[ชั้น 8 – ปราสาทราชวงค์อธารอส,บ้านพักผู้บัญชาการอัศวิน]
คืนหนึ่งใน Crevon จินซาฮยอค กำลังนอนอยู่บนเตียงในคฤหาสน์ที่พระราชวงศ์มอบให้แก่เธอ
คฤหาสน์อันยิ่งใหญ่ซึ่งมาพร้อมกับผู้เข้าร่วม 7 คนนั้นใหญ่โตและการตกแต่งภายในก็หรูหรา นอกจากนี้คฤหาสน์ก็เต็มไปด้วยเครื่องใช้และสิ่งอำนวยความสะดวกราคาแพงเช่นทีวี น้ำพุร้อนธรรมชาติ
ห้องฝึกฝนและอื่นๆและในคอกม้ามีม้าที่มีชื่อเสียง ‘อตาลี’ มอบให้เธอ
“……..อืมมมม”
จริงๆแล้วคำถามก็คือเธอได้รับการปฏิบัติในลักษณะนี้ได้ยังไง
ตอนแรกเธอกลายเป็นอัศวินของ Crevon เผื่อเงินและในตอนที่ฆ่าเหล่ามอนสเตอร์เธอมีผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมาก พวกเขาได้รับการแต่งตั้งจากพระราชวงศ์มาให้ช่วยเธอ
เธอระบายความโกรธไปที่ลูกน้องโดยแกล้งทำเป็นว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของ ‘ระบอบการฝึกฝน’ หลังจากนั้นครู่หนึ่งเจ้าหญิงอราฮาก็ไปเยี่ยมเธอเป็นการส่วนตัวเพื่อยกย่องเธอในเรื่อง ‘ความเป็นผู้นำ’ ไม่ช้าเธอก็ได้รับตำแหน่งระดับสูงในหมู่อัศวิน
ในตอนแรกเธอวางแผนที่จะปฏิเสธ แต่ก็ต้องยอมรับเพราะพวกเขาเสนอตำแหน่งให้เธออย่างจริงใจ เธอทำสิ่งที่เธอต้องทำและไม่นานก็ได้เป็นผู้บัญชาการอัศวิน
เหตุผลที่เธอพักที่ Crevon มานานก็เพราะว่ามันสะดวกสบาย เธอพบว่าสถาบันกษัตริย์ของCrevon สะดวกสบายกว่าระบบการเมืองแปลกๆ ที่เรียกว่าประชาธิปไตยที่เกาหลี แม้ว่าเธอจะเป็นสมาชิกของราชวงศ์ที่สูงส่งในอดีต แต่ก็ยังรู้สึกดีที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นอัศวินที่มีความสามารถโดยชนชั้นสูงของราชอาณาจักรอื่นๆ
“…ฉันจะบดพวกแกในภายหลังก็แล้วกัน”
จินซาฮยอค พึมพำกับตัวเองเพราะพยายามที่จะขับไล่ความเบื่อของเธอออกไป การฝึกอบรมกลางคืนนั้นอยู่ใกล้ๆและเธอวางแผนที่จะมอบประสบการณ์แคมป์ฝึกที่ดีที่สุดให้กับเหล่าอัศวินพวกนั้น
แต่เธอจะทำยังไงดีล่ะ?
“หาววววววววววววววววว…. “
เธอหาวออกมาและดึงหน้าสาธรณะขึ้นมา
===
[คุณเป็นอัศวินของ Crevon ได้ยังไง]
– ฉันไม่สนใจปีนหอคอย ฉันแค่อยากจะเป็นอัศวินของ Crevon
└งานออฟฟิศที่ Prestige ก็ไม่ได้แย่เหมือนกัน หากคุณไม่ใช่ฮีโร่
คุณควรมุ่งหน้าไปที่ Prestige และรับหนังสือทักษะ 2-3 เล่ม ระวังพวกนักล่ามือใหม่ด้วย หัวหน้าของอัศวินใน Crevon มอนสเตอร์ คนนี้ชื่อ
จินซาฮยอค เธอเข้มงวดมากดังนั้นเธออาจจะไม่ยอมรับใครเข้าเลย
===
ข่าวในนั้นเริ่มมีเยอะมากขึ้นเมื่อจำนวนผู้เล่นใน Tower of Wish เพิ่มขึ้นเป็น 300,000 สื่อบนโลกเริ่มที่จะเรียกว่า ‘เสพติดหอคอย’ เป็นปัญหาสังคม แต่เธอเชื่อว่าพวกเขาเองก็ชอบสังคมของพวกเขาในแบบที่เป็นอยู่ ‘ประชาธิปไตยเป็นระบบที่มีข้อบกพร่องตามธรรมชาติเพราะรัฐบาล’ เธอคิดแบบนั้น
…อย่างไรก็ตาม.
เพื่อกำจัดความเบื่อหน่ายของเธอ จินซาฮยอค เข้าถึง ‘โฮมเพจส่วนตัว’ ของเธอถ้าอยู่บนโลกมันก็คือสื่อสังคมออนไลน์
“มีอะไรสนุกให้ทำไหมนะ….อ้อ ใช่.”
เธอมองไปรอบๆหน้าแรกของผู้เล่นคนอื่นโดยใช้คุณสมบัติการเยี่ยมชมแบบสุ่มเมื่อทันใดนั้นความคิดของเธอก็เปลี่ยนไป เธอพิมพ์ชื่อเล่นบนแถบค้นหา
[คำค้นหา – บอส]
[ผลการค้นหาได้รับการปรับปรุงตามอันดับผู้เล่นของคุณคือระดับ 1]
[การเข้าถึงโฮมเพจส่วนตัวของผู้เล่น ‘บอส’ ….]
เธอเข้าไปยังหน้าแรกที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งร้าง
[โฮมเพจบอส]
“…ผู้หญิงคนนี้.”
เบลล์บอกเธอเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ หัวหน้าของ Chameleon Troupe ซึ่งมีชื่อเล่นว่า ‘บอส’ จินซาฮยอค ตัดสินใจใช้เธอสอดแนมการเคลื่อนไหวของ คิมฮาจิน
แม้ว่าโฮมเพจของบอสจะดูเหมือนไม่ได้ใช้งาน แต่จินซาฮยอค ก็มองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง ในไม่ช้าเธอก็ค้นพบบทความแปลกๆ
“นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
[รายการเรื่องที่อ่านใหม่] – โลกแห่งการต่อสู้สมัยใหม่,
ตำนานเทพเจ้าแห่งการต่อสู้, สารวัตรลับแห่งโลกใหม่….
เธอคงไม่คิดว่าจะมีใครมาเยี่ยมหน้าแรกของเธอหรือเธอไม่รู้เกี่ยวกับคุณลักษณะ ‘เยี่ยมชม’ เนื่องจากเธอเขียนรีวิวหนังสือหลายเล่มอย่าง
ไร้ยางอาย เธอเริ่มต้นจากการอ่านนิยายกำลังภายในและก็เป็น
นิยายแฟนตาซีจากนั้นก็เป็นต่างโลกและนิยายบทละครจากนั้นก็เป็นนิยายรักในท้ายที่สุด
– นี้คือเรื่องที่น่าสนใจ….เริ่มจาก….
จินซาฮยอค ปิดระบบและไม่อ่านชื่อเรื่องที่น่าอับอายนี้ได้อีกต่อไป
“ผู้หญิงคนนี้เป็นหัวหน้างั้นเหรอ?”
เธอประหลาดใจ ในเวลาเดียวกันเธอก็จำได้ถึงความแข็งแกร่งที่บอสได้แสดงออกมา การไหลเวียนของพลังเวทมนต์ของเธอนั้นน่าเหลือเชื่อและพลังทำลายล้างจากเงาของเธอนั้นไม่มีใครเทียบได้เลย พูดตามตรงอีกฝ่ายแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ จินซาฮยอค อยากเรียนรู้จากเธอถ้าเธอทำได้
“นั้นคือสิ่งที่เธอต้องชดเชยเป็นความบกพร่องทางจิตใจด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกาย….”
ไม่มี ใครสมบูรณ์แบบ เธอแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็มีชดเชยด้วยความซุ่มซ่ามเป็นครั้งคราวและไม่ละเอียดรอบขอบ
ในขณะนั้นเองเสียงก็ไหลเข้าสู่หูของจินซาฮยอคอย่างกระทันหัน เธอตกใจและมองขึ้นไปบนเพดาน แต่ก็ไม่มีอะไร
– แต่คิมฮาจินก็หักอกเธอ
“…เธอกำลังรู้สึกแย่ เธออยากลองความสามารถของเธอกับฉันอีกไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra