สรุปตอน ตอนที่ 24 – จากเรื่อง ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 24 ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หลี่ เหนียนฟ่านมองไปที่ร่างของหนานหนานความคิดของเขาล่องลอยออกไปเล็กน้อย
ข้าหวังว่าเด็กหญิงจะฟื้นตัวและหนีจากเงาอสูรร้ายได้เร็ววัน
อย่างไรก็ตามครั้งที่แล้วเนื้อเสือดาวรสชาติดีมาก นอกจากบ่อน้ที่ไม่มีปลาเลี้ยงอยู่ในสวนหลังบ้านแล้ว ข้าก็ไม่ได้เลี้ยงสัตว์ตัวไหนเลยการจะกินเนื้อสัตว์ไม่ใช่เรื่องง่าย
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเทียบกับเนื้อทั่วไปคุณภาพเนื้อของสัตว์อสูรนั้นดีกว่ามากจนเทียบไม่ติด
หลี่ เหนียนฟ่านกระซิบ: “ข้าอยากกินเนื้อสัตว์จริงๆ”
เสียงของเขาไม่ดังนัก แต่ไป๋หวู่เฉินคือใคร เขาและผู้ฝึกตนคนอื่น ๆ ได้ยินได้อย่างชัดเจน
คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญอยู่นี่แล้ว!
ถึงเวลาทดสอบ!
ดวงตาของพวกเขาสดใสและใบหน้าของพวกเขาแดงขึ้นด้วยความตื่นเต้น
”ท่านหลี่ ไป๋หวู่เฉินผู้ไร้ความสามารถและข้ายินดีที่จะนำเนื้อมาให้ท่าน” ไป่หวู่เฉินชิงพูดอย่างรวดเร็ว
“ หลี่กงซีข้าก็ทำได้เช่นกัน”
หลิน ชิงหยุน และ จ้าวชานเฮอ ที่อยู่ข้างหลังหนึ่งก้าวและรีบพูดพร้อมเพรียงกัน
หลี่ เหนียนฟ่านตกใจกับความกระตือรือร้นของพวกเขา “เอ่อ … ที่จริงพวกเจ้าไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนี้”
“ ท่านหลี่เรารับฟังเรื่องเล่าของท่านฟรีๆ ข้าสามารถใช้เนื้อเป็นค่าตอบแทนได้” หลินชิงหยุนกล่าว
ไป่หวู่เฉินแทบรอไม่ไหวที่จะลุกขึ้น “ท่านกลับไปรอก่อนดีกว่า ท่านหลี่เราจะไปหามันมาให้ท่าน”
หลี่เหนียนฟานเห็นว่าพวกเขามีความคิดที่ดี เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “มันน่าจะเป็นงานหนัก”
ทันทีที่สิ้นเสียงไป๋หวู่เฉินและคนอื่น ๆ ก็กลายร่างเป็นแสงหลากสี และบินออกไปพร้อมกัน
พวกเขามองไปที่กันและกัน ประกายไฟแล่นผ่านในดวงตาของพวกเขา ราวกับว่ากำลังเตรียมพร้อมที่จะแข่งขันเพื่อหลี่เหนียนฟาน
ในขณะนี้ไป๋ลั่วซวงพูดอย่างอ่อนแรง: “อืม … ข้าไม่คิดว่าคำพูดของหลี่กงซีจะง่ายขนาดนี้”
หือ?
ทุกคนมองไปที่ ไป๋ลั่วซวงด้วยกัน
หลิน ชิงหยุน แสดงท่าทางที่ครุ่นคิด
”ซวงเอ๋อเจ้าต้องการจะพูดอะไร?” ไป่หวู่เฉินถาม
ไป๋ลั่วซวงกล่าวว่า“ ท่านพ่อ หลี่กงซีไม่อยากกินเนื้อง่ายๆเท่าที่เป็นไปได้ หลังจากที่หลี่กงซีฆ่าวิญญาณเสือดาวครั้งที่แล้วเขาชวนเรากินเนื้อเสือดาวย่าง ข้าคิดว่าเนื้อที่หลี่กงซีหมายถึงน่าจะหมายถึงเนื้อสัตว์อสูร “
”ทำไมข้าไม่คิดถึงรื่องนี้ ข้าเพิ่งสังเกตว่าดวงตาของเขา ยเต็มไปด้วยความเมตตาและความรักเมื่อเธอมองไปที่เด็กหญิงตัวน้อย เด็กสาวได้รับอันตรายจากสัตว์อสูรแลเปรมาจารย์จะต้องเกลียดสัตว์อสูรอย่างแน่นอน!” จงซิ่วพยักหน้าซ้ำ ๆ
”โชคดีที่เจ้าเตือนสติข้า ท่านเป็นคนนะดับไหน เขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญเป็นไปได้อย่างไรที่จะกินเนื้อระดับล่างมันต้องเป็น ! ข้าเกือบเข้าใจความหมายผิดแล้วถ้าเรากลับมาด้วยเนื้อธรรมดาเพียงอย่างเดียวโอกาสที่ดีเช่นนีจะหายไปอย่างไร้ค่า” ไป๋หวู่เฉินตกใจกลัว
เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงการทดสอบที่แยบยลของผู้เชี่ยวชาญครั้งนี้ มันมีความหมายแฝงไว้อยู่จริงๆและเขาเกือบจะสอบตก
แต่ต้องของคุณลูกสาวของข้าที่เข้าใจทันเวลา
จ้าวชานเฮอ ไม่สามารถรอได้อีกต่อไป“ เจ้าจะรออะไรอยู่รีบฆ่าสัตว์อสูรอย่างน้อยเจ้าต้องฆ่าราชาสัตว์อสูรกลับไป!”
หลิน ชิงหยุน เปิดปากและพูดว่า: “ข้ารู้ว่ามี ราชาปีศาจพยัคฆ์ อาศัยอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่มันมีระดับฝึกตนในขั้นหยวยหยิง และได้ทำสิ่งชั่วร้ายมากมายหากเราฆ่ามัน ปรมาจารย์ต้องพอใจ”
”รีบพาเราไปเถอะ”
ทุกคนเร่งความเร็วและพุ่งไปยังเป้าหมายตลอดทาง
ในป่าห่างออกไปหลายพันไมล์ซึ่งมีบรรยากาศเหมือนปีศาจ กองคาราวานและคนเดินเท้าทั้งหมดจะแสดงความกลัวเมื่อพวกเขาผ่านมาที่นี่และเลือกที่จะเดินอ้อทไปรอบ ๆcmo
ในเวลานี้กลุ่มสัตว์อสูรตัวน้อยรวมตัวกันอยู่ในป่าและมีการจัดงานเลี้ยงราชาปีศาจเสือมีหัวเสือขนาดใหญ่และนั่งลงที่เบาะหลักในขณะที่ดูการแสดงของสัตว์อสูรตัวน้อยจำนวนมากเขากินเนื้อและดื่มชา
เส้นแสงหลากสีที่อยู่ไกลและใกล้ขึ้นเรื่อยๆก่อนตกลงบนป่าในพริบตา
จากนั้นเจตนาดาบสีขาวก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
“ คำราม!”
เสียงเสือร้องดังมาจากป่า
เขาถูกแบกขึ้นไปบนบ่าจากกลุ่มคนจำนวนหนึ่งอย่างกะทันหันไม่มีความเห็น!
ถึงจะเสียหน้า แค่ต้องใช้เวลากู้คืนพัก!
จ้าวชานเฮอ กลับมามีสติอีกครั้งไอเบา ๆ และเปลี่ยนคำพูดของเขาอย่างรวดเร็ว: “งั้นก็ควรทำตามที่ท่านว่าดีกว่า”
หลี่ เหนียนฟ่านพยักหน้าและพูดกับ เสี่ยวไป๋: “เสี่ยวไป๋ เจ้าไปที่ห้องครัวเนื้อสัตว์เหล่านี้หั่นเป็นชิ้น ๆ รวมกับผักทั้งหมดและเราจะกินหม้อไฟในวันนี้”
”ใด้ เจ้านายที่รักของข้า” เสี่ยวไป๋ รับคำสั่งทันที
แม้ว่าฉากนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้าได้เห็น แต่ ไป๋หวู่เฉิน และคนอื่น ๆ ก็ยังคงเต็มไปด้วยอารมณ์ตื่นตะลึง
หากมีคนอื่นสามารถสร้างจิตวิญญาณอุปกรณ์ได้ มันเถือเป็นงานที่มีความสุขอย่างยิ่งโดยถือมันไว้ตลอดในอุ้งมือเพราะกลัวว่าจะหายเช่นเดียวกับการเสนอให้บรรพบุรุษ มันจะเป็นแบบหลี่เหนียนฟานได้หรือ โปล่อยให้วิญญาณอุปกรณ์ทำงานเบ็ดเตล็ด
เจ้าไม่สามารถจินตนาการถึงความสุขของผู้เชี่ยวชาญได้
หลี่ เหนียนฟ่านยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “วันนี้เรามากินหม้อไฟ”
หม้อไฟ?
นี่คืออะไร?
มันเป็นวิธีที่เทพกิน?
ไป่หวู่เฉินและคนอื่น ๆ รู้สึกงงงวย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น
พวกเขามองไปที่ ไป๋ลั่วซวงอย่างชื่นชม
ต้องของคุณคำเตือนของเธอ สิ่งนี้ทำให้เราตระหนักถึงความหมายของปรมาจารย์และผ่านการทดสอบนี่อาจเป็นรางวัลที่ท่านมอบให้เรา
ยังคงมีเวลาก่อนกินนอาหารหลี่เหนียนฟานขอให้พวกเขามองไปรอบ ๆ ในขณะที่เขามองไปบนท้องฟ้าคิดว่าเขาควรจะเพิ่มความสว่างให้กับลานของเขาดีไหม
มีแขกไม่กี่คนที่มาเยี่ยมข้าเมื่อเร็ว ๆ นี้และพวกเขาล้วนเป็นผู้ฝึกตน
แม้ว่าข้าจะไม่สามารถฝึกตนความเป็นอมตะได้ แต่ก็ไม่สามารถถูกบังคับได้ เพราะพวกเขาเป็นผู้ฝึกตน ท่ามกลางผู้ฝึกตนพวกเขาไม่น่าจะมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่
เป็นการดีที่สุดที่จะทำให้คนกลุ่มนี้รู้สึกดีเมื่อเข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่