Chapter 648 Final Name (19)
บาอัลพูดด้วยรอยยิ้ม
โค้งสุดท้าย ในอีกความหมายคือ บทสรุป
นวนิยายจะจบลงเมื่อถึงบทสรุป ไม่ว่าผู้อ่านจะมีความอยากรู้อยากเห็นมากน้อยเพียงใดก็ตาม เรื่องราวในโลกนี้จะไม่ดำเนินอีกต่อไป
– แต่ ตัวละครหลักเอ๋ย ข้ารู้วิธีช่วยโลกนี้ วิธีที่จะทำให้โลกนี้ดำเนินต่อไป….แกก็ควรรู้ในตอนนี้ด้วย
“… .”
เมื่อคิมซูโฮไม่ตอบคำถาม บาอลชี้ไปที่สะโพกของคิมซูโฮ
– วิธีนั้นอยู่ในดาบของแกเอง
มิสเทลทีนดาบที่สังหารพระเจ้า
บาอัลแนะนำคิมซูโฮให้ชี้โลกนี้ให้คนอื่นได้เห็น
– ขังจิตวิญญาณของผู้แต่งในโลกนี้ให้หายไปตลอดกาล โลกนี้จะหยุดถ้าผู้เขียนจากไป แต่มันจะเป็นเรื่องราวที่แตกต่างออกไป ถ้าวิญญาณของเขายังคงอยู่ ข้าจะแบ่งวิญญาณของเขาออกเป็นชิ้น ๆ และกระจายพวกมันไปทั่วโลก ด้วยวิธีนี้โลกธรรมชาติที่เต็มไปด้วยชีวิตจะยังคงมีอยู่ โลกจะไม่หยุดและจะยังคงเคลื่อนไหวต่อไปชั่วนิรันดร์
แกนกลางก่อตัวโลก บาอัลคิดว่านี่เป็นวิญญาณของคิมฮาจิน และน่าจะเป็นจริง
– คิมซูโฮเอ๋ย แกสามารถกลายเป็นดาบที่สังหารพระเจ้าได้ เพื่อประโยชน์ของโลกนี้ จงรับบทบาทในการฆ่าพระเจ้าซะ หาก ‘เขา’ ตาย เราก็จะกลายเป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบ ข้ายินดีที่จะยอมรับแกในฐานะที่เท่าเทียม และนำความร่ำรวยและความอุดมสมบูรณ์มาสู่โลกของแก นั่นจะเป็นวิธีที่แท้จริงในการปกป้องและช่วยโลกนี้มิหรือไม่?
คำพูดอันยืดยาวของบาอัลสิ้นสุดลง เขาถอยกลับมาสองสามก้าวแล้วจ้องมองไปที่คิมซูโฮในขณะที่ลอยอยู่กลางอากาศ
คิมซูโฮไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาจ้องไปที่บาอัลโดยไม่แสดงอารมณ์บนใบหน้า เวลาผ่านไปไม่นานนัก
– …และคำตอบของแก?
บาอัลอยากรู้ว่าคิมซูโฮกำลังคิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม แม้แต่บาอัลก็ไม่สามารถอ่านความคิดของคิมซูโฮได้ เขาเดาว่าเป็นเพราะคิมซูโฮเป็นตัวละครหลัก
บาอัลรอการตอบสนองของคิมซูโฮ แน่นอนเขาไม่ได้สนใจว่าคิมซูโฮจะไม่เห็นด้วยทันที
ปราการของเขายังคงขังสิ่งที่เรียกว่าผู้สร้างเอาไว้ ตราบใดที่ผู้สร้างยังอยู่ในกำแพงนี้ และไม่ใช่โลกของเขา บาอัลก็รู้สึกว่าตัวมันสามารถฆ่าเขาได้
ดังนั้นถ้าคิมซูโฮปฏิเสธ มันก็วางแผนที่จะจบทุกอย่างลงที่นี่ มันเป็นเพียงความเชื่อที่คิดว่าจะเป็นวิธีการที่ดีกว่าถ้าหากคิมซูโฮร่วมด้วย
…อย่างไรก็ตาม สิ่งที่คิมซูโฮคิดแตกต่างจากของบาอัลอย่างสิ้นเชิง ไม่สิ บางทีพวกมันอาจจะคล้ายกัน
คิมซูโฮมีความปรารถนาอย่างง่าย ๆ ที่ต้องการตัดดวงตาที่บิดเบี้ยวของบาอัลออกมา
“ฮาาา….”
คิมซูโฮสูดหายใจลึก ๆ และสลัดความปรารถนานี้ออกไป เขาจำอดีตที่เขาประสบพบเจอมาในรูปแบบของความฝัน
-แก! ปล่อยฉันไปนะ! ฉันคือราชาของแกนะ! แกกล้า….
-หุบปาก! ไอ้ขอทาน!
-อ-อะไร? ขอทาน!? ฉันช่วยแกเมื่อตอนที่แกเป็นคนขอทาน แต่แกกล้าพูดอย่างนี้!
เด็กสองคนโต้เถียงกันเสียงดัง
คิมซูโฮล้มเหลวในการปกป้องปูฮาเรนและฆ่าเฟฮีด้วยมือของเขาเอง ความทรงจำสุดท้ายของเขาคือตัวเขาตายไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็ได้รับโอกาสชดใช้บาปในอดีตของตัวเอง
เขาไม่ต้องการล้มเหลวอีกครั้งในการปกป้องสิ่งที่เขารัก
เขายังคงจดจำวันเวลากว่า 20 ปีที่ผ่านมาเมื่อเขาเกิดขึ้นมาบนโลกนี้เป็นเด็กทารก เขาไม่มีพ่อแม่ในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่พ่อแม่ในชีวิตปัจจุบันของเขาตั้งชื่อให้เขาว่า ‘ซูโฮ’
ซูโฮหมายถึงปกป้อง เขารู้สึกราวกับว่าชะตากรรมกำลังเล่นกลกับเขา เขาไม่ต้องการเป็นฮีโร่ เขาไม่สามารถมองตัวเองว่าเป็นคนเช่นนั้นได้ เมื่อเขาฆ่าคนที่เขาสาบานว่าจะปกป้อง
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขารู้สึกว่ามือแห่งโชคชะตาที่มองไม่เห็นบีบตัวเขาเอาไว้ ความรู้สึกนั้นทวีความรุนแรงขึ้นทุกครั้งที่เขามองเห็น แตะหรือเหวี่ยงดาบ
การดำรงอยู่ที่รู้จักกันในนามคิมซูโฮนั้นชัดเจนถึงเจตจำนงของดาบ
เมื่อโตขึ้นเขาก็รู้อะไรบางอย่าง
บางทีชะตากรรมนี้อาจเริ่มมาจากชื่อของเขา
เขาได้ยินคำตอบสำหรับความสงสัยของเขาทางทีวีจากฮีโร่ที่ถูกยกย่อง ‘ชินเมียงชูล’
ชินเมียงชูลยืนอยู่หน้ากลุ่มชายและหญิงที่จะกลายเป็นวีรบุรุษในอนาคตและกล่าวสุนทรพจน์ที่คิมซูโฮไม่อาจลืมได้
– ทุกคนอย่าลืม ของขวัญไม่ใช่สิทธิ์พิเศษ แต่เป็นหน้าที่ ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง
เมื่อคิมซูโฮได้ยินคำพูดนี้ เขาได้เลือกเส้นทางที่เขาต้องการ ในทางใดทางหนึ่งมันค่อนข้างชัดเจน ท้ายที่สุดมันไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะกลับชาติมาเกิดในโลกนี้โดยไม่มีเหตุผล
เขาไม่คิดว่าเขาจะถูก ‘เลือก’
เขาไม่คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นผู้กอบกู้เช่นกัน
แต่มันก็แค่นั้น … เขาคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของตัวเขา … ที่ต้องปกป้อง
ความหมายที่อยู่เบื้องหลังการปกป้องนั้นไม่ซับซ้อน ปกป้องครอบครัวของใครบางคน ปกป้องเพื่อนของใครบางคน และปกป้องตัวเอง…. นั่นคือทั้งหมดแล้ว
“…บาอัล”
วันนี้ ความตั้งใจที่เขานำมาจากวันนั้นได้รับการยืนยันจากบาอัลแล้ว
ตั้งแต่แรกเริ่ม—เขาเกิดมาเพื่อปกป้องทุกคน
– ช่างน่าผิดหวัง
ในขณะที่คิมซูโฮพูดชื่อของมัน บาอัลก็ตระหนักว่าเขาตัดสินใจอะไร
บาอัลปล่อยพลังงานปีศาจออกมาอย่างหนาแน่นและมีพลังมากพอที่จะละลายวิญญาณมนุษย์ได้ทันที
อย่างไรก็ตาม คิมซูโฮสามารถผ่าครึ่งมันได้โดยการเหวี่ยงดาบเพียงครั้งเดียว ไม่สิ บางทีเขาอาจจะไม่ได้หยิบดาบออกมาด้วยซ้ำ
– … !
บาอัลสวนกลับและเปลี่ยนร่างเป็นมังกร
แต่สำหรับคิมซูโฮการเปลี่ยนแปลงของมันดูเหมือนปลาปักเป้าปักที่อยุ่ในความหวาดกลัวซะมากกว่า
พูดตรงไปตรงมา – เขาให้เวทนามันนะ
“ขอบคุณ ฉันรู้แล้ว ขอบคุณแกมาก”
คิมซูโฮยิ้มบาง ๆ
แม้ว่าสิ่งที่บาอัลพูดจะเป็นความจริง หรือไม่จริง แม้ว่าโลกนี้เป็นส่วนหนึ่งของนวนิยายมันก็ไม่สำคัญ แม้ว่าเขาจะถูกสร้างขึ้นโดยสิ่งมีชีวิตอื่น เขาเพียงแค่ต้องขอบคุณสิ่งที่เขามีและดำเนินชีวิตต่อไป
ยิ่งกว่านั้นเขาเชื่อว่าคิมฮาจินจะไม่ทิ้งโลกนี้ไป
“ฉัน … จะชนะแก”
แม้ว่าเขาจะพูดอย่างสงบ แต่ความรู้สึกเดือดพล่านก็กำลังก่อตัวอยู่ข้างในของเขา รอบตัวเขาเป็นศพของวีรบุรุษที่นับไม่ถ้วนหรือผู้ที่แทบจะหายใจไม่ไหวเรียงรายอยู่
ความโกรธของคิมซูโฮพุ่งเกินขีดจำกัด และนั่นกลับทำให้เขาสงบลงแทน
“ด้วยวิธีนี้ ฉันสามารถปกป้องโลกนี้ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra