“ใจเย็นๆก่อน ความสามารถของคุณยังไม่ได้รับการฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์”
“ไม่ได้ เธอบอกว่าเธอจะทำให้คำขอของนายเป็นจริง แต่เมื่อนายบอกเธอจริงๆว่าคุณต้องการอะไรเธอก็ไม่ฟัง? ทำไมกัน?”
“เธอไม่มีทางเลือก ฉันเข้าใจแล้ว ประเทศของเธอตกอยู่ในความเสี่ยง “
การสนทนาของคิมซูโฮและไอลีนยังดำเนินต่อไปและในทันใด….
[เฮ้ คิมซูโฮ!]
…คิมซูโฮได้ยินเสียงเต็มไปด้วยหวัง ใครๆก็บอกได้ว่ามันเป็นน้ำเสียงของ แชนายอน คิมซูโฮฟังความสับสน
[ฉันเอง แชนายอน! คิมฮาจิน อยู่ในโลกนี้ด้วย! นายอยู่ที่ไหน? ตอบฉันมานะ!]
‘นี่มันเป็นการ์ด 8 ดาวของเธอ!’
คิมซูโฮยิ้มจากใจจริง
‘คำตอบ…ฉันจะตอบข้อความนี้ได้ยังไง’
เขาหลับตาแล้วจดจ่ออยู่ในใจ
– ฉันอยู่ที่สาธารณรัฐ ลีโอเรส
3 นาทีต่อมา
เขาได้ยินเสียงของ แชนายอน อีกครั้ง
[ขอบคุณพระเจ้า! คิมฮาจินกำลังเดินทางไป ลีโอเรส กับ ลีออน ตอนนี้! นายต้องไปพบพวกเขา!]
‘คิมฮาจิน กำลังมาที่นี่พร้อมกับนักล่าปีศาจของ ลีออน’
คิมซูโฮดวงตาเบิกกว้าง
“แบบนี้มัน….เซเรนเน่!”
คิมซูโฮเช็ดเหงื่อออกอย่างรวดเร็วแล้วพุ่งออกจากห้องฝึกซ้อม
*************************************************************************
[500 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลทางเข้าภูเขามิริน่า]
พวกเราหนีออกมาจาก คิลาต้า ได้สำเร็จและตอนนี้กำลังปีนเขา ‘มิริเน่’ ภูเขาหมอก หมอกวิเศษนั้นหนาขึ้นในแต่ละขั้นตอนและแม้ว่าผมจะไม่เห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้าในขณะนี้
เมื่อจ้องมองไปข้างหน้าฉันก็ถามว่า “ฮารินเราควรระวังอะไรบนภูเขานี้”
“…พวกเราต้องระวังผู้คน”
“คน?”
“ใช่.”
ฮาริน พยักหน้าอย่างจริงจัง เธอได้สารภาพตัวตนที่แท้จริงของเธอแล้ว ว่าเธอคือ ‘ฮาริน’ ลูกสาวคนโตของตระกูลลีออน – เมื่อเธอบอกพวกเราเกี่ยวกับเรื่อง คริสเบลล์
“เขามิริเน่ นั้นพิเศษเพราะหมอกวิเศษที่ล้อมรอบมัน หมอกที่ปิดกั้นมุมมองของนักปีนเขายังเพิ่มความหนาแน่นของพลังเวทมนต์ในอากาศ
นี่ทำให้มิริน่าเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการฝึก” ผมเดินไปข้างๆฮารินเธอพูดต่อ “เพราะเหตุนี้สถานที่แห่งนี้จึงเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญที่มาฝึกฝนทักษะการต่อสู้และพยายามจะแข็งแกร่งขึ้นและยังมีอาชญากรที่หลบหนีจากราชอาณาจักร ”
“… อืม.”
คำอธิบายของเธอทำให้ผมรู้สึกขึ้นได้ ภูเขานี้คล้ายกับเทือกเขาหิมาลัยในโลกของผม
“ฉันเข้าใจแล้ว. สำหรับตอนนี้เดินทางต่อไปจนกว่าพวกเราจะหาที่พักผ่อนเจอ”
ผมเดินอย่างระมัดระวัง ไกลที่สุดที่ผมเห็นได้ในตอนนี้คือ 100 เมตรข้างหน้า
ทันใดนั้นก้อนหินก้อนโตก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเรา
หินที่มีรูปร่างประหลาดนั้นสูงประมาณ 30 เมตร มันขัดขวางเส้นทางของพวกเราอย่างสมบูรณ์และเกินกว่าจะเป็นหินหน้าผา ผมหยุดบอสและฮาริน
“ฉันคิดว่าฉันหลงทาง”
“… ? นาย คิมฮาจิน เนี้ยนะหลงทาง?”
บอสดูประหลาดใจ แต่ผมก็ยอมรับความผิดพลาดได้อย่างรวดเร็ว
“ใช่. หมอกนี้หนาเกินไปสำหรับผม มีหินตกลงมาข้างหน้า…?”
และแล้ว
วิ้งงงงงงงง!
ทันใดนั้นพลังวิเศษหลั่งไหลออกมาจากก้อนหินและหมอกก็หายไปจากบริเวณโดยรอบ ตอนนี้พวกเราสามารถเห็นวิวภูเขาอย่างชัดเจน
ในเวลาเดียวกันพวกเราได้ยินเสียงหนักๆ
“นายคือใคร?”
เสียงนั้นเต็มไปด้วยพลังเวทมนต์ ผมหันไปจ้องมองที่ด้านบนของหิน
ที่นั่นมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งไขว่ห้างและเอามือกุมเข่า
“ ฉันถามคำถามคุณหรี่ ตอบฉัน.”
ผมยาวของเธอยุ่งเหยิงและเสื้อคลุมของเธอก็ทรุดโทรมไปหมด แต่พลังเวทมนต์ที่เธอเปล่งออกมานั้นไม่เป็นสองรองใคร เสียงของเธอถูกห่อด้วยพลังเวทมนต์ล้น ผมสังเกตเห็นว่า ฮาริน แข็งค้าง
ฮารินกระซิบอย่างงุนงง “…ชิมูริน”
“หืม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra