The Novel’s Extra นิยาย บท 589

บทที่ 589 ก้าวเดียว (2)

“….”

คำพูดของเบลล์ทำให้จินซาฮยอคพูดไม่ออก เช่นเดียวกับที่เขาพูด จินซาฮยอควางแผนที่จะนำคิมฮาจิน มาที่อคทรีน่า แม้ว่าเธอจะต้องลักพาตัวเขาอย่างรุนแรงก็ตาม
นั่นคือจนกระทั่งเธอได้ยินคำว่า ‘เพื่อน’

“เขา…”

จินซาฮยอคเกาหัวของเธอและถกข้อแก้ตัว

“เขาทำให้ฉันจำอดีตได้”

ในความทรงจำมากมายที่เธอมีกับคิมฮาจิน เธอจำได้ถึงสิ่งที่ผ่านมาซึ่งเธอเห็นตัวเองที่อายุยังน้อยโต้ตอบกับคิมฮาจิน

ในอดีตที่ผ่านมา เฟฮีและคิมฮาจินสนิทกัน เฟฮีเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากคิมฮาจิน พึ่งพาเขาและแม้กระทั่งประกาศว่า วันหนึ่งเธอจะ ‘กลายเป็นเหมือนเขา’
ไม่มีปัญหาในการเรียกคำว่า ‘เพื่อน’ ของเฟฮีและคิมฮาจิน

‘…ถ้าหากฉันได้พบกับใครบางคนเช่นคิมฮาจินเมื่อฉันยังเด็ก…’ จินซาฮยอคครุ่นคิด

“ฉันไม่สน ฉันแค่ไม่ต้องการให้เธอเหงา และเธอจะเหงาถ้าไม่มีฉัน” เบลล์เสริมอย่างสนุกสนาน

จินซาฮยอคจ้องมองเขาแล้วพูดกลับ “ฉันไม่ต้องการนาย หุบปาก”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เบลล์ก็ยิ้มให้อย่างสดใสและกลายเป็นพลังวิเศษ

“ฉันจะเดินหน้าต่อไป อย่ามาสายน่าาา ~”

“วันนี้ฉันจะไม่กลับไปช้าย่ะ”

ชูววว -เบลล์บินไปกับสายลม ทิ้งจินซาฮยอคไว้ตามลำพัง เธอนั่งลงบนม้านั่งแล้วเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืน
ท้องฟ้าเดียวกับที่คิมฮาจินมองดูตอนที่เธอเข้ามา พระจันทร์เต็มดวงที่โดดเดี่ยวส่องแสงในความมืดทึบ แต่ก็ไม่ได้ดูโดดเดี่ยวด้วยดวงดาวทุกดวงที่อยู่โดยรอบ

“ฉัน….”

จินซาฮยอคพึมพำช้าๆขณะที่เธอจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“ฉันเคยอยู่คนเดียว”

คำที่เธอพึมพำกับตัวเองหายไปในอากาศเย็นๆโดยไม่ต้องไปถึงเบลล์ หรือ คิมฮาจิน

**

[การประชุมสันติภาพข้ามชาติ D-1]

หนึ่งวันก่อนการประชุมสันติภาพข้ามชาติเวลา 23:40 น

ทุกคนจากหน่วยลับไปที่ลานกว้างลีโอเรส ประชาชนจากทั่วโลกมารวมตัวกันเพื่อชมพิธีเปิดที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้า

เราเริ่มสำรวจพื้นที่เพื่อหาภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น

“ฉันไม่เห็นใครน่าสงสัย แต่คอยระวังไว้ด้วย”

ผมดูที่ลานจากหอสังเกตการณ์และสื่อสารกับส่วนที่เหลือของหน่วยลับ

-เข้าใจแล้ว
– โอเค ~ บอกเราน่ะถ้ามีอะไรเกิดขึ้น

สมาชิกของหน่วยลับได้รับคำตอบจากทั่วทั้งลาน พวกเขากำลังรอด้วยประสาทสัมผัสที่เพิ่มสูงขึ้นเพื่อตรวจจับพลังงานปีศาจ

และจากนั้น ตึก ตึก- เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากบันไดสู่หอสังเกตการณ์
ผมวางลูกบอลคริสตัลในมือและหันหลังกลับ

“… อืมมม”

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น แขกที่คาดไม่ถึงคือ ยูยอนฮา

“อยู่นี่เอง”

ยูยอนฮามองไปรอบๆ หอสังเกตการณ์ ผมบอกได้เลยว่าขยะที่เต็มไปด้วยฝุ่นที่มุมทำให้เธอรำคาญเล็กน้อย

“เธอมาทำอะไรที่นี่? เธอไม่ได้ยุ่งอยู่กับการทำธุระหรอ?”

เมื่อผมถาม ยูยอนฮาก็ขมวดคิ้วของเธอและเดินเข้ามาใกล้ผม

“มันจะเป็นวันแห่งการประชุมสันติภาพข้ามชาติในเวลาไม่ถึง 20 นาที อ่าาาฉันแน่ใจว่านายรู้เรื่องนี้แล้ว แต่การประชุมสันติภาพข้ามชาติเป็นเหตุการณ์ 2 สัปดาห์ 10วันแรกไม่แตกต่างจากเทศกาลและการประชุมจริงใน 4 วันที่ต่อไป น่าเสียดายที่เราไม่รู้ว่าบาอัลจะลงมาเมื่อไหร่”

ยูยอนฮาพยักหน้าโดยไม่ถามคำถามเพิ่มเติม
ความไว้วางใจที่เธอมีต่อผมนั้นยากที่จะทำใจ ผมยิ้มให้เธอแบบเท่ๆ

ผมเอียงศีรษะและเปิดกล่อง
คลิก -ภายในกล่องนั้นส่งเสียงออกมา มันก็ดูเป็นธนูไม้ธรรมดาอย่างสมบูรณ์จากภายนอก

เสียงตกใจจากปากผม
จนถึงตอนนี้ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะมีธนูที่เหนือกว่าธนูดอกบัวดำ ซึ่งเป็นผลมาจากการสังเคราะห์ของธนูเตมูจินและธนูฮอรัส===
[ธนูไล่ผี ฮีโร่โบราณของลีโอริคัส] [ระดับพินนาเคิล] [สิ่งประดิษฐ์ในตำนาน]
– ธนูที่ฮีโร่ลีโอริคัส ใช้ในการต่อสู้กับปีศาจ
– มีหลายสิ่งที่สืบทอดมาจากพลังการไล่ผีของลีโอริคัส
===