The Novel’s Extra นิยาย บท 511
บทที่ 511 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (1)
[แอฟริกา – ที่รกร้างว่างเปล่า]
ลมทางเหนือพัดผ่านถิ่นทุรกันดารเย็นซึ่งการต่อสู้ที่ยาวนานกว่า
4 ชั่วโมงก็ได้สิ้นสุดลง
ความแข็งแกร่งของ [หมัดพยัคฆ์ไร้รูป] ของไทกริสนั้นจบลงเมื่อเวลาผ่านไปแต่คิมซูโฮยังคงรักษาความเก่งกล้าของเขาได้เป็นอย่างดีภายใต้ การเคลื่อนไหวเขาและ ดาบศักดิ์สิทธิ์ มันเรียบง่ายแต่แข็งแกร่งไทกริส ไม่สามารถทำอะไรกับคิมซูโฮได้เลย
“ดาบศักดิ์สิทธิ์…ฉันยอมรับเลยเป็นชื่อที่เหมาะสมมาก” ชอคจุนกยอง ผู้สังเกตการณ์การต่อสู้ของพวกเขาจากระยะไกลแสดงความคิดเห็น การได้เห็นดาบที่ไร้ที่ติของคิมซูโฮนั้นเป็นแรงกระตุ้นที่แข็งแกร่งว่า
‘ศิลปะการต่อสู้’คือทางที่ถูกต้องมันทำให้หัวใจของชอคจุนกยองสั่นไหวแต่เขารู้ว่ามันน่ารังเกียจถ้าจะไปขัดจังหวะในระหว่างการต่อสู้ดีๆเช่นนี้ดังนั้นเขาจึงรั้งตัวเองเอาไว้
“ฮุฮู มันเป็นยังไงบ้าง? เขาแข็งแกร่งกว่านายใช่มั้ย”
ไอลีนที่ยืนอยู่ข้างๆเฝ้าดูการต่อสู้และแสดงความคิดเห็นพร้อมไขว้แขนของเธอ ชอคจุนกยอง จ้องมองเธออย่างรุนแรง
“มันไม่ใช่เรื่องของความแข็งแกร่ง แต่เป็นเรื่องของสถานการณ์
ถ้าเป็นฉัน ฉันจะไม่บังคับให้ไทกริสตกอยู่ในสถานการณ์ที่ขี้ขลาดแบบนี้”
ความแข็งแกร่งของไทกริสก็ยอดเยี่ยมเช่นกันแต่เมื่อม้าของเขาตาย
เขาก็เปิดเผยพลังออกมาทั้งหมดในทันทีมันง่ายดายเกินไปซึ่งเขาเคยใช้วิธีนี้ในการทำสงครามมาก่อน การต่อสู้นี้ยังห่างไกลจากคำว่า
‘ความยุติธรรม’ มากนัก
“ขี้ขลาด? โอ้ ลองคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำกับคนที่เขาลักพาตัวมากสิ นอกจากนี้นายไม่ควรพูดถึงความขี้ขลาด ฉันเห็นสิ่งที่พวกนายทำเมื่อ 20 ปีก่อนมาแล้ว”
“…พวกเราไม่ได้ทำเรื่องงี่เง่าอย่างนั้น”
“ถ้าอย่างนั้นแล้วใครทำล่ะ”
“…เรื่องมันนานมากแล้ว”
“นายล้อเล่นใช่ไหม?” ไอลีนขมวดคิ้วเพราะคำพูดที่คลุมเครือของ
ชอคจุนกยอง
“อะแฮ่ม” ชอคจุนกยอง ปล่อยเสียงไอแห้งๆและหลบสายตาของไอลีน
“ ชิ.” ไอลีน เดาะลิ้นของเธอและหยิบตัวรับส่งสัญญาณของเธอขึ้นมา
“จินเซยอน, คิมซูโฮ จบยุติการล่าเสือได้แล้ว พวกเรารอไม่ไหวแล้ว”
พวกเขารอจนกระทั่งคิมซูโฮฆ่าไทกริส แต่เวลาผ่านไปนานมากแล้วนับตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น ถึงแม้ว่า Chameleon Troupe จะเข้ายึด ลูพิตัน และป้องกันข้อมูลจากการรั่วไหลออกไป แต่ว่ามันก็มีข้อจำกัด
– อ่า เข้าใจแล้ว
จินเซยอน ตอบกลับ หลังจากนั้นไม่นาน ไอลีน ก็ได้สร้างหอกด้วยพลังเวทมนต์ของเธอ จินเซยอน ซึ่งอยู่ห่างจาก ไอลีน ประมาณ 3 กิโลเมตรก็จับลูกธนูเช่นกัน
“นี่เป็นหอกที่จะฆ่าเสือ~”
การใช้ วาจาสิทธิ์ ทำให้ ไอลีน ได้ใส่คุณสมบัติพิเศษลงไปในหอก เธอลูบก้านหอกเวทมนต์และบ่นเหมือนแม่ดูแลลูก
“จงแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ในการล่าเสือ การโจมตีครั้งเดียวจะทำให้
เป้าหมายเป็นอัมพาต มันคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของเสือทุกตัว….”
ไอลีนใช้ วาจาสิทธิ์ อย่างระมัดระวังขณะที่ ชอคจุนกยอง จ้องมองเธอแบบแปลกๆ
“แก-! บัดซบ-! ไอ้เจ้ามนุษย์!”
ในเวลาต่อมา ไทกริส คำรามและยิงไปหา คิมซูโฮ
“เป็นแค่มนุษย์!”
นี่เป็นช่วงเวลาที่ คิมซูโฮ รออยู่เมื่อ [หมัดพยัคฆ์ไร้รูป] อ่อนแอลงจนถึงจุดที่ ไทกริส จะไม่มีทางเลือกนอกจากจะเข้าใกล้เขา
คิมซูโฮ จดจำข้อมูลบางอย่างที่ คิมฮาจิน บอกกับเขาได้แม้ว่าจะผ่านมานานแล้ว คิมฮาจินได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าจุดอ่อนสำคัญของ
พยัคฆ์ทรราช นั้นคือเครื่องหมายสีน้ำเงินที่ส้นเท้าของขาหลัง
ดังนั้นเมื่อไทกริสพุ่งเข้าหาเขา คิมซูโฮก็ยิ้มเบาๆ แม้ว่าไทกริสได้พัฒนาเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์แต่เขาก็ไม่น่าสามารถลบจุดอ่อนตัวเองได้ จริงๆแล้วมันไม่น่าเป็นไปได้ด้วยซ้ำที่ พยัคฆ์ทรราช จะรู้ตัวว่าจุดอ่อน
ของพวกมันก็คือรอยบนส้นเท้า
“ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา!”
คิมซูโฮ ฟัน มิสเทลทีน ไปข้างหน้า ไทกริสคว้ามิสเทลทีนได้อย่างไม่สงสัยและนั่นคือตอนที่คิมซูโฮจะโจมตีส้นเท้าของไทกริสด้วยฝักดาบของเขา
“… !”
ทันใดนั้นขาของ ไทกริส ก็สั่นไหว ไอลีน และ จินเซยอน ทำการย้ายใช้ช่องว่างนี้ทันที ไทกริสไม่มีทางหลบพวกมันได้เลย
ฉึก!
หอกและลูกธนูแทงทะลุหัวใจและท้องของไทกริสทำให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส อย่างไรก็ตามไทกริสไม่ยอมปล่อยมิสเทลทีน
“แก…ไอ้คนขี้ขลาด…ม้าของฉัน….”
ไทกริสจ้องมองคิมซูโฮด้วยท่าทางโกรธแค้น แต่คิมซูโฮก็ไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อยและเผชิญหน้ากับไทกริส เขามีจิตใจที่แข็งแกร่งไม่แพ้ใคร
“หากม้าตัวนั้นสำคัญต่อแก แกควรรู้ว่า คนที่แกฆ่าไปก็สำคัญต่อคนอื่นเช่นกัน”
“หุบปาก. มนุษย์กล้าพอที่จะ…อักกกกกกกกกก!”
คิมซูโฮ ผสมผสานพลังเวทมนต์เข้าไปใน มิสเทลทีน แสงเจิดจ้าปรากฏจากดาบของเขาจนเผาไหม้กำปั้นของไทกริส
“-!”
“-!”
ถัดจากนั้นไป 2 วินาที ก็เกิดเสียงคำรามดังกึกก้อง ดาบของคิมซูโฮและหมัดของไทกริสปะทะกันด้วยทั้งหมดที่มี
ตู้ม…!!!
พลังเวทมนตร์เกิดการระเบิดจนย้อมทั้งสวรรค์และโลก การปะทะกันของดาบและกำปั้นทำให้โลกสั่นคลอนและพลังเวทมนต์แผ่กระจายออกไปในทุกทิศทาง
“… .”
การต่อสู้สิ้นสุดลงคิมซูโฮถอนหายใจและมองไปที่ไทกริส เขาไม่หายใจอีกต่อไปและ มิสเทลทีน ก็แทงทะลุหัวใจของเขา อย่างไรก็ตามดวงตาของไทกริสยังคงเปิดอยู่ เขาจ้องมองคิมซูโฮด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งจนถึงลมหายใจสุดท้าย
“…มนุษย์…ฉันจะสาปแช่งแก…แม้จะตายไปแล้ว….แกต้องไม่…”
ในขณะนั้น มิสเทลทีน ก็เปิดใช้งานคุณสมบัติโดยทำลายหัวใจของ
ไทกริสมันดูดซับส่วนหนึ่งจากของพรสวรรค์ของไทกริสมาครอบครอง
[ได้รับ หมัดพยัคฆ์ไร้รูป – ไทกริส]
วิ้งงงง-
เมื่อได้รับสิ่งนั้นร่างของไทกริสก็ล้มลงกับพื้น
[เมื่อคุณเปิดใช้ หมัดพยัคฆ์ไร้รูป ด้วยมิสเทลทีนการโจมตีระยะประชิดของคุณจะกลายเป็นการโจมตีระยะไกล]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra