The Novel’s Extra นิยาย บท 599

บทที่ 599 เรื่องราวของตัวละคร (6)

**

[อังกฤษ – อาณาจักรของอีเวนเดล]

– กองทัพของวาเลคก่อให้เกิดความโกลาหลไปทั่วยุโรป เยอรมนีตัดสินใจที่จะตอบโต้ในขณะที่อิตาลีได้เลือกที่จะตอบสนองอย่างแนบเนียนมากขึ้น….
– ถัดไปคือสเปน ‘กองทัพของแอสทารอท’ ปรากฏตัวขึ้นจากภายในกำแพงของแอสทารอท –
– เรามีข่าวด่วน ปัจจุบันปีศาจกำลังบุกรุกทางทะเล พลเมืองทุกคนที่อยู่ใกล้ชายฝั่งต้องอพยพออกไปวาเลคและปีศาจร้ายตัวอื่นๆ กำลังอาละวาดทั่วโลก
อาแฮอินกำลังดูข่าวบน smartwatch ของเธอ เมื่อเธอได้ยินเสียงเข็มขัดรัดรอบเอว เธอก็หันศีรษะไปทางด้านข้าง

“เรียบร้อย ฉันเสร็จแล้วละ” อีเวนเดลเอ่ย และชูกำปั้นของเธอ

อาแฮอินสแกนหญิงสาวอย่างระมัดระวัง
หมวกที่คิมฮาจินให้เธอ มีเสื้อคลุมที่ช่วยเพิ่มความต้านทานและการปรับตัวของผู้สวมใส่ และเข็มขัดที่ใช้ในการป้องกันเวทมนต์เพื่อตอบสนองต่อการโจมตีของศัตรู ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ

“ฉันเห็นว่าเธอแต่งตัว… แต่เธอแน่ใจหรือว่าเธอสามารถทำได้?” อาแฮอินถามอย่างระมัดระวัง

ตอนนี้พรสวรรค์ของอีเวนเดลกำลังเบ่งบาน แต่ในสายตาของอาจารย์ เธอยังเป็นเพียงเด็กที่ต้องการการปกป้อง

“ใช่! ฉันทำได้!”

แม้จะมีความกังวลของอาจารย์ อีเวนเดลก็พยักหน้าอย่างมั่นใจ
มีเหตุผลเพียงข้อเดียวที่อีเวนเดลทนต่อช่วงเวลาแห่งความเหงาในการสร้างอาณาจักรของเธอ – เพื่อปกป้อง
อีเวนเดลต้องการปกป้องราเชล ฮาจิน เพื่อนของเธอ รวมถึงผู้คนและสัตว์ทั่วโลก

“ฉันเข้าใจละ”

อาแฮอินพยักหน้าอย่างภาคภูมิใจ

“งั้นไปเตรียมตัวให้พร้อม”

“โอเค -!” อีเวนเดลตะโกน ในเวลาเดียวกัน อาแฮอินและอีเวนเดลต่างก็อัญเชิญสัตว์ร้ายออกมา ทั้งคู่จ้องมองไปที่สัตว์ประหลาดและปีศาจที่เริ่มปรากฏจากใต้ขอบฟ้า

คิมฮาจินและฮีโร่คนอื่นๆ ยังไม่ได้กลับมาจากประตูอสูร แต่ความจริงเช่นนี้ไม่สามารถหยุดยั้งพวกเขาได้ พวกเขาจะต้องชนะโดยปราศจากความช่วยเหลือจากวีรบุรุษ

“ไปเถอะ” อาแฮอินพึมพำและสัตว์ร้ายคาร์ดินัล และมังกรฟ้าก็ปรากฏตัวขึ้น

โฮกกกกกก…..!!

มังกรฟ้าเปิดเผยร่างอันมหึมาของเขาและวางอาแฮอินไว้บนหัว ในขณะเดียวกัน อีเวนเดลก็พบกับยูนิคอร์นที่เล็กกว่ามังกรฟ้ามาก

– ดูตรงนั้น! มันคือมังกรฟ้า!
– มียูนิคอร์นด้วย!
-ว้าว!ผู้สื่อข่าว ทีมงาน กล้อง วีรบุรุษและพลเมืองที่รออยู่ใกล้กับอาณาจักรของอีเวนเดลต่างก็จ้องมองพวกเขาทั้งคู่
ที่ศูนย์กลางของความสนใจของผู้ชมที่กระตือรือร้นและมีความหวัง – อีเวนเดลตะโกนออกมา

“ไปปปปป—!”

เสียงน่ารักของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

!!!

สัตว์วิญญาณของอีเวนเดลเริ่มพุ่งตามคำสั่งของเจ้านายไปยัง ‘คนร้าย’ ที่อีกด้านหนึ่งของมหาสมุทร
รอยเท้าของสัตว์วิญญาณแต่ละตัวในไม่ช้าก็รวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวและกลายเป็นเสียงคำรามยักษ์ที่สั่นสะเทือนโลก

**

[ประตูอาณาจักรปีศาจ – สาธารณรัฐแห่งลีโอเรสหลังจากการสืบเชื้อสายของบาอัล]

“…!”

ผมลืมตาขึ้น หลังของผมสัมผัสกับบางสิ่งบางอย่างที่อ่อนนุ่มและเพดานที่ดูไม่คุ้นเคย

อึก-

ผมกลืนอย่างหนักและเริ่มคิด
ผมรู้แน่นอนว่าผมไม่ได้ฟื้นฟู ซึ่งผมจะรู้ถ้าผมทำ
คำอธิบายที่เป็นไปได้มากที่สุดคือ บอสที่เคยฟังบทสนทนาของเราช่วยผมไว้ ความจริงที่ว่าผมยังมีชีวิตอยู่นั่นหมายความว่าบอสเอาชนะอียอนจุนและ….

“ตื่นแล้วหรอ?”

“อ๊ากกก!”

ผมหันไปทางเสียงด้วยความประหลาดใจ ผมคิดว่าหัวใจของผมอาจระเบิด แต่ในไม่ช้าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
มันคือเจน เธอนั่งอยู่ข้างเตียงในรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเธอ ซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อน

“ใช่ ฉันตื่นแล้ว ไม่เจอกันนานเลยนะเจน”

“ใช่ มันผ่านมาซักพักแล้วละ ~ ฉันคิดถึงนายนะ นายรู้สึกยังไงบ้าง?”

“ก็ดีนะ ที่สำคัญกว่านั้นคือ บอสอยู่ที่ไหน?”

เมื่อผมถามเชนเกี่ยวกับบอส เธอก็ยิ้มอย่างขมขื่นและดึงม่านแล้วชี้ไปที่ด้านนอกหน้าต่าง
ผมพูดไม่ออก
ทิวทัศน์ด้านนอกหน้าต่างเป็นเหมือนนรก

“…นั่นอะไร?”

ลานลีโอเรส ที่ซึ่งการประชุมสันติภาพข้ามชาติควรจัดขึ้นนั้นล้อมรอบด้วยสิ่งกีดขวางขนาดใหญ่ ขณะที่มีพายุมืดโหมกระหน่ำทุกหนทุกแห่งและการ์กอยล์

“อย่างที่นายเห็น มันยุ่งเหยิงมาก ฉันพยายามหนีไปกับนาย แต่คิมซูโฮ แชนายอน หยุนซึงอาและบอส…พวกเขาทั้งหมดติดอยู่ที่นั่น”

เจนยิ้ม
ฉันจ้องที่เจนอย่างงงงวยก่อนหันมามองสิ่งกีดขวางที่บาอัลตั้งขึ้น

แต่แล้วเจนก็พูดอะไรแปลกๆ ต่อมาในที่สุดผมก็ตระหนักถึงสาเหตุของความไม่ลงรอยนั้น
ผมกำลังเปลือยอยู่…