The Novel’s Extra นิยาย บท 586

The Novel’s Extra – บทที่ 586 10 วัน (5)
บทที่ 586 10 วัน (5)

“ฉัน….”

ผมศึกษาสถานการณ์จากหอสังเกตการณ์ บอสและชิมูรินกำลังเคี้ยวอาหารว่างจากแผงลอยริมถนนและอียอนจุนก็เดินไปมาใกล้ๆ
ไม่ก่อให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ดูเหมือนจะสำคัญที่สุด

“ฉันพบอียอนจุนแล้ว”

-อะไรนะ? จริงหรอ?!

เสียงประหลาดใจของอิลลีนดังขึ้นจากลูกบอลคริสตัล

“ใช่ แต่เราจำเป็นต้องเฉยไว้ก่อน ส่วนตอนนี้ฉันแค่จะจับตาดูเขา”

ผมจะไม่ปล่อยให้อียอนจุนพบกับบอสแน่ อย่างน้อยก็จนกว่าผมจะฆ่าเขา

– ลานกว้างตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย…ตอนนี้นายช่วยติดตามเขาได้ไหมฮาจิน?

ยุนซึงอาถาม

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น”

ผมตอบและค่อยๆปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณ เมื่อสถิติของผมฟื้นตัวเต็มที่ ความสามารถในการใช้พลังจิตวิญญาณก็กลับคืนมาเช่นกัน ผมควรจะสามารถใช้ ‘การสร้างปาฏิหาริย์’ ได้ ความสามารถที่ฝังอยู่ในพลังจิตวิญญาณของผมในฐานะผู้เขียนต้นฉบับ

「ผู้สังเกตการณ์」
[สรุป – เรียกนกตัวเล็กมาตรวจสอบเป้าหมาย]
[เงื่อนไขการเปิดใช้งาน – ผู้ใช้จะต้องเรียก ‘ผู้สังเกตการณ์’ โดยตรง]
[ค่าการบริโภค – 1% ของพลังจิตวิญญาณของคิมฮาจิน ต่อ 24 ชั่วโมง]
[ผล – ผู้สังเกตการณ์สามารถปกปิดตัวเองในขณะที่ดูเป้าหมายได้ นอกจากนี้ยังแบ่งปันสิ่งที่เห็นกับคิมฮาจินได้]

ผมสร้างปาฏิหาริย์ด้วยพลังจิตวิญญาณของผม เนื่องจากผมไม่มีสปาร์ตันอยู่ด้วย ผมจึงต้องการบางสิ่งเพื่อแทนที่

“ผู้สังเกตการณ์”.

เมื่อผมเรียกชื่อมัน พลังจิตวิญญาณก็ไหลออกมาจากร่างกายของผม พลังจิตวิญญาณปริมาณน้อยทำให้เกิดนกตัวเล็กๆ และยิ้มให้ผม

-กรู๊

นกฟัสบอลนั้นน่ารักคล้ายกับอีกาเกาหลี
ผมเพิ่มความแข็งแกร่งด้วย [ระบบการรวมแบบสุ่ม] และตั้งเป้าไว้ที่อียอนจุน

“บิน”

-กรู๊

ผู้สังเกตการณ์บินออกไปจากมือของผมแล้วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ผมหลับตาและแบ่งปันวิสัยทัศน์ของผู้สังเกตการณ์
มันเริ่มติดตามอียอนจุน

“ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี”

– ฉันไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร…แต่ก็ดี เพียงเพื่อให้แน่ใจ อียอนจุนยังมีชีวิตอยู่จริงๆใช่ไหม?

เสียงแหลมสูงของอิลลีนดังขึ้นจากลูกบอลคริสตัล

ผมตอบด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น“ ใช่ เขายังอยู่ เธอไม่เชื่อฉันเหรอ?”

– ฉันเชื่อนายแน่นอน มันก็แค่นั้น…เอ๊ะ ได้ ได้….ฮะ? ไม่ ฉัน สั่งไก่เคบับ ไม่ ไม่ เผ็ด….

กึก การสื่อสารถูกตัดไป ดูเหมือนว่าอีลลีนเองก็กำลังยุ่งอยู่กับการกินอาหารข้างทางเช่นกัน

“….อุ๊ฟ”

ผมปล่อยหัวเราะและกลับไปดูอียอนจุน
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของผมแข็งเมื่อผมเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป

—….

บอสจ้องมองด้วยความงุนงงพร้อมเคบับในมือของเธอ เธอกำลังมองสิ่งที่อยู่ห่างออกไป 500 เมตร ซึ่งอียอนจุนยืนอยู่ อียอนจุนกำลังหันหลังให้เธอ ด้วยเสื้อคลุมสีเทาที่คลุมเขาไว้ บอสไม่น่าจะจำเขาได้

ผมหยิบลูกบอลคริสตัลที่เชื่อมต่อกับบอสออกมาอย่างรวดเร็ว

“บอส”

ผมเรียกเธอ บอสสะดุ้งแล้วหยิบลูกบอลคริสตัลออกมาจากกระเป๋าของเธอ

“บอส ตอนนี้อยู่ที่ไหนหรอ?”

-ฉัน? ฉันอยู่…

บอสมองไปรอบๆ อย่างต่อเนื่อง

– …ที่ด้านหน้าของร้านริมถนน

“และคุณไม่ได้เห็นอะไรแปลกๆใช่ไหม?”

ผมยังคงลากบทสนทนาออกไปเรื่อยๆ จนกว่าอียอนจุนจะห่างจากบอสมากขึ้น โชคดีที่อียอนจุนไม่เห็นบอสเพราะเขาไปที่อื่น
ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที