The Novel’s Extra นิยาย บท 552

หลังจากผ่านไป 3 ปีจากการค้นคว้าอย่างจริงจังของ เกอิต้า เขาค้นพบวิธีที่จะหลบหนีจากความเป็นจริงเสมือนนี้การแก้ปัญหานั้นซับซ้อนแต่ก็เรียบง่าย เขาแค่ต้องทำลาย ‘แก่นกลาง’ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของโลกนี้

แกนกลางอาจเป็นบุคคลสถานที่หรือวัตถุ แต่ เกอิต้า รู้ถึงความจริงที่ว่ามันก็คือบุคคลเรื่องนี้เขาต้องขอบคุณเกมที่เป็นพื้นฐานของเขา

‘Isekai Dating Simulator’

สิทธิพิเศษของ เกอิต้า คือ ‘ดวงตา’ ที่สามารถระบุ [ความสำคัญ] และ

[ระดับความยาก] ของผู้คนในโลกนี้ เนื่องจากเกมพื้นฐานของเขาถูกตั้งค่าในโลกของ isekai ความสามารถทางกายภาพเริ่มต้นของเขาก็ดีกว่าคนส่วนใหญ่

ไม่ว่ายังไงเมื่อใช้สิทธิพิเศษของเขา เกอิต้าก็พบว่ามีคนที่เขาคิดว่าเป็นแกนหลักของโลกนี้

ความสำคัญของเขาคือ [ไม่สามารถคำนวณได้] และระดับความยากของเขาคือ [เข้าใกล้ไม่ได้]

การดำรงอยู่ทั้งหมดของเขากรีดร้องว่าเขาเป็น ‘แกนกลาง’ แต่เขาเป็นคนที่ เกอิต้า รู้จักในยุคปัจจุบันคนที่เขาอาศัยอยู่ด้วยกันมานานเป็นคนที่ เกอิต้า นับถือ ยียอนจุน

เกอิต้า ลังเล แม้แต่ในโลกเสมือนจริงเขาก็ไม่สามารถสังหารผู้ช่วยชีวิตของเขาเองได้ อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาลังเลก็คือ ยียอนจุน แข็งแกร่งเกินกว่าที่ เกอิต้า จะจัดการได้ด้วยคนเดียวดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะดู ยียอนจุน จากไปที่ไกลในขณะที่ฝึกฝนพลังของเขาอย่างขยันขันแข็ง

อย่างไรก็ตามเมื่อการสังเกตเป็นเวลานานเกอิต้าก็ตระหนักว่ายียอนจุนไม่ใช่คนที่เกอิต้าคิดว่าเขาเป็น เขาเริ่มรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง

Chameleon Troupe ยังมีอยู่ในโลกนี้ พวกเขาเป็นกลุ่มอาชญากรที่แสนชั่วร้ายและใช้ความรุนแรงเพื่อเอาสิ่งที่พวกเขาต้องการแต่ความโหดร้ายของพวกเขาก็อยู่ในขอบเขตของความเข้าใจของ เกอิต้า

เขาเติบโตขึ้นมาท่ามกลางเลือดความรุนแรงและความตาย

แต่สิ่งที่ เกอิต้า ไม่เข้าใจก็คือสิ่งที่ ยียอนจุน ปฏิบัติต่อ Boss ยียอนจุน ทำลายครอบครัวบอสเพียงเพราะเขาต้องการให้เธอเป็นบอส

เขาพยายามควบคุมชีวิตของบอส

การที่เห็น ยียอนจุน ทำสิ่งที่น่ากลัวและโหดเหี้ยมแบบนี้มันทำให้เกอิต้าสงสัยว่าบอสเป็นเหยื่อรายเดียวของเขาหรือเปล่า เขาคิดอยู่เสมอว่าการพบกับยียอนจุนเป็นโชคชะตา แต่บางทีการเผชิญหน้ากันของพวกเขาอาจถูกจัดฉากไว้ล่วงหน้าก็เป็นได้

เกอิต้า จำได้เมื่อเขาอายุ 11 ปี มีคนฉีดยาเข้าไปในเส้นเลือดของเขาอย่างแรง เขายังจำตอนนั้นได้ดีเขาฆ่าผู้คนและชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปในวันนั้น

นั่นเป็นเพียงเรื่องของโชคชะตาจริงๆเหรอ?

… เกอิต้า ไตร่ตรองเป็นเวลา 3 ปี บางทีโลกนี้อาจถูกสร้างขึ้นและเขาใช้เวลาหลายคืนในการสงสัยว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของแผนการที่ออกแบบมาเพื่อทำให้เขาต่อต้านยียอนจุน

แต่ในที่สุดความจริงก็ชัดเจนและ เกอิต้า ตัดสินใจฆ่า ยียอนจุน และหลบหนีจากโลกนี้

โชคดีที่เขากำลังเตรียมที่จะโจมตี ยียอนจุน เขาได้พันธมิตรที่น่าเชื่อถือจำนวนมาก: คิมซูโฮ, ยุนซึงอา และฮีโร่คนอื่นๆ

2 เดือนที่ เกอิต้า ช่วยให้พวกเขาฟื้นพลังดั้งเดิม เหล่าฮีโร่ยินดีร่วมมือกับ เกอิต้า เพราะพวกเขาหวังที่จะหนีจากโลกปลอมๆแห่งนี้เช่นกัน

และวันนี้เป็นวันที่พวกเขาจะทำตามแผน …

*************************************************************************

ตู้มมมมมมมมมมมมม-!

การระเบิดของพลังเวทมนต์ระเบิดอาคารที่ยียอนจุนยืนอยู่ พลังเวทมนต์นี้ไม่บริสุทธิ์แต่ประกอบไปด้วยพลังเวทมนต์หลายอย่างและ ชอคจุนกยองกับผมก็มองกลับมาด้วยความประหลาดใจ

บางคนกำลังปีนอาคารไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นที่ตั้งของยียอนจุน ผมจำคนที่ปีนไปได้ทันที คิมซูโฮ, ยุนซึงอา, แชนายอน, ชินจงฮัก …ผมรู้จักพวกเขาทั้งหมด

ชอคจุนกยอง มองดูพวกเขาซักพักก่อนที่จะหันกลับมามอง เกอิต้า

“เฮ้ย นายกำลังทำบ้าอะไรอยู่?”

ในที่สุดเมื่อฟื้นความสงบของเขาได้แล้ว เกอิต้า ก็ตอบออกมาพร้อมกับถอนหายใจ “…นายจะบอกว่าไม่ได้หรือไง? ฉันพยายามกลับไปสู่โลกแห่งความจริงอยู่นะ”

“แต่ทำไมนายถึงต้องไปทำลายตึกนั่น?”

ผมปล่อยให้พวกเขาพูดกันและวิ่งไปที่รถ ผมผลักหัวของผมเข้าไปในรถ แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น พ่อแม่ของบอสกลายเป็นเศษฝุ่นและหายไปตลอดกาล

“…เฮ้ออออออออ ทำไมต้องเป็นวันนี้นะ”

ผมตื่นเต้นและจ้องมองไปที่ เกอิต้า แน่นอนว่าผมมีความคิดที่ดีเกี่ยวกับเรื่องราวที่จะจบลง ทั้งคู่วางแผนที่จะฆ่าลูกสาวของพวกเขา แต่ผู้หญิงคนนั้นจะมีชีวิตรอดและกลายเป็นบอส…. บางทีมันอาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ผมไม่ได้เห็น

เกอิต้า พูดออกมา “แม้จะเป็นในโลกปลอมๆแต่ฉันก็ไม่ให้อภัยอย่างเด็ดขาด”

เสียงของเขาฟังดูน่าเกรงขามอย่างน่าประหลาดใจและผมก็รู้ว่า เกอิต้า พบความจริงเกี่ยวกับ ยียอนจุน แล้ว

“…”

ผมมองดู เกอิต้า เกอิต้า ก็มองมาที่ผมแล้วพยักหน้า มันเป็นการสนทนาที่เงียบเชียบซึ่ง ชอคจุนกยอง ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้

ผมเกาที่หลังคอของผมและถามออกมา “นายอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?”

“ฉันไม่รู้สิ 3 ปี 4 ปี?”

ผมชี้ไปที่เพิง

“แล้วพวกเขาล่ะ?”

“2 เดือน.”

ตู้มมมมมมมมมมม! พลังเวทมนต์ระเบิดขึ้นอีกครั้ง

“นายคิดว่าการฝึกฝน 2 เดือนนั้นจะเพียงพอหรือไง ฉันได้ยินว่ามีบางสิ่งที่เรียกว่า ‘สิทธิพิเศษ’ ในโลกนี้”

ผมถามอย่างกังวล อย่างไรก็ตาม เกอิต้า พูดด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจ