ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 25

ไป๋หวู่เฉินและคนอื่น ๆ ไม่กล้าเดินเล่นไปรอบ ๆ พวกเขาเดินวนเวียนไปมาอยู่ในลานอย่างระมัดระวัง

ด้วยจิตใจที่มั่นคงและน่าเกรงขาม บ้านของปรมาจารญืช่างน่าชื่นชม

ไม่ว่าจะเป็นการจัดวางหรือรูปแบบการตกแต่งของที่นี่ก็สวยงามหมดจด

หลายสิ่งที่พวกเขายังไม่เคยเห็นเช่นกระเบื้องกระจก ฯลฯ

นี่คือของแปลกใหม่แน่นอน!

แท้จริงแล้ววังของเทพเป็นเช่นนี้

ไป๋ ลั่วซวงแนะนำ: “พ่อดูสินั่นคือเครื่องฟอกอากาศและนั่นก็คือเครื่องกรองน้ำ”

”ฟ่อ–“

จ้าว ชานเฮอหายใจเข้าลึก ๆ รูม่านตาของเขาขยายออก แม้ว่าเขาจะเคยได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว แต่เขาก็ยังคงตกใจอย่างมากเมื่อได้เห็นของจริง

นี่คือโลกถ้ำที่สร้างขึ้นเอง!

”เจ้าประหลาดใจกับเรื่องทั้งหมดนี้เลยเหรอ เจ้าเห็นอะไรที่นั่นไหม?” ไป๋หวูเฉินชี้ไปที่มุมที่อยู่ไม่ไกล

“ ดาบปีศาจที่ร่วงหล่น?!” จ้าวซานเหอรีบโน้มตัวไปข้างหน้าและหลังจากยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่าเขามั่นใจอย่างยิ่งว่านี่คือดาบปีศาจที่ร่วงหล่น!

”เทพท่านนี้ช่วยเจ้าสังหารปีศาจดาบจริงหรือ?” จ้าวซานเหอถาม

“ นี่เป็นของปลอมได้อีกเหรอ”

ไป่หวู่เฉินยิ้มและพูดด้วยเสียงต่ำ: “ข้าสงสัยว่าผู้เชี่ยวชาญคนนี้และบรรพบุรุษของข้าของนิกายหมื่นดาบอมตะอาจเป็นคนรู้จักเก่ากัน!”

จ้าว ชานเฮอมองไปที่ ไป๋ หวุ่เฉินด้วยความดูถูกและพูดอย่างไร้ความปราณี ” เจ้ามียางอายหรือเปล่า?”

หลิน ชิงหยุนมองไปที่ ไป๋ หวุ่เฉินด้วยสายตาแปลก ๆ ไม่คาดคิดว่าผู้อาวุโสคนนี้จะใส่ทองบนใบหน้าของตัวเองเช่นนี้

”ข้ามีเหตุผลและหลักฐาน!” ไป่หวู่เฉินวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว: “ลูกสาวของข้าเพิ่งออกมาเพื่อหลบภัยและเกือบจะถูกสัตว์ประหลาดฆ่าตายเมื่อเธอเจอสัตว์ประหลาดผู้เชี่ยวชาญคนนี้ปรากฏตัวขึ้นไม่เพียง แต่ช่วยลูกสาวของข้าเท่านั้น แต่ยังเชิญพวกเขามาดื่มน้ำจิตวิญญาณ และให้นำภาพวาดกลับมา!

ภาพวาดนี้ทำให้ข้าฝ่าด่านเป็นครั้งแรกจากนั้นจึงนำทางปีศาจดาบไปพบเขา จากนั้นก็ฆ่าปีศาจดาบอย่าง่าย ๆ และแก้ไขหายนะของนิกายหมื่นดาบอมตะของข้า! มันเกี่ยวพันกันทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้เชี่ยวชาญผู้นี้เขากำลังช่วยข้าอย่างชัดเจน! “

สายตาของ จ้าว ชานเฮอที่มีต่อ ไป๋ หวุ่เฉินเปลี่ยนไปและเขาก็อุทานออกมา: “ไป๋ หวุ่เฉินทำไมข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้าจะไร้ยางอายขนาดนี้! ตามที่เจ้าบอกข้าคิดว่าเหตุผลที่ผู้เชี่ยวชาญช่วยเจ้า ดูเหมือนว่าบรรพบุรุษของข้าจะเป็นคนรู้จักเก่าของปรมาจารย์เช่นกัน “

ผู้เฒ่าอมตะทั้งสองนี้ไร้ยางอายเกินไป!

หลิน ชิงหยุนกลอกตาของเธอดวงตาที่สวยงามของเธอตกลงบนดาบปีศาจที่ร่วงหล่นมา

นี่คือดาบวิเศาที่สร้างพายัทั้งโลกแห่งการฝึกตนหรือ?

มันเป็นเพียงดาบ แต่มันทำให้นิกายสำคัญ ๆ ทั้งหมดหวาดกลัวอย่างไรก็ตามตอนนี้ดาบเล่มนี้ถูกวางไว้ที่มุมและใช้เพื่อตัดไม้gmjkoyho

”อะไร?”

ไป๋หวู่เฉินตกตะลึงไปชั่วขณะ “พลังปีศาจบนดาบปีศาจที่ร่วงหล่นหายไป!”

”จริงเหรอ!” จ้าว ชานเฮอก็ตกใจเช่นกันดาบปีศาจที่ร่วงหล่นเป็นตัวแทนของนักดาบที่ยอดเยี่ยมและตอนนี้มันให้ความรู้สึกเหมือนดาบสีดำธรรมดา

อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขานึกถึงวิธีการของ หลี่เหนียนฟ่านพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจทันที

”ดูเหมือนว่าผู้เชี่ยวชาญจะเห็นว่าดาบปีศาจที่ร่วงหล่นนี้เต็มไปด้วยเลือดของผู้คนดังนั้นเขาจึงวางผนึกไว้ในตัวของมันและใช้มันเพื่อตัดไม้เพื่อทำให้ดาบปีศาจที่ร่วงหล่นชดใช้บาปที่มันก่อ!” เมื่อจ้าวซานเหอพูดจบ เขาและอุทานออกมา “จริง ช่างสมควรเป็นผู้เชี่ยวชาญ “

ในเวลานี้ หลี่เหนียนฟ่านได้คิดวิธีการแล้วและเริ่มเตรียมพู่กัน หมึก กระดาษและหินหมึก

ทุกคนที่มาที่นี่ล้วนมุ่งเป้าไปที่ความสามารถด้านวรรณกรรมของเขาเองโดยธรรมชาติแล้ว ผู้ฝึกตนควรชอบสิ่งที่เป็นมีความเป็นผู้ฝึกตน

หลี่เหนียนฟานกำลังถือพู่กันยืนสูงขึ้นดวงตาของเขาแคบลงอารมณ์กำลังก่อตัวขึ้น

ออร่าเต๋าแผ่ออกมาจากร่างของหลี่เหนียนฟานปกคลุมไปทั่วลานภายในทันที

ไป๋หวู่เฉินและคนอื่น ๆ ตัวสั่น ขนของพวกเขาลุกชันและก็รู้สึกตื่นตระหนก

“ ท่านหลี่เขาเขาเขา … ”

ดวงตาที่สวยงามของ หลิน ชิงหยุนเบิกกว้างริมฝีปากสีแดงของเธอสั่นและเธอตื่นเต้นเกินกว่าที่จะพูด

นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่กงซีแสดงวิถีเต๋าของเขา

แม้ว่าจะมีเพียงร่องรอย แต่ก็คงไม่มีใครในโลกฝึกตนเทียบได้
พวกเขาต่อต้านความตื่นตระหนกในใจก้าวไปเล็กน้อยและเข้าใกล้ หลี่เหนียนฟ่านอย่างระมัดระวัง

ปรมาจารย์เขียนอะไรเหรอ?

ทุกคนไม่กล้าหายใจ