The Novel’s Extra นิยาย บท 674

บทที่ 674 เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (15)

คิมซูโฮตอบโต้อย่างใจเย็นต่อการโจมตีของนิวอีวิลส์

ในความเป็นจริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องทำเกินไป ไม่มีปีศาจใดที่สามารถต้านทานอำนาจของดาบศักดิ์สิทธ์ได้ สิ่งที่เขาต้องทำก็แค่แกว่งดาบแล้วผ่าพวกมันครึ่งซีก

ทุกครั้งที่มิสเทลทีนประกายศัตรูนับสิบก็จะถึงจุดจบทันที

“ เฮ้ย คิมซุกโฮ แกเรียกพวกนี้มาหรอ?”

“ ไม่เลย ไม่ใช่ฉัน!”

เสียงของเฮย์เนคและคิมซุกโฮดังออกมาจากกลางสนามรบ คิมซูโฮมองพวกเขาขณะที่กำลังเหวี่ยงดาบ

“ ถ้าไม่ใช่แกแล้วใครเรียกพวกมัน?”

“ ไอ้งี่เง่า! ทั้งเวลาและสถานที่ของงานปาร์ตี้ถูกเขียนไว้ในคำเชิญ ฉันแน่ใจว่าพวกมันคงจะพบเข้า แล้วรู้ว่าจะโจมตีเมื่อไหร่และยังไง!”

คิมซุกโฮคำราม แต่เฮย์เนคก็ยังคงสงสัย

“อืมมม … มันไม่สำคัญหรอก ยังไงแกก็ถูกจัดการอยู่ดี”

“ อ-อะไร แกว่าไงนะ!”

มันเป็นฉากของความยุติธรรมในบทกวี

คิมซูโฮจ้องมองพวกเขาและมองออกไปข้างหน้าอีกครั้ง ยังมีศัตรูมากมายเหลืออยู่ อสูรที่มีแขนและขาหลายอันกำลังพุ่งเข้ามาหาเขา

ปีศาจปล่อยพลังเวทมนต์ที่บางและแหลมคม เหมือนแมงมุม มันพยายามจับเป้าหมาย แต่คิมซูโฮปลดปล่อยพลังเวทย์มนตร์ของเขาและเผาสายใยนั้น จากนั้นเขาก็เจาะหัวใจปีศาจด้วยดาบของเขา

“เฮ้ย.”

เมื่อเลือดสีดำของปีศาจกระเด็นลงมาบนหน้าผากของเขา จินซาฮยอคก็เรียกชื่อของเขา เธอดูสบายใจเป็นอย่างมาก

“อะไร?”

คิมซูโฮตะโกนกลับเมื่อเขาฟาดดาบโจมตี จินซาฮยอคไล่ตามความเร็วสูงของมิสเทลทีนด้วยสายตาของเธอ เขากวัดแกว่งดาบของเขาไปทางขวาและตอบสนองอย่างใจเย็นต่อการจู่โจมอย่างฉับพลันจากด้านซ้ายโดยสมาชิกของนิวอีวิลส์

แต่ความสนใจของจินซาฮยอคไม่ได้อยู่ที่การใช้ดาบ แต่เป็นตัว ‘ดาบ’ เอง

“ ดาบเล่มนั้น ใครมอบให้นาย?”

“ คุณหมายถึงอะไร… ฮึบ!”

ด้วยเสียงตะโกนสั้น ๆ ลมพายุรุนแรงพุ่งออกมาจากดาบของเขา ปิศาจที่ล้อมรอบเขาถูกพัดหายไปในทันที

คิมซูโฮฟาดเข้าใส่ปีศาจที่ใกล้ที่สุดทันที หลังจากทำลายการก่อตัวของพวกมันด้วยพายุ เขาก็เริ่มไล่ล่าพวกมันทีละตัว

จินซาฮยอคถามขึ้น

“ นายไม่ได้รับจากใครสักคนเลยหรอ? ถ้างั้นนายได้รับมันมาด้วยตัวเอง?”

“ …ทำไมคุณถึงถามผมแบบนั้น!”

คิมซูโฮตะโกนขณะที่เขาเหวี่ยงดาบไปข้างหน้า

“ เพราะฉันแค่คิดว่ามันไม่ถูกต้อง”

จินซาฮยอคถูคางของเธอ เธอจ้องที่ด้านหลังศีรษะของคิมซูโฮ เธอดูเหมือนจะคิดว่า ‘มีอะไรอยู่ในสมองของเขา?’

“อะไร!?”

“ …ไม่มี ไม่เป็นไร ดูเหมือนว่านายจะจำไม่ได้ไปตลอดชีวิต “

แต่ฉันควรลองอะไรบางอย่าง…. จินซาฮยอคพึมพำและแปรสภาพเป็นก้อนพลังงาน จากนั้นเธอก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของคิมซูโฮ เธอใช้ประโยชน์จากเทคนิค“ การแทรกซึมร่างกาย” ได้ดีตั้งแต่เธอพัฒนามันขึ้นมา

“เดี๋ยว คุณ….”

คิมซูโฮไม่มีเวลาที่จะต่อต้าน คิมซูโฮลดการป้องกันการแทรกซึมอย่างฉับพลัน เขารู้สึกว่ามีบางสิ่งของมีคมกำลังทะลุผ่านเข้าไปในหัวของเขา

“ จินซาฮยอค คุณกำลังทำอะไรอยู่!”

เขาอยากที่จะตะโกนร้องไล่เธอออกไป แต่การต่อสู้ยังไม่จบ

“กั๊ซววววว!”

ปีศาจโผล่ออกมาจากที่ใดสักแห่งก่อยจะจับศีรษะของคิมซูโฮ

KWANG-!

ปีศาจทุบหัวของคิมซูโฮลงไปที่พื้น แรกกระแทกทำให้ให้สมองเขาช็อค

และการตกใจในครั้งนี้ทำให้จินซาฮยอคสามรถสำรวจสมองของคิมซูโฮได้ง่ายขึ้น

**

“อะ อ๊ากกกก—!”

คิมซุกโฮตะโกนโวยวายในขณะที่เขาถูกควบคุมตัวโดยเฮย์เนค

เขาปล่อยพลังเวทย์มนตร์ของตัวเองอย่างสิ้นหวัง พลังเวทย์มนตร์ที่ทรุดโทรมของเขาผลักเฮย์คออกไปและคิมซุกโฮได้ใช้โอกาสนี้เพื่อหลบหนี

“แฮ่ก แฮ่ก”

เขาวิ่งราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน ดูเหมือนเขาจะคิดว่าความปลอดภัยของเขาถูกรับประกันได้เมื่อเขาสามารถหนีออกจากห้องโถงปาร์ตี้ได้สำเร็จ

“หึ”

เฮย์เนคเพียงแค่ดูคิมซุกโฮวิ่งออกไปเรื่อยเท่านั้น เขาไม่ได้คิดที่จะไล่ตามไป เขามองภาพคิมซุกโฮวื่งตาเหลือกตาพองอย่างน่าเวทนา

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก….”

ผลคือคิมซุกโฮออกจากห้องโถงปาร์ตี้ได้โดยไม่มีอุปสรรคและวิ่งผ่านโถงทางเดินต่อไป

“อัก!”

แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง เขาสะดุดบางสิ่งบางอย่าง คิมซุกโฮปลิวขึ้นไปในอากาศก่อนที่จะตกลงมาอย่างน่าอับอาย