The Novel’s Extra นิยาย บท 520
บทที่ 520 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (10)
[นอกวังในทุ่งหญ้า]
“…ฉันคิดว่าพวกเราทำสำเร็จแล้ว”
การต่อสู้ของ ยูจินวอง และ ยูชีฮยอก ใกล้จะจบแล้ว มอนสเตอร์ระดับปรมาจารย์เช่น จิ้งจอกเก้าหาง, คอซัส และ โอเกอร์ ได้พ่ายแพ้ให้กับ ทั้ง 2 ไม่เพียง แต่พวกมันจะอ่อนแอกว่า ยูชีฮยอก และ ยูจินวอง แต่พวกมันยังมีประสบการณ์น้อยกว่า ฮีโร่ ทั้ง 2 ผ่านการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน
“พวกเราควรมุ่งหน้าไปที่ห้องบัลลังก์เดี๋ยวนี้เลยไหม”
ยูจินวอง พยักหน้าตามคำถามของ ยูชีฮยอก พวกเขารู้ว่าออร์เดนไม่ใช่เป้าหมายที่ง่ายดายแม้แต่กับเฮย์เนคและแชจูชึล ก็คิดว่าออร์เดนแข็งแกร่งยิ่งกว่า ‘ยอร์มุนกานดร์’ ซึ่งถือเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ด้วยซ้ำ
“แต่พวกเราจะผ่านมันไปได้ยังไง”
กร๊อป กร๊อป ยูจินวอง พึมพำในขณะที่เขาคลายข้อต่อคอของเขา
อสุรกายหลายพันตัวกำลังพุ่งเข้ามาราวกับคลื่นยักษ์
“หืมมม…บางทีระเบิดอาจตกลงมาจากฟากฟ้า…?” ยูชีฮยอก พึมพำ
บางทีพระเจ้าก็อาจได้ยินความปรารถนาของเขา
วิ้งงงงงงง…
ทันใดนั้นพอร์ทัลก็ปรากฏขึ้นด้านบน วงรียักษ์ครอบคลุมพื้นที่ครึ่งหนึ่งของท้องฟ้าทั้งหมด ยูชีฮยอก รู้ว่ามันคืออะไร เขาเคยเห็นมาก่อนในเอกสาร
ชื่อของมันคือ ‘เรือรบของ Genkelope’
อย่างที่เขาคาดหวังจากพอร์ทัลมีเรือลาดตะเวณที่มีพลังต่อสู้ที่ทรงพลังออกมาพร้อมกับเสียงคำรามของเครื่องยนต์และเสียงตะโกนจากผู้คนบนเรือ
“ดูเหมือนว่า…พวกเขาจะมาช่วยพวกเรา”
เรือลาดตระเวนตอบสนองต่อคำพูดของยูชีฮยอกทันที
ตู้มมมมมมมมมมมมม
การทิ้งระเบิดยังคงดำเนินต่อไปเมื่อเครื่องบินรบหลายร้อยลำออกจากดาดฟ้า ทหาร Genkelope หลายพันคนลงมาจากเรือ
ยูชีฮยอก ดูพวกเขาและหัวเราะเบา ๆ
“มุ่งหน้าไปที่ห้องบัลลังก์กันเถอะ”
“…”
ยูจินวอง พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ
ชายทั้ง 2 หันไปทางสายลมที่พุ่งเข้าหาห้องบัลลังก์ทันที
*************************************************************************
[ห้องบัลลังก์ของ ออร์เดน]
‘…มนุษย์อาจแตกต่างกันมาก’ ออร์เดนคิดในขณะที่เขาต่อสู้กับมนุษย์ 2 คน
มนุษย์คน 1 พุ่งเข้าหา ออร์เดน ด้วยกำลังทั้งหมดของเขาในขณะที่อีกคน 1 ปกปิดตัวตนเอาไว้ให้มากที่สุด ชายในชุดเกราะจิตวิญญาณของฟาดดาบของเขาลงมา แต่ชายในชุดศิลปะการต่อสู้ไม่ได้สู้แบบนั้น
อดีตความภูมิใจเป็นส่วนที่ทำให้เขาเชื่อมั่น แต่หลังสู้อยู่นานเขาก็คิดขึ้นมาได้เพียงอย่างเดียว
คุณภาพที่แตกต่างของมนุษย์ 2 คนทำให้ออร์เดนประหลาดใจ
ออร์เดนต้องการนิยามธรรมชาติของมนุษย์ มนุษย์บางคนมีความภักดีบางคนไม่ซื่อสัตย์ บางคนทนทุกข์ทรมานในสิ่งที่ชอบธรรมและหลาย คนไล่ตามเงินและชื่อเสียง
มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์นั้นแตกต่างจากมนุษย์ในเรื่องนั้น มอนสเตอร์มักทำตามสัญชาตญาณของพวกเขา ยีนมีความสำคัญมากต่อ
มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์เพราะมันต่างกันมาตั้งแต่เกิด
ยกตัวอย่างเช่นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่สร้างขึ้นจาก DNA ของงูหางกระดิ่งและกิ้งก่าจะมีความฉลาดสูง แต่มีแนวโน้มที่จะถูกหักหลังได้ง่ายเมื่อความปลอดภัยของพวกเขาตกอยู่ในอันตราย
เห็นได้ชัดว่ามอนสเตอร์ไม่สามารถกลายเป็นมนุษย์ได้ แต่ออร์เดนไม่ต้องการยอมแพ้ เขาต้องการพิสูจน์ว่ามอนสเตอร์และมนุษย์ไม่ต่างกัน
อย่างไรก็ตาม
‘พวกเราแตกต่างกัน’
ออร์เดนก็ยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยความเศร้าสลด ในขณะเดียวกันเขาก็จำได้ว่าครั้งแรกที่เขาตระหนักถึงความฉลาดของตัวเขาเองเมื่อเขาไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งมนุษย์และมอนสเตอร์เมื่อเขาประสบความเหงามันเป็นความเหงาไม่รู้จบเหมือนการสาปแช่งการดำรงอยู่ของเขา
‘…มอนสเตอร์ไม่สามารถกลายเป็นมนุษย์ได้และมนุษย์เองก็ไม่ใช่พวกเรามอนสเตอร์’
อนิจจานี้เป็นเรื่องน่าเศร้า
ในความเศร้าก็มีความยิ่งใหญ่ออร์เดนปล่อยพลังเวทมนต์ของเขาออกมา มันเป็นพลังเวทมนต์ที่มีคุณสมบัติของ ‘ความโกลาหล’ ซึ่งเป็นสิ่งที่ออร์เดนตระหนักในการสะท้อนตนเองของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra