The Novel’s Extra นิยาย บท 574

ตอนที่ 574
บทที่ 574 การประชุมสงบศึกข้ามชาติ (1)

[สถาบันดาบลีโอเรส – สำนักงานของผู้บัญชาการ]

คิมซูโฮ เดินไปเดินมาในห้องทำงานของเขา เขาแจ้ง เซเรเน่ ถึงการมาถึงของ คิมฮาจิน ทันทีที่ได้ยินข่าวจาก แชนายอน อย่างไรก็ตามเขายังกังวลเกี่ยวกับการประกาศของ เซเรเน่ ว่าเธอจะทดสอบทักษะของ

คิมฮาจิน

“…ทำไมนายถึงเป็นห่วงเขาละ คิมฮาจินรู้วิธีดูแลตัวเอง” ไอลีนกล่าว เธอกำลังพิงเก้าอี้ในมุมของสำนักงานและหาวเบาๆ

คิมซูโฮได้แต่เกาหลังคอและนั่งลงบนเก้าอี้

“เขาจะโอเคไหม”

“ฉันจะรู้ได้ยังไง? แต่อย่างที่พวกเราทุกคนรู้เขาไม่ใช่เด็ก”

อืมมมมมม~คราวนี้, ไอลีนยืดตัว

“ว่าแต่ ฉันเจออีกหลายคนเลยนะ”

“อะไรนะ? จริงๆเหรอ?”

คิมซูโฮเบิกตาของเขา

ไอลีนตอบ “ใช่อีก 3 คน เรเชล, ยูยอนฮา, ยีจินยูน”

“ว้าว!” คิมซูโฮอุทานด้วยความประหลาดใจ

แต่แล้วเขาก็นึกถึง ‘เธอ’ คนนั้นขึ้นมาได้และหัวใจของเขาก็ดิ่งลงเหว

ยุนซึงอา เขารู้ว่าเธอถูกลากเข้ามาในโลกใบนี้แต่ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน

“ทั้ง 3 คนทำธุรกิจร่วมกันในเมืองท้องถิ่น”

“…ธุรกิจ?”

“ใช่.”

คิมซูโฮเงยหัวของเขาด้วยความสับสนและไอลีนยื่นกระดาษที่ยับยู่ยี่ให้เขา มันเป็นเอกสารที่สรุปสถานะปัจจุบันของ ยูยอนฮา, เรเชลและ

ยีจินยูน

คิมซูโฮเริ่มอ่านเอกสารอย่างเงียบๆ

…ตามที่ไอลีนกล่าวไว้ยูยอนฮาดำเนินธุรกิจในโลกนี้อย่างจริงจัง

เธอเป็นลูกสาวของพ่อค้า ครอบครัวของเธอทำธุรกิจในท้องถิ่นมาหลายชั่วอายุคน เรเชลเป็นสาวใช้ของ ยูยอนฮา และ ยีจินยูน เป็นขุนนางท้องถิ่น

“ดูเหมือนว่าพวกเขาได้ร่วมมือกันแล้ว เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังทำเงินได้มากมาย”

“…ไม่น่าแปลกใจเลยสำหรับ ยูยอนฮา เธอเป็นคนที่จะประสบความสำเร็จได้ในทุกๆที่”

เธอเคยรอดชีวิตจากการถูกทิ้งอยู่บนเกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ได้เพราะงั้นไม่ยากอะไร คิมซูโฮวางเอกสารพร้อมรอยยิ้ม

ยูยอนฮา ตั้งรกรากใน ‘ลีคอร์’ ซึ่งเป็นเมืองหลวงของลีโอเรส

‘เราควรจะไปหาเธอทันทีที่เราจัดการเรื่องปัจจุบันเกี่ยวกับคิมฮาจินเสร็จ…’ คิมซูโฮคิด

และแล้ว……

ฉุกเฉิน! ฉุกเฉิน! เกิดเส้นทางของมอนสเตอร์!

เสียงไซเรนดัวผ่านลำโพงในสำนักงาน

ปัง!

คิมซูโฮลุกขึ้นนั่งและวิ่งออกจากออฟฟิศทันที

“เฮ้ออออ… .”

ไอลีนถอนหายใจจากนั้นก็ยืดตัวและหาวอีกครั้งก่อนไล่ตามคิมซูโฮไป

*************************************************************************

[ห้องใต้ดินของคฤหาสน์ของ เซเรเน่]

“…”

เซเรเน่ไม่เชื่อสายตาของเธอแม้ว่าเธอจะยืนอยู่ตรงกลางของทุกสิ่ง

ตู้มมมมมมมมม!

หลุมมหึมาบนพื้นผิวดิน มอนสเตอร์เดินทางผ่านรูเต็มจนมองไม่เห็นพื้น แต่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้มากกว่านั้นคือคนที่ฆ่ามอนสเตอร์พวกนี้

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ… .

ชายคนนั้นเล็งเครื่องจักรที่ดูประหลาดๆไปที่พวกมอนสเตอร์ การยิงของเขาดูไม่รุนแรง แต่การโจมตีของเขาทำให้มอนสเตอร์ตายไปทีละตัวอย่างแม่นยำและไม่มีข้อยกเว้นมอนสเตอร์ที่ถูกกระสุนปืนยิงตายทันทีเมื่อหัวและหัวใจของพวกมันระเบิด กระสุนทุกนัดมีพลังสูงมากจนเซเรเน่ ไม่เชื่อสายตาตนเอง

“ว้าวนี่มันเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดเลย” คิมฮาจินพูดพึมพำพร้อมกับหัวเราะ

เป็นเพราะเขาไม่ได้ยิงแบบนี้มานานแล้ว ความตื่นเต้นทำให้หัวใจของเขาเร่าร้อน

แต่เขารู้ว่าเขาไม่ควรเสียกระสุนจากความตื่นเต้น เพราะนี่ไม่ใช่โลกและกระสุนมีจำนวนจำกัดเมื่ออยู่ที่นี่

คิมฮาจินจึงหยิบระเบิดมือที่เขาได้รับมาจาก Essence of the Strait มันสร้างขึ้นมาโดยใช้ ‘เอนโทรเปีย’

คิมฮาจิน อัพเกรดระเบิดนี้ด้วย [บอมเบอร์] – ตั่วที่เขาได้รับจาก

Tower of Wish รวมถึงพรสวรรค์ [ระบบเสริมความแข็งแกร่งแบบสุ่ม] และเวทมนต์จาก [รอยสัก] ระเบิดมือนั้นใหญ่พอๆกับลูกเบสบอล

อย่างไรก็ตามผลกระทบของมันจะมากกว่าระเบิดส่วนใหญ่ใบโลก

เฟี้ยว

คิมฮาจินโยนระเบิดมือเข้าไปในรูที่มอนสเตอร์เดินทาง

จากนั้นเขาก็หันไปหาเซเรเน่แล้วพูดว่า “ปิดหูของเธอซะ”

เซเรเน่ สะดุ้งและปิดหูของเธอตามคำแนะนำ

ตู้มมมมมมมมมมมมมม-!

ระเบิดมือระเบิดทันที

ก๊ากกกกกกกกกกก!

การระเบิดครั้งใหญ่ทำลายพื้นและเสาแสงสีขาวพุ่งออกมาจากรู

พวกมันเกิดจากแสงที่ติดกับลูกระเบิด

“…”

ทุกอย่างเงียบลงหลังจากการระเบิดครั้งใหญ่ในความสงบนิ่ง เซเรเน่

ปัดเส้นผมของเธอ

“โอ้ย-”

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง ‘นี่มันอะไร? มองไม่เห็น’

หัวของเธอกำลังจะระเบิดด้วยความสับสน

“…อืม.”

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วคิมฮาจินเคลื่อนไหวอย่างใจเย็นและมองเข้าไปในรู ทุกอย่างถูกทำลายล้างอย่างสมบูรณ์ตามที่เขาคาดไว้ มอนสเตอร์ทั้งหมดได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่ออยู่ภายในแสง

“ที่นี่ปลอดภัยแล้ว” เขาพูดอย่างภาคภูมิใจและหยิบ Desert Eagle ขึ้นมาซึ่งอยู่ในรูปแบบของปืนกล จากนั้นเขาก็ถามว่า “ขอโทษ เซเรเน่ สินะ สถานที่นี้มีหลังคาไหม”

“…บนดาดฟ้าเหรอ?” เซเรเน่ กลืนน้ำลายของเธอแล้วถามกลับ

คิมฮาจินตอบว่า “ใช่ นอกนั้นมีอะไรมากกว่านั้นใช่ไหม ฉันต้องการไปที่ดาดฟ้าและยิงพวกมันทั้งหมด”

“นั่น…มัน”

นั่นเป็นการยืนยันที่ดีสำหรับคิมฮาจิน เขาล้อมรอบตัวเองใน เอเธอร์ และใช่ ปาร์กัวร์ เพิ่มความสามารถทางกายภาพของเขา

“ฉันจะลุยไปข้างหน้าต่อเอง”

เขาเหยียบบนผนังและปีนขึ้นไปบนหลังคาอย่างรวดเร็วเหมือนแมงมุม

“เยอะมากเลยแฮะ”

เขามองลงไปที่พื้นด้านล่างจากดาดฟ้าที่มีลมแรง มอนสเตอร์ที่หนีออกมาสู่โลกได้ก่อให้เกิดเสียงอึกทึกบนถนนในเมือง

“อืม.”

เขาถอนหายใจเล็กน้อยและคว้าปืนกล ด้วยดวงตาพันไมล์ เขาประมาณจำนวนของมอนสเตอร์ที่มีประมาณ 20,000 ตัวนี่หมายความว่าเขาจะต้องฆ่ามอนสเตอร์อย่างน้อย 30 ตัวด้วยกระสุนนัดเดียว

“…จะใช้งานได้ไหมนะ”

เนื่องจากพลังจากพรสวรรค์ของเขาลดลงเขาไม่คิดว่าความเร็วและ

การเคลื่อนไหวของกระสุนของเขาจะแม่นยำเหมือนเมื่อก่อน แต่พวกมันก็เป็นเพียงแค่มอนสเตอร์ เขาถือ Desert Eagle ที่ตอนนี้อยู่ในรูปของปืนกลบนไหล่ของเขา

จากนั้นเขาเล้งเป้าหมายหลายๆตัวพร้อมกันและคำนวณวิถีของกระสุนและเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…

จากหลังคาของคฤหาสน์ – กระสุนเริ่มตกลงมา

************************************2************************************