[โซล, เกาหลี – ดันเจี้ยนที่ ‘ลานกว้างฮีโร่’]
หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง แชนายอนก็รู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ สัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่าดันเจี้ยนนี้ไม่มีทางออก แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง? การทดสอบนี้ออกแบบมาเพื่อเลือกผู้ท้าทาย 200 คนสำหรับประตูแห่งความรุ่งโรจน์ แชนายอน สำรวจดันเจี้ยนอีก 2 ชั่วโมงเพื่อยืนยันความสงสัยของเธอ
ในขณะเดียวกันจินซาฮยอค ก็ทำลังเบื่อหน่อยที่มองเห็น แชนายอน เพราะเธอวนไปกลับมา เธอคิดว่า แชนายอน น่าจะยอมแพ้ในไม่ช้า
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอคิดผิด ความดื้อรั้นของ แชนายอน นั้นเกินกว่าจินตนาการของเธอมาก
“เฮ้อออออออ.”
จินซาฮยอค ถอนหายใจออกและลุกขึ้นยืนเพื่อเข้าไปแทรกแซงในการเดินวนของ แชนายอน แต่แล้ว
– ซาฮยอค
เธอได้ยินเสียง มันไหลเข้ามาในหูของเธอทำให้สมองเธอแข็งทือ
จินซาฮยอค ดวงเบิกตากว้างและหันไปมองที่มาของเสียงที่นั่นมีสิ่งมีชีวิตกึ่งโปร่งใสหมอกริบหรี่ในอากาศ ต้องเบลล์อย่างไม่ต้องสงสัยเลย
“เบลล์ ไอ้เจ้า-”
เป็นเพราะพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกันหรือเปล่า จินซาฮยอค กระโดดไปหาเบลล์ด้วยความยินดี เธอยืดแขนของเธอและกอดเบลล์ในสภาพก๊าซของเขาเบาๆ เบลล์ยิ้มขณะที่เขามองเธอ
“นายไปอยู่ที่ไหน -”
– ชู่วๆ
เบลล์เอานิ้วชี้ไปที่ริมฝีปาก
“ชู่วๆ? นายบ้าหรือเปล่า?”
– เฮ้ๆ, เบาๆหน่อย ฉันมาที่นี่เพราะคุณจะถูกกำจัดออกจากการแข่งขัน
“กำจัดตูดแกสิ….”
– เธอไม่ได้ทำอะไรเลยในช่วง 6 ชั่วโมงที่ผ่านมาแสดงว่าเธอไม่อยากเข้าประตูแห่งอาณาจักรปีศาจสินะ แต่เธอมีเหตุผลที่ต้องเข้าไป?
“…เหตุผลที่ฉันต้องเข้าไปเหรอ?” จินซาฮยอคพูดเบาๆ เธอมาที่นี่ไม่ใช่เพราะเธออยากเข้าประตูแห่งอาณาจักรปีศาจ เธอแค่รู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง
เบลล์ยิ้มและคิดว่าตอนนี้จินซาฮยอค น่ารักมาก
– แน่นอนเธอต้องเข้าไป เธอต้องฆ่าฉันในประตูนั้น
“…อะไรนะ?”
ใบหน้าของ จินซาฮยอค แข็งทื่อ แต่เบลล์ดูสบายๆเหมือนที่เคยทำ
– ฉันรู้ว่าเธอได้ยินจากคิมฮาจินเป็นส่วนใหญ่แล้ว
“….”
จินซาฮยอค ยังคงเงียบ ในที่สุดเบลล์ก็เริ่มขยับ เบลล์ยื่นมือออกไปหาจินซาฮยอค และวางมือบนไหล่ของเธอ
“พยายามเข้าละ ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอ”
เสียงของเบลล์ชัดเจนขึ้นกว่าแต่ก่อนมันดังในหูของเธอ
“ฉันน่ะพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่านับครั้งไม่ถ้วนที่ผ่านมาและในที่สุดก็ได้เจอเธอ….”
จินซาฮยอค มองที่เบลล์ เธอไม่สามารถเข้าใจความไว้วางใจที่มั่นคงและความหวังที่ซ่อนเร้นอยู่ในดวงตาของเขาได้เลย
“…ความตายของฉัน”
เบลล์วางมือบนหัวของจินซาฮยอค เขาจำได้ว่าช่วงเวลาที่เขาพบเจอ
จินซาฮยอค เป็นครั้งแรก ย้อนกลับไปตอนนั้นเธอตัวเล็กมากจน
พวกเขามองไม่สามารถสบตากันได้ถ้าเบลล์ไม่ก้มตัวลง แต่ตอนนี้เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
“เธอสามารถทำได้ใช่ไหม”
รอยยิ้มแผ่ไปทั่วใบหน้าของเบลล์ จินซาฮยอค จ้องมองรอยยิ้มที่แจ่มใสของเขา
“…ถ้านั่นคือสิ่งที่นายต้องการก็ได้ฉันจะฆ่านายเอง”
จินซาฮยอค เต็มไปด้วยความมั่นใจ ความตายดูเหมือนจะเป็นของขวัญที่เหมาะสมสำหรับเขาที่เธอรู้จักมานานกว่า 20 ปี
“ฉากจบสุดท้ายใกล้เข้ามาแล้วสินะ~”
“แต่” ทันใดนั้นจินซาฮยอคก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันมีเพียงเงื่อนไขข้อเดียว”
เธอมีคำถามสุดท้ายสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องรู้ก่อนที่จะฆ่าเบลล์
“นายรู้ไหมว่า ‘การซิงโครไนซ์’ คืออะไร?”
*************************************************************************
[เอเชียตะวันออก]
ไอลีนไม่ได้ขออะไรมาก เธอดูสับสนว่าทำไมพวกเราจึงไม่สามารถใช้พอร์ทัลหรือทักษะได้ แต่ก็ยังให้การป้องกันพวกเราเป็นอย่างดี
“เธอแน่ใจหรือว่าเธอจะไป?”
“ฉันอยากใช้เวลานี้เป็นวันหยุด เมื่อไม่นานมานี้ฉันยุ่งมากจนเริ่มรู้สึกรำคาญแล้วละ”
ไอลีน ยักไหล่คำถามของ จินเซยอน
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคยอยู่ในรถม้า อ้อ ใช่แล้วเธอจะทำอะไรกับรถม้า? หากเธอจะทิ้งมันไป ฉันขอเก็บมันไว้ได้ไหม”
“ฮะ? อ่า แน่นอน เธอเก็บมันไว้ได้เลย ไอลีน”
“จริงๆเหรอ?! ว้าว ขอบคุณมาก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra