The Novel’s Extra นิยาย บท 602

สรุปบท บทที่ 602 เรื่องราวของตัวละคร (9): The Novel’s Extra

ตอน บทที่ 602 เรื่องราวของตัวละคร (9) จาก The Novel’s Extra – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 602 เรื่องราวของตัวละคร (9) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction The Novel’s Extra ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

บทที่ 602 เรื่องราวของตัวละคร (9)

[สาธารณรัฐลีโอเรส – บังเกอร์ใต้ดินขนาดใหญ่]

ในขณะเดียวกัน คิมซูโฮมุ่งหน้าไปที่บังเกอร์ใต้ดินในเมืองหลวงของสาธารณรัฐ เพื่ออพยพประชาชนที่ได้รับการช่วยเหลือ บังเกอร์ ที่ซึ่งได้รับการออกแบบโดยยูยอนฮาสามารถรองรับพลเมืองส่วนใหญ่ได้อย่างเต็มที่

“ขอบคุณ….”

หลังจากยิ้มให้กับผู้คนที่แสดงออกถึงความซาบซึ้งของประชาชน เขาก็มุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของยูยอนฮา
แผ่นป้ายที่อ่านว่า [สำนักงานวางแผนการปฏิบัติงานบังเกอร์] แขวนอยู่ที่ประตู
ข้างในนั้น ยูยอนฮากำลังพูดกับคนด้านนอกทางวิทยุ

“…คุณเพิ่งพูดว่าด้านขวาของกำแพงระเบิดหรอ?”

สิ่งนี้ทำให้คิมซูโฮประหลาดใจ กำแพงของบาอัลนั้นยากที่จะทำลายแม้จะมีพรสวรรค์ก็ตาม

“อื้ม…เข้าใจแล้ว อา เราจะปกป้องคุณเซอรีน เพราะงั้นไม่ต้องกังวลเรื่องเธอหรอก ดี ทำต่อไป”

ยูยอนฮาหันมามองคิมซูโฮและตัดสายวิทยุ
คิมซูโฮเป็นคนแรกที่พูดขึ้นมา

“กำแพงระเบิดหรอ?”

“ใช่ แน่นอนเลยละ”

ยูยอนฮามีความคิดคร่าวๆว่า ใครเป็นผู้รับผิดชอบต่อการทำลายล้างครั้งนี้ ซึ่งเธอถอนหายใจอย่างโล่งอก

‘ฉันไม่ได้ยินข่าวของเขาซักพักแล้วสิ สงสัยว่าจะมีบางอย่างไม่ดีเกิดขึ้น แต่ฉันคิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่และไม่เป็นอะไรนะ’

“ใคร-”

ตึ้ง-! แต่ประตูเปิดออกก่อนที่คิมซูโฮจะพูดจบ คิมซูโฮและยูยอนฮาหันกลับมาที่ประตูทางเข้า
ไอลีนยืนอยู่ที่นั่น
เธอเข้าหาพวกเขาด้วยสีหน้าตื่นเต้นและตะโกน “ดอกบัวดำอยู่ที่นี่!”

คิมซูโฮและยูยอนฮาต่างคนต่างตอบกลับต่างกัน

“อะไรนะ?!”

“….”

รูจมูกของคิมซูโฮขยายเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ ขณะที่ยูยอนฮาตรวจสอบปฏิกิริยาของทั้งไอลีนและคิมซูโฮอย่างรอบคอบ
ไอลีนพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นและต่อเนื่อง

“ใช่! อ้อ ชินจงฮักก็อยู่ด้วยนะ”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ยูยอนฮาไม่สามารถแสร้งทำตัวเฉยเมยได้อีกต่อไป
เธอถามพยายามปกปิดความสนใจของเธอ

“ …จงฮักอยู่ที่นี่?”

“ใช่ ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์จากยุนซึงอา และเขากับจินซาฮยอค หรือชื่ออะไรเนี้ยแหละ”

จินซาฮยอค ทั้งสามพยางค์นั้นทำให้เธอไม่สบายใจ
ยูยอนฮาหันมามองคิมซูโฮอย่างเงียบๆ คิมซูโฮก็แข็งเหมือนปลาที่ถูกทิ้งไว้ข้างนอกให้แห้งนานเกินไป

“ …คิมซูโฮ?”

ยูยอนฮา เรียก คิมซูโฮ
คิมซูโฮยืนแข็งและถอนหายใจทันที

“เอ่อ…พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่? จินซาฮยอคและชินจงฮัก?”

“ฉันจะรู้ได้ไง? แต่ซึงอาบอกว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่ ‘ปราสาทปีศาจ’ อะ”

บาอัลได้สร้างป้อมปราการที่กึ่งกลางกำแพง ข้างในนั้น บาอัลกำลังรวบรวมพลังที่จะลงมาบนโลก

“เราไม่ควรไปที่นั่นด้วยเหรอ?”

คิมซูโฮพยักหน้าตามคำถามของไอลีน

“ใช่ เราเหลือเวลาเพียง 2 วันเท่านั้น เราควรรีบแล้ว”

“2 วัน? คุณจะรู้ได้อย่างไรว่ามันเป็นสองวันอย่างแน่นอน”

“หนังสือกล่าวไว้ว่า โลกนี้จะถูกทำลายใน 3 วันหลังจากการสืบเชื้อสายของบาอัล จำได้ไหม?”

ด้วยรอยยิ้ม ไอลีนจับมือคิมซูโฮ เธอเปิดใช้งานทักษะ [เทเลพอร์ต] ทันที โลกทั้งโลกเริ่มสั่นคลอนและคิมซูโฮหลับตา ครู่ต่อมาเมื่อเขาลืมตาอีกครั้ง ปราสาทปีศาจก็ปรากฏอยู่ข้างหน้าเขา
แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่มีเวลาที่จะต้องมาตกใจ

เสียงหนึ่งดังก้องขึ้นมา
ไอลีนและคิมซูโฮหันหลังกลับและด้วยความประหลาดใจของพวกเขาทั้งสอง คนที่เพิ่งพูดคุยเรื่องของพวกเขาอยู่ที่นั่น

จินซาฮยอคเย้ยหยันราวกับว่ากำลังสนุกกับไอลีนกับถามคำถามที่งี่เง่าแล้วก็ชี้ไปที่ปราสาทปีศาจในระยะไกล
สิ่งที่เคยเป็นที่พำนักของประธานาธิบดี ตอนนี้คือปราสาทของบาอัล ที่ล้อมรอบไปด้วยพลังงานปีศาจ และมันก็กลายเป็นสิ่งก่อสร้างที่มีรูปร่างประหลาดไปแล้ว

“ปราสาทนั้นต้องพังลงซะ”

“…ฮะ? เธอ?”

ดวงตาของคิมซูโฮเบิกกว้างขึ้นจนเกือบนูนออกมา
จินซาฮยอคที่เขารู้จักไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่นานมานี้เธอได้ประกาศว่าเธอจะทำลายโลก ถ้าเธอไม่สามารถกลับไปบ้านเกิดของเธอได้

“ไม่”

จินซาฮยอคส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น
‘แน่ละ’ คิมซูโฮคิด แต่หลังจากนั้นคำพูดต่อไปของจินซาฮยอคก็ทำให้เขาแข็งทื่อ

“เรากำลังจะไปทำมันด้วยกัน”

**

[ดินแดนปีศาจ ตะวันออก]

วาสซาโกสร้างโคโลเซียมของเขาในเมืองที่เรียกว่าฮาร์บิน ดินแดนแห่งนี้มีพรมแดนติดกับรัสเซียและมีทัศนียภาพของคาบสมุทรเกาหลีทางทิศใต้

โคโลเซียม ซึ่งมีการออกแบบของอาณาจักรอสูรนั้นมีขนาดใหญ่และงดงามพอที่จะมองเห็นได้จากทั้งเกาหลีและรัสเซีย
ด้วยเหตุนี้ โคลีเซียม จึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของความหวาดกลัวไปแล้วสำหรับหลายคน อย่างไรก็ตามในวันนี้ วีรบุรุษคนหนึ่งเดินทางมาถึงโคโลเซียมตามความต้องการของเธอเอง

“…มันใหญ่มาก”

จินเซยอน วีรบุรุษระดับสูง – เทพแห่งอาร์เชอร์ (ธนู)
หลังจากที่ท้าทายวาสโก้ เธอมองไปรอบๆ โคโลเซียมด้วยความงุนงง

“เฉพาะผู้ที่ขาดทักษะการดูแลเกี่ยวกับรูปลักษณ์”

จากนั้น
เสียงหนักๆ ดังขึ้นข้างหลังเธอ จินเซยอนดึงสายตาของเธอออกจากโคโลเซียมทันทีและหันหลังกลับ

“ผ่านมาสักพักแล้วนะ อาร์เชอร์”

มันคือ ชอคจุนกยอง ตามที่คาดไว้ ใบหน้าของเขากำลังยิ้มกว้าง จินเซยอนดีใจที่เห็นเขายิ้ม แม้ว่าเธอจะไม่แน่ใจว่าทำไม
เธอยิ้มให้เขากลับไปอย่างนุ่มนวล

“ฉันไม่รู้ว่าเราสนิทพอที่จะแบ่งปันคำทักทายแบบนี้แหะ”

“ใครสนละ? เราสามารถทำความรู้จักซึ่งกันและกันได้นับจากนี้เป็นต้นไป”

ชอคจุนกยองยักไหล่ จินเซยอนพยักหน้าเห็นด้วย แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเวทีนี้ เธอรู้สึกมั่นใจว่าชอคจุนกยองจะไม่ทรยศต่อเธอ