The Novel’s Extra นิยาย บท 494
บทที่ 494 สงครามอันขุุ่นมัว (4)
ทันใดนั้นมีดคมก็มาถึงคอของ เทนซูฮาร์ มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์อ้าปากค้างเมื่อเจอความเยือกเย็นอย่างฉับพลัน
“เงียบ.”
“… .”
เทนซูฮาร์ เหลือบไปมองศัตรูที่อยู่ข้างหลังเขา เขามองไม่เห็นใบหน้าของผู้บุกรุก แต่ เทนซูฮาร์ สังเกตเห็นว่าเขาสวมเสื้อคลุมสีดำมีการปักลายดอกบัว
‘ดอกบัวดำ.’
สัญลักษณ์ของเขาเป็นที่รู้จักกันดีในบรรดามอนสเตอร์ของออร์เดนเหมือน เทนซูฮาร์ เขาเริ่มหวาดกลัว
“…แกมีอะไรจะพูดไหม”
ดอกบัวดำถาม ภายใต้แรงกดดันและความกลัวที่ท่วมท้น เทนซูฮาร์ ตอบออกมาทันที
“ฉัน….ฉันไม่รู้อะไรเลย ดะ ได้โปรด, โธ่ เว้ยยยยย… ”
เทนซูฮาร์ เริ่มลิ้นพันและเขาก็หมดสติเมื่อเขาสำลักลิ้นของเขาเอง
คิมฮาจินดูสถิติของเขา
[พลังชีวิต 33/100]
[ชื่อ – เทนซูฮาร์]
[ตำแหน่ง – ผู้ผิดกฎหมาย / ผู้ใฝ่ฝัน]
[ขอบเขต ขั้นที่ 1 ค่าเฉลี่ย]
[ศักยภาพ ระดับ 3 ค่าเฉลี่ย]
[หน้าที่ ผู้บริหารระดับต่ำ]
[สถานะ หมดสติจากความกลัว]
[ความสามารถพิเศษ – ล้างสมองระดับต่ำ]
[โอกาสที่จะชวนเป็นพวก – สูงอย่างน่าประหลาดใจ]
เขาไม่มีความสามารถในการโทรขอความช่วยเหลือจากระยะไกล
ไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าเขาดังนั้น คิมฮาจิน จึงโยนเขาลงไปบนพื้น
*************************************************************************
พวกเราเข้ายึดปราสาทได้อย่างง่ายดาย ผมผูก เทนซูฮาร์ ด้วยเชือกแล้วแขวนเขากลับหัว จากนั้นผมนั่งบนโซฟาใกล้ ๆ
“หืมมม ที่นี่สวยงามจนน่าประหลาดใจเลยนะ”
“ดังนั้น ตอนนี้ก็มีฐานด่านหน้าแล้วนะ….”
บอสมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วเจนก็พึมพำกับแผนที่ในมือของเธอ
“ที่นี่มีเพียง 4 หมู่บ้านจากที่นี่ไปก็เป็นวังของ ออร์เดน”
“……………. !”
ในขณะนั้น เทนซูฮาร์ ก็ลืมตาขึ้นมา
“เฮ้ยยยยยย!”
“หา? อะไรกัน นายไม่ได้ฆ่าชายคนนี้เหรอ ดอกบัวดำ~?”
“ไม่นะ ฉันคิดว่าบางทีพวกเราอาจใช้งานเขาได้”
“โธ่ เว้ยยยยย ได้โปรด ปล่อยฉัน ปล่อยฉันไปเถอะ…”
เทนซูฮาร์ เป็นลมอีกครั้งหลังจากลืมตาของเขา ‘ตกใจอะไรหนักหนา’
ผมไม่สนใจเขาและเรียกพ่อค้าปีศาจมา
[คุณใช้ 1,000 DP เพื่อเรียกพ่อค้าปีศาจ ‘กวง’]
– ดีใจที่ได้เจอคุณ! ฉันเป็นพ่อค้าปีศาจ กวง!
กวง พ่อค้าปีศาจคนเดียวที่ ‘เป็นกลาง’ ที่ผมเคยเห็นปรากฏตัวต่อหน้าพวกเรา เขายิ้มให้ผม
“เราต้องการอุปกรณ์สื่อสารที่สามารถใช้ติดต่อป้อมปราการใต้ดินได้ นายมีอะไรแบบนั้นมั้ย?”
– แน่นอน 1 สำหรับคุณและอีก 1 สำหรับป้อมปราการ ราคา 1250 DP รวมค่าจัดส่ง
เมื่อผมจ่ายเงินให้เขาที่ 1,250 DP ผ่านระบบ กวง ก็มอบเครื่องรับส่งสัญญาณมือถือสีดำให้ผม
– ขอบคุณ. มีอะไรอีกไหม?
“เอ่อ…อาจจะ?”
ระบบการค้าของอสูรกลายเป็นประโยชน์มากกว่าที่ผมคิด ความจริงที่ว่าพวกเขายินดีที่จะทำทุกอย่างเพื่อผมตราบใดที่ผมจ่ายเงินให้พวกเขานั้นสะดวกมากอย่างที่ ยูยอนฮา กล่าว ผมลูบคางขณะที่พูด
“…เฮ้.”
– ใช่?
“มีหนทางหา DP ได้โดยไม่ต้องทำอะไรเลยไหม?
– คุณจับสลากไปแล้วนะ!
“นั่นก็จริง แต่นายบอกว่าจำนวนตั๋วที่ได้มันมีจำกัด และมันค่อนข้าง
น่าเบื่อที่จะต้องมาขูดตั๋วพวกนั้นทั้งหมด”
DP ลอตเตอรีถูกแบ่งออกเป็นรอบที่แตกต่างกันและมีตั๋วเพียง 10 ใบ ในรอบแรก ดังนั้นเมื่อจำนวนตั๋วที่ซื้อได้ลดลงโอกาสที่จพชนะก็ลดลงเช่นกัน และไม่มีทางที่ผมจะรู้ตั๋วใบไหนจะได้รางวัลเพราะการมันมีการซื้อหวยแบบนี้หลายมิติเหมือนที่พ่อค้าปีศาจพูด
– อืม~ ถ้างั้นคุณอยากลองมินิเกมหน่อยไหม?
“มินิเกม?”
“เฮ้, ดอกบัวดำ~ นายสนุกกับพ่อค้าอยู่เหรอ~?”
ทันใดนั้นเจนก็เข้ามาแทรกและผมก็ผลักเธอออกไป
“มันคืออะไร?”
– โปรดดูนี่
กวง กางฝ่ามือของเขาและทันใดนั้นวิดีโอก็โผล่ขึ้นมา
[ภายในมิติ การบริจาค DP ของคุณสามารถบันทึกส่วนย่อยอื่นๆ]
มันฟังดูเหมือนเป็นโฆษณาการบริการสาธารณะ หลังจากนั้นประมาณ 5 วินาที ของรูปร่างทรงกลมก็ปรากฏขึ้นเหนือฝ่ามือของกวง
“นี่มันอะไรน่ะ?”
– มันคล้ายกับลอตเตอรีที่เป็นเกมแห่งโชค โลกนี้เรียกมันว่า ‘ไลลอส’ มันเป็นมิติย่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra