The Novel’s Extra นิยาย บท 484
บทที่ 484 เริ่มต้น (6)
สมาคมส่งสายลับไปยังดินแดนของ ออร์เดน เมื่อประมาณ 3 เดือนก่อน
“…จ้าง?”
– ใช่. เขามีทักษะมากพอที่จะทำลายทุกอย่างได้โดยไม่มีใครสังเกต
ไอลีนไม่มั่นใจ สมาคมได้ทำการสอดแนมสายลับหลายครั้ง แต่ออร์เดนก็ค้นพบพวกเขาทั้งหมด
“เดี๋ยวก่อนคุณแน่ใจนะว่าสายลับเชื่อถือได้? ถ้าเขาทรยศพวกเราล่ะ?”
– เธอสามารถเชื่อใจเขาได้เลย
ปัญหาคือ ‘ปฏิญาณ’ ที่สายลับทั้งหมดใช้ คำมั่นสัญญานี้ทำหน้าที่เป็นตาข่ายความปลอดภัยเพื่อป้องกันไม่ให้สายลับเปิดเผยอะไรความลับของสมาคม อย่างไรก็ตามออร์เดนมีความสามารถในการมองเห็นความแตกต่างในพลังเวทมนต์ที่เกิดจากคำสาบานดังกล่าว ดังนั้นสายลับในครั้งนี้จึงถูกส่งมาโดยไม่ต้องสาบานหรือแม้แต่ตราประทับ
“…ดี ฉันเดาว่าฉันไม่มีทางเลือกนอกจากเชื่อใจเขา ภารกิจเป็นยังไง?”
– เขาช่วยเหลือได้ทั้งหมดหลังจากลงมือเมื่อไม่นานมานี้
“แล้วเขาเป็นใครกันแน่”
– เป็นคนที่เธอรู้จักดี
แม้ว่าเสียงของ อีกงมยอง จะเต็มไปด้วยความมั่นใจ แต่คำตอบของเขาก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ ไอลีน พึงพอใจ ไอลีน หน้านิ่ว
“เขาชื่ออะไร?”
เธอถามอีกครั้งและครั้งนี้ อีกงมยอง ตอบอย่างตรงไปตรงมา
‘ดอกบัวดำ’.
“…อะไรนะ?! ดอกบัวดำ?”
“อะไรนะ? จริงๆเหรอ?”
ไม่เพียงแค่ไอลีน แต่ยังรวมถึงจินเซยอนและแชแนยอนด้วยที่ตกใจ
– ใช่ พวกเรามอบหมายให้ดอกบัวดำ ทำภารกิจช่วยเหลือสายลับ
“อะไรนะ ที่พูดจริงงั้นเหรอ”
– ทำไมฉันต้องโกหกละ?
“เอ่อ…อะแฮ่ม ก็ไม่น่าแปลกใจที่คนแก่ๆในสมาคมจะมั่นใจขนาดนี้”
ยียุกโฮ ประธานสมาคมคนปัจจุบัน ไอลีนพบเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับภารกิจในปัจจุบัน ตาแต่หัวล้านนั้นบอกกับเธอว่าไม่ต้องกังวล
“ดอกบัวดำดูเหมือนจะเป็นพันธมิตรที่ดีที่สุดตราบใดที่เขาไม่ได้ทรยศพวกเรา”
แม้ว่าเธอจะฟังดูใจเย็น แต่ไอลีนก็ค่อนข้างประหลาดใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่าสมาคมจะจ้างดอกบัวดำ เหตุการณ์ในปัจจุบันทำให้เธอนึกถึงภารกิจสำคัญของพวกเขาอีกครั้ง
– ใช่. ดอกบัวดำกำลังมุ่งหน้าไปสู่….อ่าเขาเปิดกล้องแล้ว
“กล้อง? ให้พวกเราดูหน่อย!”
จินเซยอน ตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจและพลัก แชนายอน ออกไปเพื่อมองไปที่หน้าจอแล็ปท็อป
“เอ่อ ถอยออกไปเลยนะ พวกเธอ! เฮ้เธอรู้ไหมว่าดอกบัวดำเป็นใคร”
ไอลีนวางมือบนแก้มของ แชนายอน แล้วผลักเธอออกไป
“แน่นอนฉันรู้แม้ว่าฉันจะไม่เคยเจอเขาด้วยตนเองมาก่อน”
“งั้นเธอก็ยังไม่รู้จักเขาจริงๆ ถอยไป!”
– ฉันจะแบ่งมุมมองกล้องของ ดอกบัวดำ ให้กับพวกเธอ
อีกงมยอง เปิดมุมมองที่เชื่อมต่อกับกล้องของ ดอกบัวดำ
วิ้ง! หน้าจอเปลี่ยนเป็นมุมมองของพระราชวัง ออร์เดน
– นี่คือมุมมองของ ดอกบัวดำ พิกัดกำลังปรับปรุงในแบบเรียลไทม์
ดังนั้นโปรดช่วยเขาหากสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย
“ตกลง ตกลง.”
ไอลีน, แชนายอน และ จินเซยอน รวมตัวกันรอบหน้าจอ ตอนแรกดอกบัวดำดูเหมือนจะเดินไปรอบๆพระราชวังอย่างไร้จุดหมาย
ทันใดนั้นเขาก็รีบไปที่ประตูด้วยความเร็วแสง
“ว้าว! โอ้ ว้าววว เขาเร็วมาก เอ่อฉันหมายความว่า…เขาเร็วจริงๆ”
แชนายอน ประทับใจกับความเร็วของ ดอกบัวดำ อย่างมาก แต่ก็ได้ตระหนักว่าภาษาของเธอไม่เหมาะสมกับสถานการณ์นี้แชนายอน
ตบปากด้วยมือของเธอเพราะความอับอาย
“เธอพูดถูกเขาเร็วมาก เขา…ดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว”
จินเซยอน พึมพำ เธอไม่รู้เลยว่าการเพิ่มความเร็วของดอกบัวดำนั้นเกิดจากอุปกรณ์ที่เขามี ไอลีนเองก็พยักหน้าเช่นกัน
“เขาเคลื่อนไหวได้เร็วเหมือนสายฟ้า”
“…มันเหมือน…เหมือนว่าเขาไม่มีขีดจำกัดสำหรับนักธนูเลย”
ทันใดนั้นพวกเธอก็ได้ยินเสียงที่ไม่คุ้นเคย
– ฉันเข้ามาในวังของ ออร์เดน แล้ว
มันมาจากแล็ปท็อป มันเป็นเสียงของดอกบัวดำ!!!
ในขณะนั้นเองมุมมองของ ดอกบัวดำ เขาเจอมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์
มอนสเตอร์ดูเหมือนจะเป็นยามลาดตระเวน ดอกบัวดำ ซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงอย่างรวดเร็ว
“… !”
“ดูนั้น!”
“นายเพิ่งพูดว่าดอกบัวดำงั้นเหรอ”
ผู้คนจำนวนมากเริ่มหลั่งไหลเข้ามาและในไม่ช้าเต็นท์ของ ไอลีน ก็เต็มไปหมด
“บ้าจริง ฉันมองไม่เห็น! พวกนายทุกคนถอยออกไปนะ!”
ผู้บัญชาการตัวเล็ก ไอลีนตะโกนด้วยความรำคาญ
แต่ดูเหมือนไม่มีใครสนใจเธอ พวกเขาผลัก ไอลีน ออกไปและไปจุกอยู่ด้านหน้าของหน้าจอ
“เฮ้~ นี่เป็นมุมมองของดอกบัวดำเหรอ? จริงๆแล้วฉันอยากรู้เกี่ยวกับเขาจริงๆนะ ฉันจะดูว่าเขาสู้ยังไง~”
นิโคลัสจากวิหารแห่งความยุติธรรมดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ นี่เป็นเพราะการแข่งขันที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ระหว่างวิหารแห่งความยุติธรรมและ
Chameleon Troupe หลังจากที่อีกฝ่ายเริ่มได้รับการยอมรับในหมู่ประชาชน
– ฉันเชื่อว่าสายลับอยู่ในอาคารต่างๆ
ในขณะนั้นดอกบัวดำก็พูดอีกครั้ง เขาเพิ่งเข้าไปในวัง ภายในกว้างขวางมากและเต็มไปด้วยอาคารหลายแห่ง
– ฉันจะไปที่นั่นเดียวนี้ละ
ดอกบัวดำรีบไปในอาคารที่นึงแต่ฉากที่ปรากฏบนหน้าจอถัดไปนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัว
“หาา…นั่นมัน…มอนสเตอร์มากมาย….เยอะอะไรขนาดนั้น” จินเซยอนพูดพึมพำ
อย่างที่เธอพูดอาคารนั้นเต็มไปด้วยมอนสเตอร์แม้จะมองจากระยะไกล
มีมอนสเตอร์อย่างน้อย 1000 ตัวบนบกและ 100 ตัวบนท้องฟ้า
– นายจะทำยังไง?
อีกงมยอง ถาม ดอกบัวดำ เขาเป็นกังวลเพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมียามมากมายขนาดนี้
– …
มีเสียงเงียบสั้นๆตามด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ
– หึ ของง่ายๆ
หน้าจอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ดอกบัวดำเร็วเหมือนสายฟ้าผ่า แต่เงียบเหมือนสายลม ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีดอกบัวดำก็ได้ย้ายไปตำแหน่งอื่นอย่างรวดเร็ว
“โอ้~ ดูเขาสิ….”
นิโคลัสเลียริมฝีปากด้วยรอยยิ้ม
“เขาเร็วจริงๆ เร็วมากจริงๆ”
“และเขาไม่ส่งเสียงใดๆเลย เมื่อเขาเคลื่อนไหว”
ยุนซึงอาและคิมซูโฮก็แสดงความคิดเห็นเช่นกัน ผู้ชม (?) รวมตัวกันในเต็นท์ของผู้บัญชาการต่างก็ชื่นชมทุกการเคลื่อนไหวของ ดอกบัวดำ
ภารกิจแรกเริ่มต้นขึ้นในที่สุด
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra