ตอนนั้นพวกเขาวิ่งเข้าไปในฝูงชน
คนกลุ่มนี้มีอยู่ประมาณ 100 กว่าคน พวกเขาออกมาจากที่ไหนไม่รู้ คิมซูโฮและเรเชลสะดุ้งตกใจ
“ พวกคุณเป็นใคร…
คิมซูโฮเหยียดไหล่ตรง ทันใดนั้นฮารินนักล่าปีศาจก็โผล่ออกมาจากฝูงชน เธอยืนอยู่เบื้องหน้าคิมซูโฮด้วยรอยยิ้มที่สดใส
“คุณซูโฮ!”
“ฮะ? คุณฮาริน?”
ตอนนั้นเองที่คิมซูโฮตระหนักว่าเขาจำคนเหล่านี้ได้ พวกเขามาจากทั้งสาธารณรัฐแห่งลีอองหรืออาณาจักรแห่งอรุนเฮม คิมซูโฮทักทายพวกเขาทีละคนด้วยความยินดีที่ได้พบพวกเขาอีกครั้ง
“ คิมซูโฮ? คุณคือคิมซูโฮใช่หรือเปล่า?”
ทันใดนั้นนักเวทย์ที่มีผมยาวเหมือนขิงเรียกว่าชื่อของคิมซูโฮขึ้นมา เขาหันมามองเธอและพยักหน้า
“ใช่นั่นฉันเอง”
“อืมมม ฉันเห็น. ฉันได้ยินเรื่องของคุณจากคิมฮาจินมามาก ฉันชื่อชิมูรินผู้เป็นนักเวทย์ที่ยิ่งใหญ่ผู้รับผิดชอบด้านมิติ”
“ อ่า อย่างนั้นหรอ?”
เมื่อเขาได้ยินแขกที่ไม่คุ้นเคยพูดถึงชื่อคิมซูโฮที่คุ้นเคย เขาก็เบิกตากว้าง เขารู้ว่าเขาสามารถเชื่อใจเพื่อนของคิมฮาจินซึ่งเป็นความเชื่อมั่นที่มั่นคงของเขาได้“ ถ้าอย่างนั้นเราต้องควรรีบไป เรามีเวลาไม่มากนัก” คิมซูโฮกล่าวพร้อมชี้ไปที่บาอัลในระยะไกล
“ เราไม่มีเวลาเหรอ?” ชิมูริน ขมวดคิ้วและเงยหน้าของเธอขึ้นอย่างสงสัย“ …คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?”
ชิมูรินชี้ไปที่บาอัลด้วยรอยยิ้ม บาอัลในร่างที่สมบูรณ์ของเขาที่ดูเหมือนมังกรยังคงเป็นเหมือนเงาสลัว แต่เขากำลังค่อยๆชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
“ เขาเปลี่ยนอย่างเร่งรีบเกินไป เขายังไม่ฟื้นสติและไม่รู้วิธีรักษาร่างนี้ของเขาเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่เขาสร้าง “ปราการแห่งเขาวงกต”นี้ขึ้นมา
“… อะไรนะ?”
คิมซูโฮกระพริบตาด้วยความสับสนและชิมูรินเงยหน้าขึ้น
“ มันหมายความว่า เรามีเวลามากพอที่จะวางกลยุทธ์ ฉันคิดว่าคุณฉลาดเหมือนคิมฮาจิน”
“อืม ไม่ ฮาจินฉลาดกว่าฉัน”
“ นั่นช่างโชคร้าย”
ในขณะที่คิมซูโฮและชิมูรินกำลังพูด จินซาฮยอคก็กำลังเดินเข้ามาใกล้ชายผู้หนึ่งที่ล้อมรอบด้วยอัศวิน
แตะ – แตะ –
เสียงฝีเท้าดังขึ้น ๋จินซาฮยอค ยืนต่อหน้าชายคนนั้น“หยุด!”
อัศวินที่อยู่ล้อมรอบชายคนนั้นหยุดเธอเอาไว้ เธอมองไปที่พวกเขาแล้วหันมามองชายตรงหน้าอีกครั้ง“ พอกันทีกับรอยยิ้มน่าเกลียด เบลล์”
ความโกรธแค้นของจินซาฮยอคทำให้ผู้บัญชาการอัศวินไอรันก้าวมาข้างหน้า เธอคว้าดาบของเธอขึ้นมา แต่เบลล์กลับหยุดเธอ
“ ไม่เป็นไรไอรัน เรามีเรื่องให้พูดมากมาย ไปเถอะ”
“ ฉันไม่สามารถฝ่าบาท ผู้หญิงคนนี้ดูหมิ่นคุณ -”
“ทุกอย่างจะโอเค”
เบลล์พูดเบา ๆ แต่ก็หนักแน่น ไอรันจ้องที่จินซาฮยอคด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและออกจากจุดนี้โดยไม่ต้องถอนสายตาไป“ นายควรอธิบายว่ามันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่”
จินซาฮยอคไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะโกรธหรืออับอาย สิ่งที่แน่นอนก็คือความจริงที่ว่าเบลล์ยังมีชีวิตอยู่ได้สร้างความตื่นตะลังให้กับเธอ“ ถ้านายไม่ ฉันจะไม่ลังเลเลยที่จะฆ่านายอีกครั้ง”
ไอรันรีบยกดาบของเธอขึ้นและอัศวินคนอื่นก็ทำเช่นเดียวกัน เสียงดังกราว – พวกเขาจับดาบไว้แน่นและเสียงโลหะแหลมสะท้อนผ่านปราการดังก้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra