[ต่อไป ดาวรุ่งที่น่าจับตามองของกิลด์อันดับ 1 คุณ แชนายอนและ
ม้ามืดของการแข่งขันจินซาฮยอค!]
ลานกว้างฮีโร่ของกรุงโซล แชนายอน และ จินซาฮยอค อยู่ในทีมเดียวกันและทั้งสองเข้าไปในดันเจี้ยนเดียวกัน
“เฮ้อออ.”
แน่นอนว่า แชนายอน ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำงานร่วมกับเธอ เธอพุ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามเมื่อเข้าไปในดันเจี้ยน แม้ว่าจะไม่แนะนำให้วิ่งในทิศทางสุ่มแบบนี้ในดันเจี้ยนแต่สัญชาตญาณของ แชนายอน ก็ทำให้เธอไม่กลัวอะไร แชนายอน รู้เกี่ยวว่าตัวเองมีสัญชาตญาณเหนือธรรมชาติดังนั้นเธอจึงเชื่อว่าเธอจะหาทางออกได้ในไม่นาน
“….”
แต่ จินซาฮยอค ไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น เธอเปิดใช้การจัดการความเป็นจริง พลังเวทมนต์ของเธอซึมเข้าไปในดันเจี้ยนและเปลี่ยนโครงสร้างของมัน
วิ้งงงงงงงงงงงง
เธอเปลี่ยนแปลงดันเจี้ยนและกำจัดทางออกทิ้งไป แชนายอน ผู้ไม่ทราบถึงเรื่องนี้ได้แต่วิ่งวน
“…เธอมันโง่จริงๆ” จินซาฮยอคหัวเราะเยาะ ตอนนี้ แชนายอน ไม่สามารถหาทางออกได้ไม่ว่าเธอจะทำอะไร สิ่งที่จินซาฮยอค ต้องทำก็คือรอจนกระทั่งเธอเริ่มเหนื่อยและกลับมาเอง
ปิ๊ดดๆๆๆ
จินซาฮยอค นั่งลงบนพื้นและส่งโทรจิตไปหา เบลล์ เพื่อฆ่าเวลา
*************************************************************************
[เอเชียกลาง]
รถม้าวิ่งผ่านเอเชียกลางอย่างต่อเนื่องเช่น จินเซยอน, ยูยอนฮา และ
จินเซชาน คอยจับจ้องที่ ลิเทรน พวกเขาเฝ้าดูเธอทุกการเคลื่อนไหวพร้อมร้องอุทานทุกครั้งเพราะ ความงาม ความแข็งแกร่งและความใจดีของเธอ พวกเธอดูจนพวกเธอกลายเป็นแฟนตัวยงของ ลิเทรน และหลับไปในที่สุด
หลังจากนอนหลับเป็นเวลา 3~4 ชั่วโมงพวกเราก็มาถึงจีน โซนปลอดภัยอยู่ไม่ไกล แต่พวกเราต้องคอยเฝ้าระวัง
“…เป็นไงบ้าง” จินเซยอนถาม
“ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น” ผมพยักหน้า
ส่งเสียงดัง รถม้าเคลื่อนย้ายอย่างสงบสุข จากนั้นผมหันไปหาจินเซยอน เธอมองมาที่ผมจากท่าทางเธอจะต้องรู้สึกถึงการปรากฏตัวที่ผิดปกติใกล้ๆพวกเรา
“คุณ ยอนฮา พวกเราควรเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้”
ยูยอนฮา ตกใจกับคำพูดของ จินเซยอน แต่ในไม่ช้าเธอก็แสร้งทำเป็น
กล้าหาญ
จินเซยอน กล่าวว่า “พวกเราถูกล้อมเอาไว้ ไม่มีทางรอดแทนที่จะถูกซุ่มโจมตีพวกเราควรออกไปเผชิญหน้ากับพวกเขา”
“…ฉันเห็นด้วย.”
มันจะน่ารำคาญถ้ารถถูกทำลายจากการซุ่มโจมตี ผมเปิดประตูรถและเดินออกไปข้างนอก จินเซยอน, ยูยอนฮา และ จินเซชาน ตามหลังผมมา
ในช่วงเวลานั้นความเป็นปรปักษ์และจิตสังหารก็ปรากฏลมพัดพาพลังปีศาจมาแสดงว่าพวกศัตรูใกล้เข้ามาแล้ว
“ไม่ต้องกังวลพวกเราจะชนะแน่นอน ฉันแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์”
จินเซยอนหยิบคันธนูออกมาอย่างใจเย็น ผมเองก็เอา Desert Eagle ออกมา
ทันใดนั้นพลังปีศาจปรากฏเต็มอากาศรอบๆ พายุยักษ์ดูเหมือนจะก่อตัวเป็นดาวตกที่ตกลงมาจากท้องฟ้า
วิ้งงงง!
ดาวตกตกลงมาด้านหน้าพวกเรา น่าประหลาดใจที่ดาวตกนั้นกลายเป็นสิ่งมีชีวิต
“ฮ่าฮ่าฮ่า วันนี้พวกเจ้าสบายดีไหม?”
“….”
ผมรู้ว่าเขาเป็นใคร หน้ากากปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาทำให้เห็นได้ชัด มันคือ เดสทรอย
แต่เดสทรอยไม่ได้มาเพียงคนเดียว ปีศาจหลายสิบคนปรากฏตัวขึ้นจากพื้นดิน ท้องฟ้าและใต้ดินมาล้อมรอบพวกเราเอาไว้
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” เดสทอยส่งเสียงหัวเราะ ยูยอนฮา มองไปที่แร่ในมือของเธอและกัดฟันแน่น
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ลูกสาวของยูจินยอง”
“ …คุณรู้จักเขาเหรอ” จินเซยอนถาม
“นิดหน่อย. เขาเคยแพ้พ่อของฉัน”
“…อะไรนะ?”
“เขาบ้าคลั่งไคล้จากปมด้อยของเขาที่ไปพ่ายแพ้พ่อของฉัน”
เมื่อได้ยินแบบนี้ใบหน้าของเดสทรอยก็บิดเบี้ยวอย่างหนักเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและจ้องมองที่ ยูยอนฮา
“ดูเหมือนว่าลูกสาวจะไร้ค่าเหมือนพ่อเลยสินะ… ”
จากนั้นเขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้ม ปีศาจรอบๆพื้นที่ต่างปล่อยพลังงานปีศาจและเปลี่ยนร่างเป็นร่างปีศาจ ไม่น่าแปลกใจที่ลูกน้องของเดสทรอยทุกคนมีความสามารถในการแปลงร่างปีศาจ
เดสทรอย ถาม “แร่อยู่ที่ไหน? ข้างในรถม้า? ฉันจะให้พวกแกตายอย่างสงบถ้าพวกแกมอบมันมา”
อย่างไรก็ตาม ยูยอนฮา ส่ายหัวของเธอ
เดสทรอยขมวดคิ้วของเขา “เชื่อฉันเถอะ หากเธอมอบแร่ออกมาฉันจะตัดหัวของเธออย่างหมดจดและส่งส่วนที่ไม่บุบสลายให้พ่อและคนที่เธอรัก ไม่อย่างงั้น”
“หุบปาก. ลมหายใจของแกมันส่งกลิ่นเหม็นออกมา เข้าใจไหม”
“….”
ใบหน้าของ เดสทรอยดูน่าเกลียด ผมเปลี่ยนร่าง Desert Eagle เป็นรูปแบบปืนกลทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra