The Novel’s Extra นิยาย บท 551
บทที่ 551 ความจริงที่เหมือนมีความจริง (7)
“ 1 ข้างก็เกินพอแล้ว”
“…แล้วพวกเราจะไม่ทำอะไรกับบอสเลยเหรอ”
เสียงของ ชอคจุนกยอง เต็มไปด้วยความกังวลและความเห็นอกเห็นใจ
ใบหน้าของผมปรากฏรอยยิ้มอันขมขื่นผมถือไม้กวาดและที่ตักขยะ
“พวกเราไม่มีทางเลือกอย่างน้อยก็ตอนนี้ พวกเราจะไปใจดีกับเธอเป็นพิเศษเมื่อพวกเรากลับมา”
พวกเราใช้เวลา 2 ชั่วโมงในการทำความสะอาดสำนักงาน แน่นอนว่ามันยากเพราะผมไม่สามารถใช้แขนอีกข้างได้แต่ด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนของพวกเราทำให้พวกเราทำเสร็จอย่างรวดเร็ว
“ฉันซาบซึ้งในความช่วยเหลือของพวกคุณมากนะ”
“ไม่มีปัญหา. และอย่างที่พวกเราพูด คุณสามารถพูดคุยกับพวกเราไม่มีปัญหา”
ผมกระเซิง และ โมฮอว์ก ได้กลายเป็นผู้สนับสนุนที่ซื่อสัตย์ของพวกเรา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้ตามสัญชาตญาณกับ ชอคจุนกยอง ว่ามีโอกาสในการเอาชีวิตรอดของพวกเราจะดีกว่ากับพวกเรา
“งั้นไปข้างนอกเพื่อหาอุปกรณ์ของได้ไหม? เป็นหม้อและเตาก็ได้ตอนนี้ฉันหิวนิดหน่อย”
“แน่นอน!”
“พวกเราไปเอง!”
จากนั้นเพื่อน 2 คนก็จากไปและผมมองออกไปนอกหน้าต่าง มันเป็นเวลาอาหารเย็นแล้วและแสงตะวันลับขอบฟ้าที่แผดเผาผ่านทางหน้าต่าง
เมื่อนั้น ชอคจุนกยอง ก็ถามว่า “นายรู้วิธีออกไปจากที่นี่ไหม”
ผมพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดว่ า “ฉันทำได้”
“ได้ยังไง?”
“มันง่ายมาก”
วิธีการออกจากระบบนั้นง่ายจนน่าประหลาดใจ ช่วงเวลาที่ผมถูกลากเข้าสู่โลกเสมือนจริงผู้เขียนร่วมได้ส่งข้อความถึงผม ฉันเพิ่งเจอมันแต่ก็ช้าไปหน่อยเพราะผมหมดสติตอนที่ผมได้รับเป็นครั้งแรก
ตามที่ผู้เขียนร่วมแจ้งมา:
[นี่คือข้อความจากผู้เขียนร่วมถึงคุณซึ่งฉันคิดว่าคุณคงจะสับสนมาก]
[นี่คือเนื้อเรื่องเสริมที่เราจะให้คุณเฝ้ามองอดีตของบอสอย่างใกล้ชิด]
[ดังนั้นคุณสมบัติการออกจากระบบจะกลับสู่สถานะเดิมเมื่อคุณสังเกต ‘เหตุการณ์’ อย่างน้อย 1 อย่างที่ยูจินฮยอกได้เตรียมไว้สำหรับคุณ]
[พยายามให้ดีที่สุดเพื่อเป็นสักขีพยานในเหตุการณ์]
และ ‘เหตุการณ์’ แรกที่เกิดขึ้นในวันนี้ ผมอ่านข้อความของยูจินฮยอกที่ผมเพิ่งได้รับ
= ข้อความของยูจินฮยอก =
[คืนนี้เวลา 21.00 น. ติดตามผู้ปกครองของหญิงสาวไป]
===
“หลังจากที่พวกเราได้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างยียอนจุนกับบอสแค่นี้พวกเราจะสามารถกลับไปสู่โลกภายนอกได้”
เหตุการณ์ที่ยูจินฮยอกต้องการให้ผมเห็นเมื่อผมเห็นมันโลกนี้ก็จะจบลง
แน่นอนว่ามีความเป็นไปได้ที่บางสิ่งอาจผิดพลาดหากผู้ใช้แทรกแซง แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ ผมยังมี ชอคจุนกยอง อยู่ข้างๆผม
“ความสัมพันธ์ของพวกเขาเหรอ?”
“ใช่ ตอนนี้ 5 โมงเย็นแล้วพวกเราจะต้องรออีก 4 ชั่วโมง”
“…อา?”
ชอคจุนกยอง พยักหน้าอย่างเฉยเมยและทรุดตัวลงบนพื้นข้างๆผม
ก๊อง
การกระทำที่เรียบง่ายเช่นการนั่งทำให้เกิดเสียงดังเหมือนยักษ์ เขาตบพื้นลงและเงยหน้าขึ้นมองพระอาทิตย์ตกนอกหน้าต่าง
ไม่ช้า ผมกระเซิง และ โมฮอว์ก ก็กลับมาพร้อมอาหารและเครื่องหอม
*************************************************************************
ต่อมาในวันนั้นพวกเรากำลังไล่ล่าพ่อแม่ของบอสเหมือนที่พวกเราได้รับคำสั่งให้ทำโดยยูจินฮยอก รถซีดานราคาแพงของพวกเขาขับรถบนทางหลวงอย่างราบรื่นและพวกเราวิ่งตามไป ผมกระเซิง และ โมฮอว์ก ติดตามพวกเรามาด้วยมอเตอร์ไซค์
“ดูสิพวกเขาหยุดแล้ว”
1 ชั่วโมงผ่านไป พ่อแม่ของบอสมาถึงอาคารในกรุงโซล พวกเขาขับรถไปที่ลานจอดรถใต้ดินและ ชอคจุนกยอง ขมวดคิ้ว
“พวกเราจำเป็นต้องติดตามพวกเขาไปที่นั่นเหรอ”
“ไม่ เราจะไม่เสี่ยงและดูพวกเขาจากที่นี่”
“แต่ฉันไม่เห็นพวกเขาจากที่นี่นะ”
“แต่ฉันทำได้.”
“…แล้วฉันจะทำอะไรดี”
“ชู่วๆๆ”
ผมทำให้ ชอคจุนกยอง ใจเย็นและเบิกตา ‘ปรมาจารย์นักแม่นปืน’
ดูเหมือนจะทำงานในโลกนี้และผมสามารถมองทะลุกำแพงอาคาร
พ่อแม่ของบอสจอดรถของพวกเขาแล้วขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุด
ติ้งงงงงง
ประตูลิฟต์เปิดออกและมีชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมเดิมไปหาพวกเขา
ผมจำชายคนนี้ได้ทันที ผมเคยเห็นเขามาหลายครั้งแล้วเป็นยียอนจุน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra