The Novel’s Extra นิยาย บท 568
บทที่ 568 จุดคุ้มทุน (1)
[เขาคิลาต้า]
พวกเรามาถึงจุดสูงสุดของยอดเขาคิลาต้าประมาณ 5120 เมตร
มุมมองด้านบนนี้มองแล้วไม่เหมือนภูเขาอื่นๆกฎที่ว่า ‘ยิ่งสูงขึ้นอุณหภูมิยิ่งต่ำถูกเพิกเฉยเนื่องจากปรากฏการณ์เวทมนต์พลังเวทมนต์และ คิลาต้า ยังเป็นป่าที่มีอุณหภูมิสูงและชื้นแม้จะอยู่สูงขนาดนี้
“…พวกเราเหลืออีกแค่ 3 เขา” ฮารินพึมพำมองลงไปที่ทิวทัศน์ด้านล่าง นั่นหมายความว่าพวกเราต้องปีนภูเขาอีก 4 ลูก ผมได้แต่ถอนหายใจ
“พวกเราจะไปกันเลยเหรอ?”
ฮาริน มองที่บอส บอสพยักหน้ามองออกไปทางไกล
“ใช่. ไปกันเถอะ.”
พวกเราเริ่มเดินอีกครั้งผ่านป่าทึบและหนองน้ำของ คิลาต้า แน่นอนว่าระหว่างทางฆ่ามอนสเตไปไม่น้อย
อีก 1 ชั่วโมงต่อมาทิวทัศน์ภูเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
“…หมอก?”
หมอกหนาทึบหนาแน่นปิดกั้นมุมมองของพวกเรา มันอยู่ในระดับต่ำรอบข้อเท้าของพวกเรา ฮาริน และ บอส ไม่สามารถมองทะลุผ่านหมอกเหล่านี้ไปได้
ฮาริน พูดอย่างสงบ “ดูเหมือนว่าหมอกของ มิริเน่ จะลอยลงมาที่นี่”
“… มิริเน่?”
“ใช่. ‘มิริเน่’ หรือที่เรียกว่าภูเขาหมอก ฉันเคยได้ยินชื่อเล่นของมัน แต่ไม่เคยคิดเลยว่าหมอกจะหนาแค่นี้….”
ฮารินกัดริมฝีปากล่างของเธอแน่น
“ไม่เป็นไร.”
ผมจับมือของฮารินและบอส
แม้แต่หมอกหนาๆนี้ก็ไม่สามารถหยุดยั้งสายตาพันไมล์ของผมได้
ผมสามารถมองเห็นได้ชัดเจนผ่านหมอก
“ตามฉันมาฉันมีสายตาดีมาก ไม่เป็นไร”
ผมเดินต่อไปโดยจับมือทั้งคู่ ฮาริน ตามผมมาอย่างเชื่องช้าและบอสตามผมมาอย่างเต็มใจ
เมื่อพวกเราลงจากภูเขาผมก็เริ่มนึกว่าหมอกนี้เป็นพรมากกว่าคำสาป หมอกไม่เพียงแต่ปิดกั้นมุมมองของพวกเรา แต่ยังรวมถึงมอนสเตอร์นับไม่ถ้วนที่อยู่บน เขาคิลาต้า ด้วย
ต้องขอบคุณหมอกนี่ทำให้ที่พวกเราเดินทางได้อย่างรวดเร็วมาก
เมื่อพวกเราก้าวไปข้างหน้าหมอกก็หนาขึ้น แต่พวกเราใช้เวลาน้อยกว่า 3 ชั่วโมงในการเดินทางจากจุดล่างสุดไปยังจุดกึ่งกลาง
…แต่ก่อนอื่น
[เฮ้ ได้ยินฉันมั้ย]
ผมได้ยินเสียง ผมหยุดลงทันที
[ฉันเอง แชนายอน ถ้านายได้ยินฉันก็ตอบฉันด้วย]
มันเป็นเสียงของ แชนายอน ผมเดาว่าเธอกำลังติดต่อผมผ่านทางการ์ด 8 ดาวของเธอ
“…ฮาจิน?”
สับสนบอสและฮารินมองมาที่ผมขณะที่ผมพยายามคิดคำตอบของผม อย่างไรก็ตามผมพบว่ามันยากที่จะสร้างประโยคในหัวของผมตอนนี้ พลังการปฏิเสธของโลกอาจรบกวนการสื่อสารของการ์ด ผมไม่สามารถสร้างประโยคที่มีความยาวและแทบจะไม่สามารถส่งประโยคอะไรไปได้เลย
[แชนายอน เธอจริงเหรอ?]
“คิมฮาจิน? มีอะไรเกิดขึ้นข้างหน้าไหม”
“เอ่อ ไม่นะ”
บอสถามผมจนผมต้องเริ่มเดินอีกครั้ง หลังจากนั้น 3 นาทีผมได้รับการตอบกลับจาก แชนายอน
[ใช่ ฉันเอง นายอยู่ข้างในประตูใช่มั้ย]
ผมตอบเมื่อผมเดินต่อไป
[ใช่. ฉันกำลังเดินทางไปสาธารณรัฐแห่งลีออสพร้อมกับลูกสาวของตระกูลลีออง]
เธอใช้เวลา 3 นาทีเพื่อกลับมาหาผมอีกครั้ง
[อะไรนะ? แต่เธอเป็นมาร ทำไมนายถึงไปที่ ลีโอเรส? หันหลังกลับมาและพาเธอมาที่นี่!]
“… ?”
‘เธอพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย?’
ผมเงยหัวของผมด้วยความสับสน
*************************************************************************
[สาธารณรัฐลีโอเรส,ห้องฝึกฝนใต้ดินของบ้านพักประธานาธิบดี]
คิมซูโฮมองที่หญิงสาวข้างหน้าเขาถือดาบเหล็ก ท่าทางของเธอไร้ที่ติและพลังเวทมนต์ที่ล้อมรอบดาบของเธอนั้นเฉียบคม คิมซูโฮอดใจไม่ได้ ที่รู้สึกทึ่งกับการเติบโตของลูกศิษย์ ลูกสาวของประธานาธิบดีได้ดูดซึมทุกสิ่งในทันทีที่เขาสอนเธอราวกับฟองน้ำแห้งๆ
“เธอกำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra