The Novel’s Extra นิยาย บท 504
บทที่ 504 สังคมแห่งมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ (6)
10 นาทีต่อมา
ผมเข้าไปในที่พักก่อนและบอสที่เป็นเงานั้นก็เข้ามาหลังจากผม และเจนก็เดินเข้ามาต่อ 6 คนจึงตัดสินใจก่อน
“พวกเราควรฆ่าเธอหรือกักขังเธอหรือเอาไว้ดี”
“พวกเราไม่จำเป็นต้องฆ่าเธอเพราะมันอาจเป็นสัญญาญให้ใครบางคน พวกเราจะขังเธอตามแผนที่วางไว้”
“เข้าใจแล้ว”
ผมหยิบไพ่ 8 ดาวออกมา 2 ใบ [เรือนจำที่แยกได้] และ
[พื้นที่ไร้เสียง]
===
[เรือนจำที่แยกได้] [8 ดาว] ประสิทธิภาพดี ＊
– ล็อกเป้าหมายจากในพื้นที่ห่างไกล
– เป้าหมายที่ถูกคุมขังจะถูกแยกออกจากส่วนที่เหลือของโลกและจะรักษาสภาพร่างกายก่อนที่จะถูกคุมขัง
– เป้าหมายไม่สามารถทำลายคุกและหลบหนีออกไปได้
===
===
[พื้นที่ไร้เสียง] [7 ดาว] ＊ ประสิทธิภาพดี ＊
– เมื่อเปิดใช้งานเสียงทั้งหมดที่อยู่ในรัศมี 1 กม. จะถูกทำลาย
– การ์ดใบนี้สามารถถูกทำลายได้ถ้าโดยการกระแทกโดยพลังที่สูงกว่าระดับที่กำหนดได้
===
[พื้นที่ไร้เสียง] ตรงไปอีกหน่อย แต่ [เรือนจำที่แยกได้] นั้นซับซ้อนกว่านี้เนื่องจากกลไกการกักขังที่เป็นเอกลักษณ์
– เป้าหมายที่ถูกคุมขังจะรักษาสภาพร่างกายก่อนถูกคุมขัง
กล่าวอีกนัยหนึ่งถ้าเป้าหมายถ้าถูกเก็บไว้ในคุกด้วยการบาดเจ็บสาหัสการบาดเจ็บจะไม่รักษาหรือเลวร้ายลงในช่วงเวลาที่เป้าหมายถูกจำคุก ดังนั้นพวกเราแค่ต้องเอาชนะ เพร์รอน และดักเธอเอาไว้ข้างใน
“ไปกันเถอะ.”
พวกเราเคลื่อนที่อย่างเงียบๆ ขอบคุณการ์ด [พื้นที่ไร้เสียง] เพร์รอน กำลังหลับอยู่ในห้องนอนของเธอที่ด้านบนสุดของบ้านของลอร์ดและผมก็จัดการกับพวกยามได้อย่างง่ายดาย
“… .”
หลังจากเข้าใกล้ประตูห้องนอนพวกเราก็ซ่อนตัวอยู่หลังกำแพง
ยาม 2 คนกำลังเฝ้าดูอยู่ บอสและผมมองหน้ากันและเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ผมยิงลูกธนู 5 ดอกไปที่ดวงตา หัวใจ หัวเข่า ทั้ง 2 บอสจัดการยามพร้อมกับใบมีดจากเงาของเธอ
ผมเปิดใช้การ์ด 8 ดาว [เรือนจำที่แยกได้] ทันทีทั้ง 2 หายไปก่อนที่พวกเขาจะได้ส่งเสียงออกมา
“… สวัสดี ~”
เจนปรากฏตัวและปลอมตัวเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ พวกเรา 3 คนเข้าไปในห้องนอนของ เพร์รอน
เพร์รอน กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ของเธอ เจนเข้าไปหาเธออย่างระมัดระวังและแตะตัวเธอ
“สมบูรณ์แบบ”
“… ?”
เมื่อยินเสียงของเธอ เพร์รอน ก็ตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอเห็นคือคนที่ดูเหมือนเธอ แน่นอนว่าเป็นเจนที่ปลอมตัว
“…หา! เธอคือใครกัน!”
เพร์รอน อุทาน พลังเวทมนต์ของเธอลอยออกมาและทำให้อุณหภูมิโดยรอบเย็นลง บอสตัวปีกของ เพร์รอน อย่างรวดเร็วด้วย
‘เคียวคุรุคุรุ’
“อาาาาาาาา!”
เพร์รอน กรีดร้อง แต่ [พื้นที่ไร้เสียง] ขัดขวางเสียงของเธอไม่ให้รั่วไหลออกมา ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
“กรี้ดดดดดดดดดดด!”
บอสจัดการให้เธอบาดเจ็บสาหัสและผมเปิดใช้งาน [เรือนจำที่แยกได้] อีกครั้งด้วยวิธีนี้ เพร์รอน เลยถูกดูดเข้าไปในคุกโดยไม่ทิ้งร่องรอยเอาไว้
และผมก็เปิดใช้งาน ‘bullet time’ ในทันที
“… ?”
ทันใดนั้นโลกก็ช้า ผมรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวของอากาศรอบตัวผม
ผมกลอกตาและตรวจสอบตามสัญญาณผมใช้เวลาไม่นานนักก็เห็นกระแสพลังเวทมนต์ไหลลงมาจากเพดานอย่างช้าๆ
‘การระเบิดพลังเวทย์’ มันไม่ใช่การระเบิดตามปกติ มันเป็นการระเบิดที่ทรงพลังและเกิดจากการระเบิดพลังเวทมนต์อย่างไม่เป็นธรรมชาตินั้นเป็นสิ่งที่ผม บอสและเจน ไม่สามารถทนทานได้ง่ายๆ มันอันตราย
ผมพยายามเปิดใช้งาน [bullet time] อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra