The Novel’s Extra นิยาย บท 650

Chapter 650. Ending (2)

ผมวางแผนที่จะใช้ทุกอย่างดัวยพลังที่มีเพื่อคลายเงื่อนสุดท้าย แม้ว่าผมจะตายในขั้นตอนนั้น ผมก็ยังคงมีโอกาสหนึ่งที่จะคืนชีพขึ้นมา

แต่ถึงแม้ว่าจะฟื้นขึ้นมา ….

[ทุกอย่างเกือบจบลงแล้ว ดังนั้นเป็นเด็กดีและฟังอาจารย์อาแฮอิน โอเคมั้ย?]

หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง ผมก็เปลี่ยนสิ่งที่จะพูด อีเวนเดล ตอบกลับมาทันทีด้วยน้ำเสียงเหมือนเด็กที่น่ารักคนหนึ่ง

“คุณทำอะไรอยู่หัวเราะงั้นหรอ?” ในขณะนั้นบอสเงยหน้าของเธอขึ้นมาจากใต้บันได ผมอยู่บนชั้นสองของฐานที่มั้นขณะที่เธออยู่ในชั้นแรก

หลังจากเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง บอสหรี่ตาของเธอแล้วมองมาที่จดหมายในมือของ ผมรีบคลุมจดหมายด้วยมือของตัวเองทันทีและตอบบอสกลับไป

“เตรียมใจให้พร้อมสำหรับสงครามที่กำลังจะเริ่ม”

จากภายนอก ผมอาจดูเหมือนว่าผมกำลังทำโง่ๆไปมา แต่ในความเป็นจริง ผมกำลังเฝ้าดูบาอัลผ่านดวงตาพันไมล์ แม้ว่ามันอาจเป็นการยากที่จะฆ่าเขาในการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่สิ่งที่ผมทำได้ก็คือนั่งที่นี่และรอโอกาส

****2****

“แล้วคุณล่ะบอส คุณเตรียมพร้อมแล้วเหรอครับ?”

“…ใช่.”

บอสนั่งลงข้างๆผม จากนั้นเธอพึมพำอย่างขมขื่น

“ฉันได้รับศพของอียอนจุน ฉันวางแผนที่จะฝังเขาในเพนเดอร์​โมเนียมในภายหลัง”

“… เข้าใจแล้ว”

ผมยิ้มตอบกลับอย่างขมขื่นและพยักหน้า

ยี่ยอนจุนทำสิ่งที่น่ากลัวให้กับบอส เขาทำลายชีวิตที่มีความสุขของเธอ แต่ผมก็ไม่สามารถโทษเขาได้ด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดี

จากทั้งหมด ผมเป็นคนที่สร้างบอสและอดีตของเธอก็ปรากฏขึ้นจากการเขียนของผม

“… ถ้ามันไม่ได้เกิดขึ้นกับเขา ฉันอาจจะมีชีวิตแบบปกติ”

บอสพึมพำขณะที่เธอมองออกไปไกลอย่างเหม่อลอย ผมไม่แน่ใจว่าเธอรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่รึเปล่า

ผมไม่ได้พูดอะไร สิ่งที่เธอพูดไม่เป็นความจริง บอสคงไม่อาจใช้ชีวิตแบบปกติ

เพราะผมเป็นคนสร้างเธอ

“แต่….”

บอสจ้องมองมาที่มือของผม จากนั้น เหมือนหนอนที่ค่อยคลาน มือของเธอขยับเข้ามาอย่างช้าๆ

“…แต่….นายรู้ไหม….”

แต่เนื่องจากมือของเธอเคลื่อนไหวด้วยความเร็ว 1 มม. ต่อวินาที ผมจึงตัดสินใจทำก่อนด้วยการจับมือเธอเอาไว้ บอสสั่นในตอนแรก แต่ในไม่ช้าก็ยิ้มออกมาเบา ๆ และพูดว่า “ฉันได้พบนายก็เพราะมัน”

หัวใจของผมเต้นแรงขึ้น ผมสงสัยว่าบอสจะได้ยินเสียง ตุ้บๆเป็นเอฟเฟกต์ด้วยหรือเปล่ส ผมเงยหน้าขึ้นด้วยความงุนงงและจ้องมองที่บอส เธอทำแบบเดียวกัน

“… .”

“… .”

ผมรู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ ที่เต็มอยู่ภายในตัวเอง ผมไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นความโศกเศร้า ความกตัญญูหรือความรัก

ผมก็คิดเช่นนี้

แม้ว่าอดีตของเธอจะถูกสร้างขึ้นโดยการตั้งค่าของผม ความเป็นจริงแล้วในปัจจุบันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของนวนิยายของผมอีกต่อไป ดังนั้นอาจจะไม่สำคัญอีกแล้ว

เนื่องจากผมไม่สามารถเขียนเกี่ยวกับสิ่งที่จะเผยออกมาในอนาคต และเนื่องจากผมไม่รู้เกี่ยวกับมันและตัดสินใจอะไรได้เลยในบางที ในที่สุดแล้วผมก็ได้รับอิสรภาพจากพันธนาการของโลกนี้ที่เป็นนวนิยาย

“บอส”

ผมบีบมือเธอเบาๆ

การแยกความคิดทั้งหมดออกจากกันและพบเจอสิ่งที่ผมอยากทำตอนนี้อย่างชัดเจน

ผมเอนตัวเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ บอสไม่ได้หลีกเลี่ยงผม ในความเป็นจริงเธอดูเหมือนจะรอขณะที่เธอหลับตาลงอย่างช้า….

“พวกเราทุกคนลงที่นี่ ~”

ทันใดนั้นเสียงของเจนได้แทรกเข้ามา บอสกระโดดอย่างว่องไวและผลักผมออกไป จากนั้นเธอก็มองลงไป

“หืมม? คุณสองคนกำลังทำอะไรอยู่? Aak!”

บอสขว้างหินเงาใส่เจนก่อนจะเดินเข้ามาหาผมอีกครั้ง จากนั้นเธอก็รีบจัดการอารมณ์ก่อนหน้านี้อย่างเร่งรีบ

“…จากนี้ ฮาจิน ฉันควรจะทำอะไรต่อจากนี้ต่อไป?”

บอสถามในขณะที่เธอเล่นมือของผมอยู่ ผมรู้ว่าเธอขออะไร แต่ผมก็ยังถามอยู่ดี

“คุณหมายถึงอะไร”

ด้วยความผิดหวัง บอสหันกลับมาที่ตนเองตามปกติของเธอและพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

“ฉันมีชีวิตอยู่เพื่อเติมเต็มความปรารถนาของอียอนจุนในสถานที่ของเขา ปฏิรูปคณะคมีเลียน ฆ่าผู้คนและขโมยสิ่งของ … พวกเขาทั้งหมดเป็นของเขา แต่ตอนนี้ …. “

บอสหยุดและหลับตาลงทันที เธอพูดไม่จบไม่ว่าผมจะรอนานแค่ไหน

ผมยิ้มออกมาอย่างขมขื่นและดึงเธอเข้าหาตัว แม้ว่าเราจะไม่ได้จูบ แต่อ้อมกอดก็ยังคงอบอุ่นเช่นกัน

“…ทุกอย่างจะดีเอง”

ผมชี้ไปที่สมาชิกของคณะคมีเลียนที่กำลังรออยู่ที่ชั้นหนึ่ง พวกเขากำลัง ‘เตรียม’ สิ่งที่ผมขอไปพร้อมกับยูยอนฮา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra