The Novel’s Extra นิยาย บท 654

Chapter 654. Ending (7)

ไหล่ของคิมซูโฮสั่นเมื่อเขาหันกลับไป

จำนวนฮีโร่ที่น่าเหลือเชื่อกำลังยืนอยู่ที่นั่น

แกนช่องแคบใต้ดิน ผู้รังสรรค์ศักดิ์สิทธิ์ เดสซลิทมูน น้ำแข็งศักดิ์สิทธ์…. แชนายอนยืนเคียงข้างผู้บริหารของสมาคมต่างๆและสมาชิกวิหารแห่งความยุติธรรมด้วยรอยยิ้ม

“ เธอไม่…เหนื่อยบ้างหรอ”

คิมซูโฮก็ตกตะลึงนิดหน่อย แชนายอนจะยืนได้อย่างไรหลังจากใช้พลังเวทมนต์มากมาย เธอมีความแข็งแกร่งที่น่าตกตะลึงจริงๆ

“ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะเหนื่อยนะ!”

****2****

แชนายอนส่ายหัวแล้วเอื้อมมือไปที่คิมซูโฮ

คิมซูโฮจับมือเธอแล้วลุกขึ้น ทั้งคู่ถอยออกไป

บาอัลกำลังจ้องมองพวกเขาด้วยตาที่ลึกล้ำ ที่ด้านหน้าของบาอัลนั้น แชนายอนก็ยกดาบขึ้น

“ มันเป็นรอบที่สอง หรือ รอบที่สามกันนะ?”

เมื่อได้ยินจุดประสงค์ที่ชัดเจน บาอัลยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

มันรู้ว่าความพ่ายแพ้ของตัวเองได้ถูกตัดสินแล้ว

การยอมจำนนที่ขมขื่นเข้ามาเติมเต็มในจิตใจของเขา

การโดนยิงด้วยกระสุนสังหารพระเจ้า การเต้นของหัวใจของมันลดลงอย่างช้าๆ

มันรู้ว่าไม่มีเวลาเหลืออีกต่อไปแล้ว หัวใจของมันจะหยุดในไม่ช้า แต่บาอัลไม่รู้ว่า ‘จุดจบ’ ที่จะตามมาหลังจากนั้นจะเป็นความตายหรือการทำลาย

แต่สำหรับตอนนี้มันแค่รู้สึกเสียใจ

หากความพ่ายแพ้ของมันถูกตัดสินโดยโชคชะตา …

หากการเดินทางครั้งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อมันจะไม่ชนะ …

หากการดำรงอยู่ของมันถูกสร้างขึ้นเพื่อให้พ่ายแพ้จริงๆ

“ ช่างน่าเสียดาย”

หลังจากนั้นมันก็อยากที่จะอาละวาดอีกเล็กน้อย … เพื่อต้อนมนุษย์ไปยังมุมหนึ่งโดยใช้วิธีการที่มีพลังมากกว่า

จากนั้นบางที มันอาจพบว่ามีความเป็นไปได้ที่จะชนะเพียงเล็กน้อย แล้วผลักมนุษย์ให้เข้าสู่ความสิ้นหวัง

“บาอัล.”

บาอัลได้ยินบางคนเรียกชื่อมัน หัวของมันหันกลับมา ที่นั่นมันเห็นเบลล์ซึ่งดูเหมือนตัวมันเอง เขามองมาที่บาอัลอย่างเวทนา

บาอัลอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้ากับสถานการณ์ของตัวเอง

ไม่เพียงแต่มันล้มเหลวในการบรรลุถึงความปรารถนาของตัวเองเท่านั้น แต่มันยังเป็นที่น่าเวทนาของมนุษย์ …

ไม่สิ มันปฏิเสธที่จะยอมแพ้

“ ก้มหัวลงเบลล์ การต่อสู้ของข้ายังไม่จบ “

บาอัลตะคอกใส่เพื่อนเก่าของมันและปลุกพลังปีศาจของตัวเอง

มันยังมีพลังงานเพียงพอที่จะทำให้มนุษย์สองสามคนตายไปกับมันได้ หากมันยอมแพ้โดยไม่ทำอะไรเลย นั่นจะไม่สามารถเรียกว่า ‘ปีศาจ’ได้อีกต่อไป

“บาอัล-!”

ในขณะนั้น เสียงคำรามดังขึ้นปลุกเร้าจิตวิญญาณการต่อสู้ของมัน บาอัลหันไปทางที่เสียงนั้นจากมา ชินจองฮัคยืนอยู่บนเนินเขาไม่ไกลนัก

บาอัลจำเขาได้

เขาเป็นหลานชายของชินมยองจุล มนุษย์ที่ทำสัญญากับมันและอัญเชิญมันมายังโลกใบนี้

Koong-

เมื่อเห็นเขา หัวใจของบาอัลก็แผ่วเบา มันรู้สึกถึงจิตวิญญาณของชินมยองชุลจากหัวใจของชินจงฮัก

“… อ่า.”

การพบกับมนุษย์ที่อัญเชิญเขามาที่นี่ในเวลานี้ นี่เป็นความโชคร้ายของโชคชะตาใช่หรือไม่?

บาอัลค่อนข้างมีความสุขกับสิ่งนี้

ด้วยความยินดีอย่างแท้จริง บาอัลรวบรวมพลังปีศาจไว้ในมือของมัน

ชินจองจงเล็งหอกศักดิ์ที่คอของบาอัลและตะโกนเสียงดังก้อง

“ ฉันมาเพื่อตัดหัวของแก -!”

ทำไมเขาถึงเสียงดัง บาอัลไม่ชอบชินจองฮักที่ทำตัวเหมือนคนโง่ แต่มันยอมรับด้วยเสียงหัวเราะมากมายภายในจิตใจ

ไม่ว่าในกรณีใดๆ สนามรบที่แสนหวานและน่ากลัวก็อยู่ข้างหน้ามัน จุดจบของการเดินทางของมันอยู่ที่นั่น เพราะมันพนันด้วย “หัวใจ” เนื่องจากมันตระหนักได้ถึง ‘ต้นกำเนิด’ ของตัวเอง มันจึงรู้สึกว่างเปล่า

นี่คือการต่อสู้ที่ชีวิตของมันอยู่บนเส้นด้าย

ความพ่ายแพ้หมายถึงทั้งความตายและการทำลายล้าง

แต่แม้ว่ามันจะต้องพ่ายแพ้ แม้ว่าความพ่ายแพ้ของมันจะได้รับการตัดสินไว้แล้วก็ตาม

“ดี ข้าจะไปหาแกเอง”

เพื่อให้ได้สิ่งหนึ่ง สิ่งที่ทำให้มันไม่ต้องสัมผัสคำว่า ‘ความตายที่แท้จริง’ – บาอัลก้าวไปข้างหน้า

* * * *

[แกนของช่องแคบ โรงพยาบาลวีไอพี]

คิมซูโฮค่อยๆลืมตา แสงแดดจ้าทำให้ดวงตาพร่ามัว ตามด้วยสายลมอ่อนโยนที่สัมผัสผิวของเขา

หลังจากเพลิดเพลินกับธรรมชาติชั่วครู่หนึ่งแล้ว คิมซูโฮก็กระโดดขึ้นและสัมผัสที่ท้องของเขา

“เฮ้ออ”

เขาถอนหายใจออกจากปากของเขาด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตายและตื่นขึ้นมาในชีวิตหลังความตาย

“นายตื่นแล้ว?”

คิมซูโฮสะดุ้งแล้วปิดปาก อันที่จริงเขาไม่ได้ยืนยันว่าออร์เดนเสียชีวิตหรือไม่ เขาโกหกเรื่องนี้เมื่อสมาคมฮีโร่ถามเขา

เป็นเพราะเขานึกถึงจินซาฮยอคและตัวเขาเองเมื่อเขามองดูออร์เดนและคุรุคุรุ ไม่เหมือนกับเขาในอดีตที่พยายามจะฆ่ามาสเตอร์ของตัวเอง คุรุคุรุพยายามช่วยออร์เดนแม้ในขณะที่ต้องเสียสละชีวิตของมันเอง

นั่นเป็นสาเหตุที่เขาไม่สามารถพาตัวเองไปฉีกออร์เดนเป็นชิ้่นๆด้วยดาบของเขาได้

ถึงอย่างนั้น เขายังจำได้ว่ายืนยันว่าการหายใจของออร์เดนหยุดลงไปแล้ว….

“ทุกอย่างโอเค ออร์เดนเป็นพันธมิตรของเรา”

ทันใดนั้น ยูยอนฮาเปิดเผยข้อมูลผู้ติดต่อจากสมาร์ทว็อชของเธอ ชื่อ [ออร์เดน] ปรากฏขึ้นในนั้น

“ฮะ…? นี่มันอะไรกัน?”

“ เป็นไง? ฉันพนันได้เลยว่าฉันเป็นคนแรกที่ได้เบอร์ของออร์เดน”

“ฮะ … .”

เมื่อเห็นว่าความภาคภูมิใจของยูยอนฮา คิมซูโฮก็ไม่แน่ใจว่าจะต้องโต้ตอบอย่างไร

“ ยังไงก็ตาม นายต้องการที่จะออกไปไหม? นายอน, ซึงอา ออนนี่ และทุกคนอยู่ในล็อบบี้”

แชนายอนและยุนซึงอา เมื่อเขาได้ยินชื่อทั้งสองรอยยิ้มก็แผ่ไปทั่วใบหน้า

จากนั้นเมื่อเขาจำชื่อหนึ่งได้ การแสดงออกของเขาก็แข็งทื่อ

“ …แล้วฮาจินล่ะ?”

“ โอ้ นายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเขาเลย”

“ เขามาที่นี่ด้วยเหรอ?”

“ ไม่ เขาอยู่ในที่ปลอดภัยกว่านั้ร”

ยูยอนฮาพูดด้วยรอยยิ้มอันจืดเจื่อน

คิมฮาจินไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลนี้ แต่เนื่องจากเขาอยู่กับคณะคมีเลียน เขาจึงอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัยกว่ามาก ท้ายที่สุดแล้วคนที่เรียกว่า ‘บอส’ ดูเหมือนจะชอบคิมฮาจินมากกว่าใคร ๆ

****3****

“….”

คิมซูโฮตกอยู่ในความคิด เขาครุ่นคิดถึงความทรงจำที่บาอัลทิ้งไว้ในตัวเขา

ถ้าฮาจินเป็น “ผู้สร้างโลกนี้จริงๆ” แล้วเขาจะปฏิบัติต่อฮาจินอย่างไรต่อจากนี้ไป?

“คิมซูโฮ?”

คิมซูโฮเงยหัวขึ้น ยูยอนฮาจ้องมองเขาอย่างสงสัย

“คุณคิดอะไรอยู่?”

“…ฮะ? อ่า.”

นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะต้องกังวล

เขาสามารถพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลังได้เมื่อเขาได้พบกับฮาจิน