเธอเอาไว้

“เธอ…เองก็น่าจะรู้…ว่าเจ้าของบัลลังค์สีดำ…เฟนระเบิดเวลา ตอนนี้เขามีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆผู้คนจำนวนมากพยายามขุดค้นอดีตของเขาและความสัมพันธ์ของเธอกับเขาจะกลายเป็นที่รู้จักกันในไม่ช้า”

ดังนั้นแทนที่จะขอร้องให้ไว้ชีวิต รูมิ ตัดสินใจที่จะเพิ่มน้ำหนักทำให้เธอคนนี้สับสนแทนในอนาคตของเธอ เธอทนความเจ็บปวดที่แพร่กระจายและยังคงพูดต่อไป

“วันนั้นจะมาถึง…ในที่สุดเธอจะต้องตัดสินใจระหว่างอดีตหัวหน้า…กับเจ้าของบัลลังค์สีดำคนปัจจุบัน”

ผลลัพธ์ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เธอคงอยากจะให้เขาให้อภัยเธอละสิเจ้าของบัลลังค์สีดำสุดท้ายเขาจะไม่ใว้ใจเธอและในที่สุดเธอก็จะลงมือฆ่า เจ้าของบัลลังค์สีดำ ที่เธอควรจะฆ่าเมื่อนานมาแล้วงั้นเหรอ?

“ให้ฉันเดา เธอต้องเลือกระหว่างคนตายกับคนเป็น เธอคงจะเลือก

คนตายอีกครั้งสินะ”

แต่ไม่มีคำตอบมาจากเงามืด

ท่ามกลางความเจ็บปวดที่แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอตอนนี้มันเต็มไปด้วยความโกรธที่ผุดขึ้นมาจากความตายที่ใกล้เข้ามา รุมิกัดฟันและสาปแช่งออกมา

“บอสของเธอ ….เธอจะต้องกำลังดอกบัว….”

นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของเธอ เสียงระเบิดดังขึ้นจากกระดูกสันหลังของเธอและร่างกายของเธอกลายเป็นไอหายไปทันที รูมิ เสียชีวิตลงในขณะเดียวกันบาเรียที่ห่อหุ้มพวกเธอเอาไว้ก็กระจัดกระจาย ตรอกด้านหลังของเรือถูกห้อมล้อมด้วยความเงียบ มีเพียงเงาที่ยืนอยู่ที่นั่น

หัวของบอสเจ็บปวดจนน่าประหลาดใจ สิ่งที่เธอเพิ่งได้ยินมานั้นทำให้เธอตกใจอย่างไม่คาดคิด มันไร้สาระแต่ก็ไม่ไร้สาระ… เมื่อไหร่กับที่เธออ่อนแอลงขนาดนี้?

“เฮ้อออออออออออออออ… .”

บอสถอนหายใจและหันไปหาช่องข้อความ

[บอสมาที่เขต 3 ส่วน 9 สิมาทานอาหารเช้าด้วยกัน]

ข้อความที่เพิ่งมาถึงนั้นมาจากคิมฮาจิน ‘เราควรปิดการแจ้งเตือนเอาไว้ดีไหมนะ…’ บอสบ่นในขณะที่เธออ่านข้อความและจดจำคำสุดท้ายพูดของรุมิ ‘เธอจะต้องเลือกระหว่างดอกบัวดำกับเจ้านายของคุณแล้วละ’

แต่ไม่นานเธอก็ส่ายหัวและปัดทุกอย่างทิ้งไป

“ไม่มีทาง…”

ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น

“ฉันจะไม่ทรยศนาย”

‘นายอาจจะทรยศฉัน แต่ฉันจะไม่ทรยศนายอย่างเด็ดขาด’ เธอหายตัวไปในเงามืดพร้อมพูดกับตัวเองเบาๆ

*************************************************************************

[ชั้น 15 ร้านอาหารแฟนซีใน Genkelope’s Vessel]

“นั่นหมายความว่าคุณซื้อตั๋วชั้นที่ 20 แล้วสินะ คุณไอลีน”

“จะพูดแบบนั้นก็ได้ อันที่จริงแล้วมันก็ง่ายๆอะนะ” ไอลีนพูดอย่างภูมิใจขณะที่เธอกินขนมพุดดิ้ง ตรงหน้าไอลีนที่นั่งอยู่คือ คิมซูโอ และ ยูยอนฮา ถัดจากเธอคือ ชินจงฮัก ทั้ง 4 ได้พบกันโดยบังเอิญในวันนี้

อันดับแรกคิมซูโฮวิ่งเข้าไปหา ยูยอนฮา โดยบังเอิญระหว่างเดินทางไปร้านรเมงข้างทางและทักทายเธอ ยูยอนฮา ซึ่ง แต่เดิมมุ่งหน้าไปที่ร้านอาหารราเมงแกล้งทำเป็นไปร้านอาหารแฟนซีใกล้ๆนั้นแทนแต่คิมซูโฮแอบตามอยู่ด้านหลัง ยูยอนฮา อย่างแนบเนียนและทั้งคู่วิ่งเข้าไปหาไอลีนและชินจงฮักที่ร้านอาหาร

“สมาชิก 4 คนในปาร์ตี้ของฉันมีตั๋วรถไฟ ชั้นหนึ่งทั้งหมด โอ้ พวกเรา

ทุกคนไม่ได้เป็นคนโง่ดังนั้นอย่ากังวลไปเลย”

ทันใดนั้นไอลีนก็นึกถึงวันที่เธอต่อสู้กับคนเฝ้าประตูที่ชั้น 20 เนื่องจาก วาจาสิทธิ์ ไม่มีผลต่อผู้ใช้วาจาสิทธิ์อีกคนในระดับเดียวกันการต่อสู้ของพวกเขาจึงกลายเป็นการทะเลาะวิวาท ไอลีนและอีกฝ่ายพยายามที่จะแสดงทักษะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม

ผัวะ ผัวะ ผวัะ!

พวกเธอเหยียดขาสั้นๆใส่กันอย่างมีรูปแบบแต่ผลที่ได้ก็คือการ

โต้เถียงกันอย่างรุนแรงจนพวกเธอดึงผมของกันและกันราวกับเด็กน้อยตีกันและสุดท้าย ไอลีนก็เป็นฝ่ายเอาชนะ ด็อปเปิลแกงเกอร์ ด้วยความพยายามทั้งหมดของเธอ

“การต่อสู้ของเหล่าผู้ใช้วาจาสิทธิ์…ฟังดูเข้าใจยากจริงๆ” คิมซูโฮ

ผู้ซึ่งฟังอยู่พูดออกมาอย่างสุภาพ

“มันยาก แต่ก็เป็นไปได้ ด็อปเปิลแกงเกอร์ ไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้และการใช้ทักษะ นายควรเรียนรู้ที่จะใช้ทักษะในเวลาที่เหมาะสม” ชินจองฮัคผู้เงียบสงบมาจนถึงตอนนี้อธิบาย

“นี่อะไรกัน นายกำลังให้คำแนะนำเขางั้นเหรอจงฮัก?”ยูยอนฮาพูดเบา ๆ แต่ไม่มีคำตอบใดกลับมาจากชินจองจง เขาจะขยับนิ้วของเขาอย่างรวดเร็วราวกับว่าเขากำลังส่งข้อความถึงใครบางคน

“อืม~อืม….” ยูยอนฮา ยักไหล่อย่างไม่ตั้งใจและหันเหความสนใจของเธอออกไปจากชินจองคัก

คิมซูโฮถามว่า “ตั้งแต่ต้นเรือลำที่ 15 นี้เป็นแบบนี้งั้นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่ามันค่อนข้างยุ่งยากมากในตอนแรก”

“ใช่ ทุกอย่างเป็นระเบียบในการเริ่มต้น” ไอลีน ทำพุดดิ้งเสร็จแล้วจึงตักช้อนลงไป ในขณะนั้นบริกรก็มาถึงพร้อมกับอาหารจานหลัก

“เรือลำนี้แบ่งออกเป็นเขตที่ต่างๆ เขตที่ 1 ถึงเขตที่ 9” ไอลีนมองข้ามสเต็กที่อยู่ตรงหน้าเธอและเดินต่อไป “เขตที่ 1 ถึงเขตที่ 6 ได้รับการฟื้นฟูสู่ฟังก์ชั่นปกติของพวกเขา เขตที่ 7, เขตที่ 8 และเขตที่ 9 ยังคงเต็มไปด้วย ‘สิ่งมีชีวิตต่างดาว’ นายอาจรู้เรื่องเกี่ยวกับพวกมัน”

คิมซูโฮ และ ยูยอนฮา พยักหน้า

ไอลีนพูดต่อ “ตอนแรกพวกนั้นอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทันใดนั้นมีกลุ่ม NPC จำนวนหนึ่งเข้ามาขโมยเขตที่ 1 ซึ่งฉันได้ครอบครอง…จากนั้นพวกเขาเอา AI จากที่ไหนสักแห่งและเปลี่ยนเรือให้เป็นแบบนี้ เดิมทีเขตที่ 1 เป็นของฉัน…”

ไอลีนหัวเราะเยาะและในเวลาเดียวกันก็มองไปที่พุดดิ้งของคิมซูโฮ เนื่องจากคิมซูโฮไม่ชอบขนมหวานพุดดิ้งของเขาจึงยังไม่ได้กินเลยแม้แต่น้อย

“…นายไม่กินงั้นเหรอ?” เอลีน ที่จ้องอยู่นานถามออกมาในที่สุด