The Novel’s Extra นิยาย บท 592

สรุปบท บทที่ 592 หนึ่งขั้นตอน (5): The Novel’s Extra

ตอน บทที่ 592 หนึ่งขั้นตอน (5) จาก The Novel’s Extra – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 592 หนึ่งขั้นตอน (5) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction The Novel’s Extra ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

บทที่ 592 หนึ่งขั้นตอน (5)
*เปลี่ยน อิรูน เป็น ไอรัน

นับตั้งแต่การอาละวาดของปีศาจเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตำแหน่งของสำนักงานต่อต้านปีศาจของสาธารณรัฐก็ขึ้นสู่จุดสูงสุด ภารกิจของมันคือ ‘ชำระล้างปีศาจ’ และสมาชิกมีความภาคภูมิใจในการปราบปีศาจและสัตว์ประหลาดปีศาจเป็นอย่างยิ่ง

วันนี้ แขกมาเยี่ยมพวกเขาค่อนข้างลำบาก
ไอรัน อัศวินผู้มีชื่อเสียงและผู้บัญชาการของอาณาจักรอรันเฮลล์ต้องการพบกับเซอรีน รองผู้อำนวยการสำนักต่อต้านปีศาจ และเซอรีนเห็นด้วยหลังจากคิดมาก

“ขั้นเดียวก็ผิดแล้ว และมันอาจกลายเป็นประเด็นระหว่างประเทศได้”

ไอรันกล่าวขณะที่เธอเดินผ่านโถงทางเดินของสำนักงานกับเซอรีน

“ปัญหา? เธอหมายถึงอะไร?”

เซอรีนเงยหัวของเธอโดยแสร้งทำเป็นไม่สนใจ คิ้วของไอรันขยับขึ้นอย่างรวดเร็ว

“…ฉันกำลังพูดถึงนักแม่นปืนระดับ F คิมฮาจิน”

“อ่า…คิมฮาจิน?”

“ใช่”

เซอรีนกระพริบตา ขณะที่เธอกำลังก้มศีรษะเพื่อจดจำชื่อ

“คิมฮาจิน…คนนี้อีกแล้ว…? อืมม….”

อย่างไรก็ตาม เธอพึมพำอย่างสับสน และไอรันกัดริมฝีปากของเธอในการตอบสนอง

“เขาเพิ่งพาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ของสาธารณรัฐไง – -”

“อา ~!”

เซอรีนปรบมือของเธอพร้อมยืดหน้าตรง เธอจำได้ว่าเห็นพาดหัว [นักแม่นปืนระดับF คิมฮาจิน] แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างที่สุดที่จะระงับข่าวจากการแพร่กระจาย เธอก็ไม่สามารถหยุดข่าวลือไม่ให้แพร่กระจายได้เลยจริงๆ

“ฉันเข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึงตอนนี้แล้วละ”

“อื้ม แล้วเขาอยู่ไหนละ? เขาควรกลับไปที่กองทัพในตอนนี้พอเขาทำภารกิจเสร็จแล้วหนิ”

“ใครจะรู้ละ? ฉันเห็นชื่อของเขาในข่าว แต่นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้เอง…อ่า ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นความจริง ฉันหมายถึงนักแม่นปืนระดับF จะฆ่าสัตว์ประหลาดปีศาจได้ไง?”

ไอรันจ้องที่เซอรีน ผู้ซึ่งเกาแก้มเธออย่างไร้เดียงสา

“ …เธอกำลังบอกว่าเธอไม่รู้?”

“ไม่ แต่ฉันแน่ใจว่าเขากลับไปบ้านเกิดของเขานะ”

“ไม่ เขาไม่ได้มาบ…ฮุ”

ไอรันดูเป็นทุกข์ทันที เธอมั่นใจว่าคิมฮาจินพาฮารินไปสาธารณรัฐอย่างปลอดภัย แต่เธอไม่สามารถขุดลึกลงไปในเรื่องนี้ได้ ถ้าเธอทำอย่างนั้น ราชอาณาจักรอาจพบว่าเธอเป็นคนที่ช่วยให้ฮารินหนีรอด แม้แต่ไอรันก็กลัวว่าจะถูกลงโทษจากผู้ปกครองที่กดขี่ข่มเหงของอาณาจักรอรันเฮลล์

“จากสิ่งที่ฉันได้ยิน สาธารณรัฐตั้งสถาบันใหม่ที่เรียกว่า หน่วยสืบราชการลับ หนิ”

ไอรันเปลี่ยนหัวเรื่อง เธอสงสัยว่าคิมฮาจินมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับหน่วยสืบราชการลับ แต่ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้เพื่อยืนยันข้อสงสัยของเธอ

“ฉันจะไม่พูดว่าเป็นสถาบันใหม่นะ เราเพียงแค่คืนสิทธิหน่วยงานเก่าสำหรับการประชุมสันติภาพข้ามชาติแค่นั้นเอง”

ผู้เข้าร่วมการวิจัยมักทำให้เซอรีนเป็นกังวล ขณะที่เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย

“ฉันเข้าใจละ…ผอ.ชื่อเฮอิจิใช่มั้ย?”

“ใช่ เราโชคดีที่ได้รับพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม เราสนับสนุนให้เขาอยู่ในตำแหน่งผอ. เพื่อดูแลเขาได้ง่ายๆ”

“นั้นไง เธอพูดแล้ว….”

ไอรันหยุด เซอรีนก็หยุดและหันไปมองไอรัน

“เธอแน่ใจหรอว่าเขาจะไม่ทำอะไรเอง”

ไอรันไม่ได้มาที่นี้เพื่อจะเอาคิมฮาจินกลับมา เธอเพียงต้องการพบกับเขาและทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่บอกใครเกี่ยวกับภารกิจพิทักษ์ของเขา ท้ายที่สุดแล้ว ตำแหน่งของไอรันก็ตกอยู่ในความเสี่ยง

“….”

เซอรีนไม่ตอบ กลับกัน เธอยิ้มอย่างเย้ยหยันหนีแทน เธอพบว่ามันตลกดีที่ไอรัน ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะอัศวินผู้ยิ่งใหญ่มีชีวิตอยู่ด้วยความกลัว…ในประเทศของเธอเอง

“ก็ได้ เขาอาจจะทำ”

– ปีศาจบุก! ปีศาจบุก!!

ขณะที่เซอรีนกำลังจะตอบ การแจ้งเตือนก็ดังออกมาจากลำโพงเหนือหัวของพวกเธอ เซอรีนและไอรันต่างหยุดและมองกัน

— ปีศาจ 25 ตัวปรากฏตัวในระบบน้ำเสีย ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวง!

ปีศาจ 25 ตัว เมื่อพวกเธอได้ยินหมายเลขนี้ พวกเธอก็หยุดคุยและรีบออกจากสำนักงานต่อต้านปีศาจ สมาชิกคนอื่นๆ ของสำนักต่อต้านปีศาจเองก็ได้ติดตามพวกเธอไปเช่นกัน
ด้วยพลังเวทย์มนตร์ที่รวมเข้ากับการเคลื่อนไหวของพวกเธอ ทั้งกลุ่มเคลื่อนไหวไปเหมือนเหยี่ยวและมาถึงที่หมายภายใน 5 นาที

แต่เมื่อกลุ่มสมาชิก 133 คนเข้าสู่ระบบน้ำเสีย สิ่งที่พวกเขาเจอก็แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับที่คาดไว้

-ฮุฮุ

บอสหัวเราะอย่างพอใจและเปลี่ยนกลับ วิธีที่บอสเปลี่ยนจากเงาของเธอนั้นทั้งน่าทึ่งและน่าขนลุกในเวลาเดียวกัน

“งั้นนายจะทำอะไรต่อไปหรอ?” บอสถาม

ผมกำลังจะตอบเธอ แต่จู่ๆก็นึกถึงบางสิ่งที่ตลกและยื่นมือไปหาเธอ

“จับมือฉัน”

“ม-มือ? ทำไมอะ?”

“เออน่า ส่งมา”

บอสจับมือผมอย่างลังเล

“แล้วก็ปิดตา”

“….”

อึก – ผมได้ยินเสียงเธอกลืนน้ำลายอย่างแรง บอสหลับตาลง จากนั้นผมก็แบ่งปันวิสัยทัศน์ของเรากับผู้สังเกตการณ์ No.2 ซึ่งผมส่งไปเมื่อไม่นานนี้

ทิวทัศน์จากใจกลางเมืองหลวงปรากฏต่อหน้าต่อตาเรา

แม้ว่าพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว เมืองหลวงก็ยังคึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและนักท่องเที่ยวภายในประเทศ ผู้สังเกตการณ์มองลงมาที่ทิวทัศน์นี้จากท้องฟ้าและเห็นคนสามคนที่โดดเด่นท่ามกลางฝูงชน

– …ความปรารถนาของบาอัลจะลงมาในวันที่ 13

มันคือ จินซาฮยอค ที่ซึ่งเธอมีไก่หวานเสียบไม้อยู่ในมือ

– ดังนั้นเรามีเวลาอีก 8 วันแล้วสิ

แชนายอนก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน บอสบีบมือผมเมื่อเธอเห็นแชนายอน
น้องสาวของแชจินยุน และหลานสาวของแชจูชึล บอสรู้ว่าเธอเป็นใคร

– เตรียมตัวเองจนกว่าจะถึงตอนนั้น อย่ากินเหมือนหมูสิ

– …เธอมันเป็นคนที่กินเหมือนหมู!

แชนายอนเปล่งคำรามและเอื้อมมือไปข้างหน้าเพื่อคว้าไม้เสียบในมือของจินซาฮยอค จินซาฮยอคบล็อกเธอได้อย่างง่ายดาย และแชนายอนก็ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด