The Novel’s Extra นิยาย บท 431
บทที่ 431 อนาคตที่ไม่รู้จัก (3)
อังกฤษพระราชวังบักกิ้งแฮม เรเชลถอนหายใจขณะที่เธอมอง
ดูมหาสมุทรจากชายฝั่งของอังกฤษ เมื่อไม่นานมานี้มีการห้ามเข้าชายหาดเนื่องจากการรุกรานของฝูงมอนสเตอร์ที่เข้ามาในอังกฤษจากน่านน้ำ แม้ว่าจะมี ‘Essence Barrier’ ช่วยป้องกันการบาดเจ็บล้มตายของพลเรือน แต่สถานการณ์ยังไม่สงบ อันที่จริงมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น
[เรียน เจ้าหญิงผู้มีค่าของฉัน]
เรเชลจ้องมองที่จดหมายในมือของเธอแล้วกัดฟันแน่น มันมาจากศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอังกฤษ แลนแคสเตอร์
“ว่าไง? เธอดูไม่ดีเลยนะ”
อาแฮอิน เดินเข้ามาหาเธอแล้วถาม เรเชลรีบซ่อนจดหมายและหันกลับไปหา อาแฮอินอย่างเมินเฉย
“…อืมมม ไม่มีอะไรหรอก… อีเวนเดล ทำได้ดีไหม?”
“เธอไม่ต้องกังวลกับเรื่องนั้น ฉันไม่ให้เธอทำอะไรเกิดตัวหรอก”
“จริงๆเหรอ? แต่จำนวนของ อีเวนเดล ตอนนี้มัน”
“ไม่ต้องห่วง”
กองทัพของ อีเวนเดล ซึ่งตอนนี้มีจำนวนใกล้เคียงกับ 3,000 ตัวกระจายไปทั่วยุโรปเพื่อช่วยเหลือมนุษยชาติ ผลที่ได้คือสัตว์ของ อีเวนเดล ถูกเรียกว่า ‘สัตว์ลึกลับ’ ซึ่งหมายถึงสัตว์ที่ช่วยมนุษย์
“ฉันให้ อีเวนเดล สร้างสายการบังคับบัญชาในกองทัพของเธอมันจะช่วยให้เธอควบคุมพวกมันได้ง่ายขึ้น”
“…อ่า….ฉันได้ยินมาว่าล่าสุดเธอสร้างลิงขึ้นมา”
“แค่ลิงไม่พอหรอก”
อาแฮอิน ยิ้มเบา
“เธอจึงสร้างยูนิคอร์นขึ้นมา”
“…อะไรนะ?”
ยูนิคอน บางทีมันอาจเป็นสัตว์ลึกลับที่โด่งดังที่สุดในโลกมันเป็นม้าที่มีเขาสีขาว
“ยูนิคอร์นของ อีเวนเดล เป็นผู้บัญชาการกองทัพของเธอ ดังนั้นเธอ
ไม่ต้องกังวล อีเวนเดล สนุกตามแบบของตัวเองโดยไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องที่ซับซ้อนอะไร”
อาแฮอิน มองเรเชลที่กำลังดูลูกบอลคริสตัลที่มี อีเวนเดล วิ่งไปรอบๆ อย่างสนุกสนาน ดูเหมือนว่าเธอจะเล่นไล่จับกับฮายังอยู่ เรเชลยิ้มเมื่อเธอเห็น อีเวนเดล ทันใดนั้นเธอก็จำสิ่งที่สำคัญขึ้นมาได้
“คุณ อาแฮแฮ สมาคมส่งข้อความถึงพวกเราเพื่อขอแหล่งที่มาของ
สัตว์ลึกลับ ฉันอยากขอคำแนะนำจากคุณ…”
“อย่าไว้ใจสมาคม”
อาแฮอิน ตอบทันที เมื่อเรเชลเงยหน้าขึ้นมา อาแฮอินก็ทำสีหน้าที่จริงจังและเคร่งเครียด
“สายลับของ ออร์เดน อาจอยู่ในหมู่พวกเขา”
“…อะไรนะ?”
ขณะที่เรเชลกำลังสับสน อาแฮอิน ก็พูดต่ออย่างจริงจัง
“ปีศาจเป็นเรื่องง่ายที่จะมองเห็น แต่มนุษย์ถูกชักชวนโดยราชาแห่ง
มอนสเตอร์ ราชามอนสเตอร์โน้มน้าวใจให้หลายคนจากสมาคมไปเข้าร่วมกับเขา”
“…เป็นไปได้ยังไง สมาคมดำเนินการตามเจตจำนงของฮีโร่ในตำนาน คุณ ชินมยองชุล มันยากที่จะเชื่อว่า….”
“ผู้รับใช้ของราชาปีศาจมาหาฉันด้วยตัวเอง”
อาแฮอิน เผชิญหน้ากับ เรเชล
“เขารู้ว่าสิ่งที่ฉันต้องการคือสิ่งที่ฉันไม่มี เขาบอกว่าเขาจะมอบมันกับฉัน”
“…คุณหมายถึงอะไร”
“เขาบอกว่าเขาจะให้ร่างกายฉันทำให้สามารถให้กำเนิดลูกได้ ฉันไม่สามารถมีลูกได้เพราะผลข้างเคียงของเวทมนตร์ “
เรเชลไม่รู้วิธีจะตอบยังไงดังนั้นเธอจึงเงียบ อาแฮอิน เห็นแบบนี้ก็ยิ้มเบาๆ
“แต่พวกเขาไม่รู้จักฉันดีพอ แม้ว่าฉันจะมีลูกได้แต่มันจะเป็นยังไงถ้า
โลกกลายเป็นของมอนสเตอร์”
“….”
เรเชลพยักหน้า เธอชื่นชม อาแฮอิน ขึ้นไปอีกเมื่อได้ยินแบบนี้และในเวลาเดียวกันเธอก็จับตาดู อีเวนเดล ภายในลูกบอลคริสตัล
อาแฮอิน พูดอีกครั้งว่า “รู้จุดอ่อนภายในหัวใจของเป้าหมาย นั่นต้องเป็นพรสวรรค์ของ ออร์เดน แน่ๆ”
“…พรสวรรค์?”
“ใช่ ใครบอกว่ามีแต่มนุษย์เท่านั้นที่มีพรสวรรค์? …,อา,มันถึงเวลาแล้วสำหรับการถ่ายทอดข่าว”
อาแฮอิน เปิดทีวีและข่าวช่วง 18:00 ก็มา
– อาณาจักรของออร์เดนถูกพบในแอฟริกา ในขณะที่มันอยู่ใต้ดินมาตลอดเวลามันย้ายตัวเองขึ้นมาบนพื้นภายในคืนเดียว ผู้เชี่ยวชาญ…
ซ่าาาาาาา
แต่ก่อนที่นักข่าวจะทำข่าวเสร็จหน้าจอก็จะกะพริบ หน้าจอกลายเป็น
สีเทาและดำ ในขณะที่เรเชลและอาแฮอินกำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นภาพก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าจอ
– …สวัสดีพวกมนุษย์ ฉันคือออร์เดน ราชามอนสเตอร์
ใบหน้าของ เรเชล และ อาแฮอิน แข็งทื่อทันที บนหน้าจอยักษ์ใหญ่มีชายกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ รูปร่างภายนอกของเขาคล้ายกับมนุษย์
แต่เขาตัวใหญ่กว่ามากและใบหน้าของเขาเป็นทั้งมนุษย์และไม่ใช่มนุษย์ ดวงตาขนาดใหญ่ของเขาส่องประกายเหมือนใบมีดที่แหลมคม
– วันนี้ฉันตั้งใจจะให้คำเตือนและข้อเสนอแก่มนุษยชาติ
ออร์เดนแย่งชิงสัญญาณออกอากาศได้อย่างง่ายดาย ช่องทั้งหมดในอังกฤษแสดงหน้าจอเดียวกัน
– ตอนนี้…ซ่าาาาาาาาา
อย่างไรก็ตามวิดีโอถูกตัดหลังจากนั้นไม่นาน
ซ่าาาาาาาาา…
เสียงยังคงดังขึ้นและเรเชลกับอาแฮอินก็ขมวดคิ้ว พวกเธออยากรู้ว่า
ราชามอนสเตอร์ กำลังวางแผนอะไรอยู่พวกเขาจึงมุ่งความสนใจไปที่หน้าจอ
“… ?”
อย่างไรก็ตามเสียงของ ออร์เดน หยุดทำงานและมีสัญลักษณ์แปลก ๆ ปรากฎบนหน้าจอสีเทา สำหรับผู้เล่นของ Tower of Wish สัญลักษณ์นี้มันช่างดูคุ้นเคยเหมือนเกิน อาแฮอิน ลุกขึ้นทันทีด้วยความตกใจ
“…เรเชลสัญลักษณ์มันนี้”
“ใช่ อย่างที่คุณคิด.”
เรเชลพยักหน้า ดอกบัวดำ เป็นลายปักที่สวยงาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra