Chapter 649. Ending (1)
[เรื่องราวของโมแร็กซ์และจินซาฮยอค]
Jiing – เมื่อรู้สึกถึงการสั่นสะเทือน จินซาฮยอคก็ส่ายหัวทันที พลังงานปีศาจระเบิดจากจุดที่เธอไม่รู้และแผดเผาผิวของเธอ จินซาฮยอคชำระพลังงานปีศาจให้บริสุทธิ์ด้วยการใช้การจัดการความเป็นจริงอย่างง่ายดาย พลังงานปีศาจเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินก่อนที่จะสลายไปในอากาศ
“ยังอยู่มั้ย?” เสียงที่หยิ่งผยองดังขึ้น จินซาฮยอคหันไปมองทางนั้น ชินจองฮักมองดูเธอพร้อมถือหอกในมือ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากการระเบิดพลังงานปีศาจเมื่อครู่นี้
“… .” จินซาฮยอคลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเธอก็หันไปมองที่โมแร็กซ์ ปีศาจเต็มไปด้วยรอยเฉือดเฉือน มันเสียนิ้วส่วนใหญ่ไปและเลือดสีดำปกคลุมไปทั่วร่างยักษ์ของมัน ตอนนี้ถ้าเป็นมนุษย์คงจะตายไปแล้ว แต่โมแร็กซ์ก็ยังมีชีวิตอยู่อย่างไม่ต้องสงสัย
หลังจากนั้น
“น่าสนใจ.”
เสียงที่ไม่ใช่ชินจองฮัคและจินซาฮยอคก็ดังก้องขึ้นในปราการ ชินจองฮักคว้าหอกของเขาขณะที่จินซายุคผูกผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ ผมหางม้านั่นถูกไฟไหม้เล็กน้อย
“ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าปีศาจนั้นน่าสนใจจริงๆ ไม่มากเท่ามนุษย์แน่นอน แต่ก็น่าสนใจจริงๆ”
ราชาปีศาจออร์เดนพึมพำขณะที่เงยหน้าขึ้นมองโมแร็กซ์ ดวงตาของเขาสั่นไหวด้วยความอยากรู้อยากเห็นและจินซาฮยอคอดตกตะลึงกับภาพที่เห็นไม่ได้
“เขาบ้าไปแล้วหรือเปล่าหลังจากฟื้นขึ้นมา?”
ไอ้บ้านั่นปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนสักแห่งและจ้องมองไปที่โมแร็กซ์โดยไม่ได้ทำอะไรเลย มันยืนอยู่ติดพื้น มันกำลัง ‘สังเกต’ โมแร็กซ์ เช่นเดียวกับคำที่มันพูดออกมา
ออร์เดนหันหัวของมันและเผชิญหน้ากับจินซาฮยอค
“ต้องการความช่วยเหลือไหม มนุษย์?”
“… .”
จินซาฮยอคยักไหล่กับรอยยิ้มของออร์เดน
“แกสามารถช่วยได้ด้วยการไสหัวไป”
คุรุคุรุซึ่งยืนอยู่ถัดจากออร์เด้นกระพือปีกตอบโต้แสดงท่าทีคุกคามจินซาฮยอโดยพูดว่า ‘แกกล้าดียังไ -‘
ออร์เดนปรามคุรุคุรุและตอบอย่างแห้งๆ
“มันน่าสนใจเกินกว่าที่จะมองผ่านไปได้ไม่ใช่หรือ?”
“ …ฉันเคยไม่รูเว่าแกพูดมาก”
เช่นเดียวกับที่ออร์เดนเจอสถานการณ์ที่น่าสนใจ จินซาฮยอคก็สนใจในการเปลี่ยนแปลงของออร์เดน ร่างกายของมันเล็กกว่าในอดีตมากและอารมณ์ขันดูเหมือนจะเกิดขึ้นแทนที่น้ำหนักที่หายไป
Whoosh-
ในขณะนั้นหอกของชินจองฮักบินไปบนท้องฟ้า เขาพึมพำในขณะที่จ้องมองจินซาฮยอคด้วยท่าทางไม่พอใจ
“ออร์เดนดูเหมือนจะไม่ใช่พันธมิตรหรือศัตรู มันเพียงแค่สนใจปีศาจข้างหน้าเท่านั้น จินซาฮยอค”
ในเวลาเดียวกันโมแร็กซ์ ก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง มันกรีดร้องเสียงกรี๊ดแปลก ๆ แล้วเหวี่ยงแขนออกและชินจงฮักเหวี่ยงหอกของเขาแล้วผลักมันออกไป
แสงสีดำกระพริบจากปลายหอกของเขา แสงสว่างแห่งความมืดนี้ยากที่จะอธิบายในทางทฤษฎี แต่ไม่ว่าในกรณีใดๆมันเป็นพลังของชินมยองจุงซึ่งชินจงฮักประสบความสำเร็จในการใช้งานไดในตอนแล้ว
“… อืมมม.”
ด้วยสิ่งนี้ จินซาฮยอคเห็นโอกาสในการชนะสูง อย่างไรก็ตาม จินซาฮยอคไม่ได้ต้องการฆ่าโมแร็กซ์เลย
Whooosh-
โมแร็กซ์ต่อยออกมา แต่ชินจงฮักป้องกันการโจมตีนั้นด้วยหอกของเขา นั่นไม่ใช่ทั้งหมด แสงสีดำที่อยู่ในหอกนั้นทะลุผ่านกำปั้นของโมแร็กซ์และกักขังรอบร่างกายของมันไว้ทั้งหมด
แสงแห่งความมืดที่แผดเผาและชำระล้างทุกสิ่ง
แสงสีดำนี้ซึ่งชินเมียงชอลทำเพื่อชดใช้บาปของเขานั้นไม่สมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตาม มันมีความได้เปรียบเหนือคู่แข่งอย่างหนึ่ง
ด้วยพลังนี้ ชินจงฮักกลายเป็นศัตรูโดยธรรมชาติที่สมบูรณ์แบบของปีศาจ จากทั้งหมดนั้น แสงสีดำมีอำนาจในการ ‘ชำระล้างพลังปีศาจ’
“เฮ้ย แค่จับมันไว้ อย่าเผามันนะ”
อย่างไรก็ตาม จินซาฮยอคยังไม่ได้ต้องการฆ่าโมแร็กซ์ในตอนนี้ เธอกระโดดขึ้นเบา ๆ
“อะไรนะ เดี๋ยวก่อน เธอจะไปไหน ยัยโง่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra