– …ตื่น? งั้นเหรอ?
เสียงที่ไหลเข้ามาในจิตใต้สำนึกของผมทำให้ตื่นขึ้นมา ดวงตาของผมเปิดออกเมื่อผมได้ยินคำพูดแปลกๆ
เวลาปัจจุบันคือ 5:45 น.
ผมกำลังนอนอยู่บนโซฟาในช่องพิเศษของรถไฟ ผมแบ่งปันความรู้สึกของผมกับสปาร์ตัน ที่กำลังจับตาดูสิ่งที่สำคัญที่เกิดขึ้นภายในรถไฟ
– ใช่ ดูเหมือนว่าเขาจะตื่นขึ้นมาแล้ว
– หืม…ดังนั้นในที่สุดพวกเราก็จะได้เห็นมารด้วยตาของพวกเราเอง
มันเร็วกว่าที่ฉันคิดเอาไว้มากนะ
คิมฮัคพโย และ ซีลาเซน พวกเขากำลังพูดถึง หัวข้อการสนทนาของพวกเขาคือ…มาร
ผมกัดริมฝีปาก
หาก ‘มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์’ เป็นเฟตที่ 3 ของเนื้อเรื่อง
‘การถือกำเนิดของมาร’ และ ‘การกำเนิดอาณาจักรมารบนโลก’ จะเป็นเฟตที่ 4 หรือเฟตสุดท้าย ตัดสินจากคำพูดของคิมฮัคพโยดูเหมือนว่าแม้กระทั่งเฟตคสุดท้ายก็ใกล้เข้ามาแล้ว
– พวกเรามีสถานที่เตรียมไว้แล้วเหรอ
– ใช่ เขาอยู่ในวัดที่พวกเราสร้างขึ้นมา แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถออกมาได้ จากท่าทางแล้วเขาจะต้องใช้เวลาอีกมากในการเอาชนะกองกำลังของโลก
ซีลาเซน ตอบเมื่อเขาพิมพ์ข้อความในอากาศ ด้วยสายตาของ สปาร์ตัน ผมจ้องมอง [34 ° 51’15.4” N 128 ° 43’50.2” E]
น่าจะเป็นพิกัดของวัด
– …ฉันเข้าใจแล้ว.
– นายวางแผนจะทำอะไร
– ทำไมถึงถามแบบนั้น ฉันวางแผนที่จะทำตามคำสั่งของพระเจ้า
คิมฮัคพโย เอนหลังบนเก้าอี้ของเขา นั่นคือจุดสิ้นสุดของการสนทนาที่มีความหมายและผมก็ตัดความรู้สึกของผมกับสปาร์ตัน
“อืม…เฮ้อออออออออออออ”
ผมคิดขณะที่ถอนหายใจ มารตัวแรกประจักษ์แล้วและผมก็รู้ตำแหน่งของมัน สิ่งที่ผมต้องทำก็ชัดเจน
ฆ่ามันด้วย กระสุนแห่งมิสเทลทีน หรือกระสุนสังหารพระเจ้า
แต่มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้ผมกังวล กระสุนเพียงนัดเดียวเพียงพอที่จะฆ่าเขาหรือไม่? แม้ว่า Desert Eagle จะทรงพลังขึ้นมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากอัพเกรดแต่คู่ต่อสู้เป็นมารและกระสุนที่ผมสามารถใช้ได้นั้นมี จำกัด
…หลังจากคิดมาซักพักผมก็หยิบหนังสือแห่งออกมา
[หากหน้าที่ทางกายภาพของอันดับ 50 ปีศาจ ‘พลัส’ ตกต่ำกว่า 15% กระสุนสังหารของพระเจ้าจะสามารถดับเขาได้ เปอร์เซ็นต์นี้เพิ่มขึ้น 5% ต่อ 1 Stigma ที่ใช้บนสัญลักษณ์แสดงหัวข้อย่อย]
นี่คือสิ่งที่หนังสือแห่งสัจธรรมบอก พลังของผมตอนนี้ น้อยกว่ามารทั่วไปประมาณ 35% แม้ว่าผมจะใช้การปลดล็อกและเปลี่ยนพลังชีวิตของผมเป็นรอยสักแต่ก็ยังมั่นใจได้ไม่เกิน 50% เรื่องนี้เข้าใจได้เพราะ
“มาร” ไม่ใช่สิ่งที่สามารถดับศูนย์ได้อย่างง่ายดาย สำหรับมารแนวคิดของ ‘ความตาย’ และ ‘ดับศูนย์’ นั้นแยกออกจากกัน มารที่ตายแล้วสามารถฟื้นคืนชีพได้เสมอ เพื่อกำจัดมันอย่างสมบูรณ์แบบจำเป็นต้องมีวิธีการพิเศษหรือไม่ก็….คิมซูโฮ
“ผู้ช่วย….ใช่แล้ว”
นั่นหมายความว่าผมต้องการผู้ช่วย คิมซูโฮ หรือ บอส เป็นคนแรกที่ปรากฏขึ้นในใจของฉัน ตอนนี้มารยังไม่รู้เกี่ยวกับคิมซูโฮเนื่องจากถ้ารู้
พวกมันจะพยายามฆ่ามนุษย์ที่อาจคุกคามพวกมันได้ในทันที
ผมต้องรอจนกระทั่งคิมซูโฮแข็งแกร่งกว่านี้ แต่ผมไม่สามารถบอกเรื่องนี้กับบอสได้ คุณสมบัติพลังเวทมนต์ของเธอคือความมืดเป็นการคู่ต่อสู้ที่ไม่เหมาะสมสำหรับการต่อสู้กับมาร
“…อ่า.”
เมื่อครุ่นคิดอยู่นาน ตัวเลือกของผมก็โผล่ขึ้นมาในหัวของผมอีกคนหนึ่ง เขามีแข็งแกร่งมากพอที่จะปราบปรามมารและเขายังเหมาะสมที่จะต่อสู้กับมารอีกด้วย แม้ว่าเขาจะถูกพวกมารตามล่าแต่เขาก็มีความสามารถที่จะหลบหนีได้อย่างปลอดภัย
เขาคือแชจูชึล
ปัจจุบันผมมีวิธีที่ชัดเจนที่จะพูดคุยกับเขา ผ่านเอเย่นต์แห่งความจริงเนื่องจากมารแพร่เชื้อสายใส่ในร่างกายของแชจินยูน แชจูชึลจึงต้องสนใจในเรื่องนี้อย่างแน่นอน ถ้าผมสามารถดึงให้แชจูชึลขยับได้ละก็….
ติ้งๆๆๆๆ— ติ้งๆๆๆๆ—
ในขณะนั้นเองสัญญาณเตือนของรถไฟก็แจ้งเตื่อนให้ผู้โดยสารทราบว่าเป็นเวลา 6 โมงและเสียงร่าเริงของหัวหน้าขบวนรถไฟก็ดังขึ้น
– ทุกคนสนุกดีไหม ในอีก 9 ชั่วโมงพวกเราจะชั้น 24! ชั้นที่ 24 เป็น
ทะเลทรายขนาดใหญ่โต!
ชั้น 22 และ 23 เป็นส่วนหนึ่งของมหาสมุทรลึกในขณะที่ชั้น 24 เป็นทะเลทรายที่ใหญ่เท่ากับทะเลทรายซาฮารา
– มันเต็มไปด้วยมอนสเตอร์แห่งความตายเช่นแมงป่อง,มัมมี่,สุสาน, สฟิงซ์ฯลฯมันเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมสำหรับผู้เล่นทุกท่าน! หากพวกคุณพบ ‘โอเอซิสแห่งทะเลทราย’ คุณจะได้รับรางวัลมากมาย!
ผมลุกขึ้นมาเหยียดตัวเอง
พื้นทะเลทรายเป็นชั้นที่ ซันนูรี่ เปล่งประกาย แน่นอนว่าม้าส่วนใหญ่จะไร้ประโยชน์ในทะเลทราย แต่ ซันนูรี่ ไม่ใช่ม้าธรรมดา
– ก๊อกๆ
ในขณะนั้นเองประตูห้องนอนของผมก็เปิดออกและเจนเดินเข้ามา
“สวัสดี ฮาจิน~”
เจนดูเหมือนจะอาบน้ำเสร็จแล้วในขณะที่เธอฮัมเพลงละนั่งลงบนโซฟาด้วยผมที่เปียกเล็กน้อย
“นายได้ยินคำอธิบายของชั้น 24 แล้วหรือยัง?”
“ใช่มันเป็นทะเลทราย”
“~จริงเหรอ? ฉันสงสัยจังเลยว่ารางวัลคืออะไร~”
เจนบ่นอย่างเงียบๆพร้อมแสดงความสนใจออกมา แต่เนื่องจากเธอเกลียดความร้อนเธออาจจะไม่ออกจากรถไฟ
“มันอาจเป็นหนังสือทักษะอีกเล่มหนึ่ง หนังสือทักษะขั้นสูงสุดมีแนวโน้มที่จะเป็นไปได้มากที่สุดสินะ”
“อืม~ ฉันว่าแล้วดังนั้นฉันเลยไม่จำเป็นต้องออกไปข้างนอกสินะ~”
ผมยิ้มและคิดในใจว่ามันเป็นอย่างที่ผมคาดไว้
“นายจะไปใช่มั้ย ~”
“แน่นอน ฉันจะต้องออกไปตามหาทักษะสุดยอดของฉัน”
ถึงเวลาแล้วที่ผมจะเรียนรู้ทักษะขั้นสูงสุดของผม
“ใช่แล้วบอสได้เรียนรู้ทักษะทั้งหมดของเธอแล้วหรือยัง”
“ไม่หรอกนายก็รู้ว่าบอสมีปัญหาในการตัดสินใจ นายรู้จักพีนูลใช่ไหม?”
“ใช่.”
“ชายชราคนนั้นมอบทุกอย่างที่เขาเป็นเจ้าของให้กับบอส แต่เธอก็ยังสงสัยว่าจะเรียนรู้อะไรดี”
“หืมม.”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra