The Novel’s Extra นิยาย บท 489
บทที่ 489 การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ (3)
[เหลืออีก 44 วันกว่าจะเริ่มพัฒนาการครั้งแรก
‘Advent of the Calamity’]
[ในฐานะผู้เขียนต้นฉบับคุณจะได้รับสิทธิ์ในการเข้าถึงโครงร่างของ
การพัฒนาการ]
[คุณสามารถเข้าถึงโครงร่างได้โดยใช้พรสวรรค์ดั้งเดิมของคุณ ,
‘การสังเกตการณ์และการอ่าน’]
[โปรดอย่าลืมว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะถามคำถามหรือแสดงความคิดเห็นได้]
ผมวิ่งไปกับบอสเพื่อไปที่อุกกาบาตที่หล่นลงมา หลังจากวิ่งไป 3 นาทีในที่สุดพวกเราก็เริ่มเห็นหมู่บ้านที่ปรากฏตัวขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา หมู่บ้านดูคล้ายกับที่ผมเห็นใน อคทรีน่า บ้านทำจากอิฐเป็นการออกแบบยุคกลางคลาสสิกๆ
“…นี่มันอะไรน่ะ?”
ไม่ใช่แค่พวกเราที่มา ปีศาจ และทหารรับจ้างของ Pandemonium ก็มารวมตัวกันที่หมู่บ้านเช่นกัน ปีศาจดูไม่เหมือนจะมาต่อสู้ เพราะจากที่สังเกตหมู่บ้านแห่งนี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกดำมืด
“อย่างที่ฉันคิดพวกนายก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน”
ทันใดนั้นเสียงที่คุ้นเคยก็เรียกพวกเรา ผมหันไปมองพร้อมกับบอสเป็น
‘หุ้นส่วนทางธุรกิจ’ ของพวกเรา วิคเก็ช สมาชิกของ 9 ปีศาจ
บอสถาม วิคเก็ช “เธอรู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันงั้นเหรอ”
“ไม่ ฉันไม่ได้ทำอะไร”
วิคเก็ชส่ายหัวของเธอและผู้บริหารทั้ง 3 ที่อยู่กับเธอก็ทำเช่นเดียวกัน
จนถึงตอนนี้ผมได้ปล่อยตัวผู้บริหารออกมาเพียง 3 จาก 6 คนของเธอ ผมจัดสรรส่วนที่เหลืออีก 3 คนไว้เพื่อใช้ในภายหลังในกรณีที่พวกเราจำเป็นต้องเจรจากับ วิคเก็ช อีกครั้ง นี่เป็นวิธีที่ผมตั้งใจจะเก็บของไว้กับวิคเก็ช เพราะพรสวรรค์ของ วิคเก็ช จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเมื่อจำนวน
ผู้ติดตามของเธอเพิ่มมากขึ้น
“…ปรากฏการณ์นี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับดินแดนปีศาจ เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น? เธอไม่ได้เป็นปีศาจหรอกเหรอ?” บอสถามขึ้นมา
“ปีศาจไม่ได้มาจากดินแดนปีศาจ ฉันแค่รับใช้มารเท่านั้น ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ลองเข้าไปข้างในด้วยกันแล้วหาคำตอบกันเถอะ”
คำอธิบายของ วิคเก็ช นั้นสมเหตุสมผล พวกเราจึงมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านด้วยกัน หมู่บ้านนั้นใหญ่และแบ่งออกเป็นหลายภาค พวกเรายังคงเดินต่อไปทันใดนั้นมีปีศาจขนาดเท่า ไอลีน กระโดดออกมาตรงหน้าพวกเราจากมุมถนน
– สวัสดี!
จริงๆแล้วผมค่อนข้างตกใจ (บอสและวิคเก็ชก็เช่นกัน) แต่ความภาคภูมิใจของผมไม่อนุญาตให้ผมกระโดดด้วยความตกใจออกมาได้
วิคเก็ชมองไปที่ลูกน้องของเธอ หนึ่งในผู้บริหารของเธอก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางดุดัน
“แกเป็นใคร? เปิดเผยตัวตนมาซะ”
เพื่อให้พวกเราสามารถสื่อสารได้.
อย่างที่คิดปีศาจพูดภาษาเกาหลี เขาตัวเล็ก แต่มีเขาโค้งขนาดใหญ่งอกออกมาจากหัวของเขา
“บอกพวกเราเกี่ยวกับตัวแกและสิ่งที่แกทำที่นี่”
– ชื่อของฉันคือ กวง และฉันเป็นพ่อค้า ฉันพยายามหาข้อมูลทุกอย่าง….
ผมใช้ [สิทธิผู้แต่งดั้งเดิม] กับปีศาจ
[พ่อค้าแห่งดินแดนปีศาจ กวง]
[พลังชีวิต 100/100]
[ตำแหน่ง – เป็นกลาง]
[ขอบเขต – ขั้นที่ 1 ค่าเฉลี่ย]
[งาน – พ่อค้าระดับกลาง]
[สถานะ – พูดความจริง]
– ฉันมีหลายอย่างสำหรับการขายที่จะช่วยพวกคุณได้ โปรดดูนี่
กวง แสดงแคตตาล็อกร้านค้าให้พวกเรา
[มื้อพิเศษ]
[กำแพงป้องกัน]
[ไอเท็มต่างมิติ]
[ทหารรับจ้างให้เช่า]
…
…
– คุณสามารถซื้อสิ่งของเหล่านี้ด้วย DP ซึ่งเป็นสกุลเงินที่เราใช้ในโลกของพวกเรา คุณสามารถสร้างรายได้จากการล่าสัตว์อสูร อาพวกคุณรู้หรือไม่ว่าสัตว์อสูรคืออะไร พวกมันไม่แตกต่างจากมอนสเตอร์มากนัก เมื่อมอนสเตอร์ปนเปื้อนในดินแดนแห่งปีศาจพวกมันจะกลายเป็นสิ่งที่พวกเราเรียกว่าสัตว์อสูร ฉันขอแนะนำไอเท็มนี้ ‘State of Existence Enhancer’! มันมีราคาแพง แต่มันคุ้มค่ากับราคา!
“ดินแดนปีศาจ? นายหมายถึงการเปลี่ยนแปลงดินแดนปีศาจงั้นเหรอ?”
บอสขมวดคิ้ว ผู้ที่เข้าร่วมใน Tower of Wish ทุกคนต่างก็รับรู้เรื่องของ
‘การเปลี่ยนแปลงดินแดนปีศาจ’
– ใช่ อุกกาบาตในวันนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงดินแดนปีศาจ หากพวกคุณล้มเหลวในการต่อสู้ โลกจะเปลี่ยนเป็นดินแดนปีศาจโดยสมบูรณ์ในเวลาไม่นาน
เราทั้งสามคนเงียบลง ความรู้สึกตกใจพัดผ่านพวกเรา ผมมองลงไปที่พ่อค้าปีศาจ ‘กวง’ และพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว
“พวกเราได้รับ DP จากการฆ่าสัตว์อสูร…จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันฆ่านาย”
– อะไรนะ?
“ฉันจะได้รับ DP จากการฆ่านายหรือเปล่า”
– อ้อใช่ แต่คุณไม่สามารถฆ่าฉันได้ ฉันเป็นเพียงโฮโลแกรม ร่างกายของฉันอยู่ในดินแดนปีศาจที่แท้จริง
[สถานะ – พูดความจริง]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra