ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 11

วินนี่เฟรดอึ้งไปเลย เธอรู้สึกเหมือนกับว่าทั้งหมดนี้เป็นแค่ความฝัน เธอได้รับสิทธิ์ในการลงทุนนี้อย่างง่ายดายซึ่งครอบครัวซีได้กล่าวว่ามันยากเสียกว่าการได้ขึ้นสวรรค์อีก

วินนี่เฟรดลืมไปเลยว่าเธอได้เดินออกจากตึกสำนักงานมาได้ยังไง ข้างนอก ไทร์ยืนอยู่ตรงนั้นและมองเธอด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มันราวกับว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเธอจะต้องทำสำเร็จ

“ไทร์ ฉันได้รับสัญญาสิทธิ์การลงทุนแล้ว” วินนี่เฟรดโบกมืออย่างตื่นเต้นไปที่ไทร์ และในเวลาต่อมาเขาก็เดินตรงเข้าไปกอดเธอ

“ฉันรู้ว่าเธอจะทำสำเร็จ”

“แต่ ฉันรู้สึกว่ามันง่ายเกินไป เหมือนมีอะไรผิดปกติ”

“ไม่มีอะไรผิดปกติกับมันหรอกนะ คนที่ทุ่มเทมักจะได้รับรางวัลอยู่แล้ว นี่ไม่ใช่งานยากสำหรับการเริ่มต้น”

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องประชุมผู้บริหารระดับสูงของซีกรุ๊ป กลุ่มผู้บริหารระดับสูงทุกคนได้รับเชิญให้มารวมตัวกันที่นี่โดยจอร์จ แม้แต่ทราวิสและไอริสก็อยู่ด้วย

จอร์จเรียกประชุมด่วนครั้งนี้เพราะแผนการลงทุนในใจกลางเมืองล้มเหลว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหามาตรการรับมือใหม่เพื่อชดเชยหรือมองหาโอกาสอื่นแทน

ขณะที่ทุกคนรู้สึกท้อแท้และผิดหวัง ประตูห้องประชุมก็ได้ถูกผลักและเปิดออก ไทร์และวินนี่เฟรดก้าวเข้ามาอย่างกระฉับกระเฉง

“พวกเธอสองคนมาทำอะไรที่นี่? ออกไปเดี๋ยวนี้ นี่คือการประชุมผู้บริหารระดับสูงของซีกรุ๊ป พวกเธอทั้งสองคนไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมประชุม”

พวกเขาทั้งสองเพิ่งเดินเข้ามาในห้องแต่แจ็คสันกลับตะโกนใส่ทันที

ไทร์เลิกคิ้วและมองตรงไปยังไอริสและทราวิส “ถ้าพวกเขาอยู่ที่นี่ได้ ทำไมเราจะอยู่ด้วยไม่ได้?”

“ไทร์ นายมันเป็นแค่คนขอทานต่ำช้าเท่านั้น นายจะมาเปรียบเทียบกับทราวิสและฉันได้ไง?” ไอริสแสดงท่าทางหยิ่งผยอง แม้ว่าเธอเพิ่งทำลายแผนการของซีกรุ๊ปไป เธอก็ยังเต็มไปด้วยความเป็นตัวของตัวเอง

ไทร์เยาะเย้ย “เธอมีความล้มเหลวมากกว่าความสำเร็จเสียอีก ดังนั้นแน่นอนว่าเราไม่สามารถเปรียบเทียบกับพวกคุณทั้งสองคนได้แบบนั้นเลย”

“แก…” ไอริสหน้าซีดเมื่อได้ยินสิ่งนี้

ไทร์จับมือวินนี่เฟรดขณะที่เขาเดินเข้าไปข้างในห้องประชุม “คุณปู่ครับ คำสัญญาที่คุณให้ไว้ยังใช้ได้อยู่หรือเปล่า? ที่เคยบอกว่าถ้าวินนี่เฟรดของผมได้รับสิทธิ์ในการลงทุนสำหรับซีกรุ๊ป คุณจะปล่อยให้เธอมาเป็นผู้จัดการแผนกออกแบบ”

หลังจากที่เขาพูดจบ ทุกคนก็มองไปที่ไทร์ราวกับว่าเขาเป็นคนงี่เง่า ชายชราโกรธมากกับเรื่องนี้ แต่ไทร์มาที่นี่เพื่อพูดเล่น เห็นได้ชัดว่าเขามีความปรารถนาที่จะอยากตาย ท่าทางของจอร์จนั้นน่าเกลียดและร่างกายของเขาสั่นสะท้านด้วยความโกรธ

ไอริสเยาะเย้ย “ไทร์ แกเอาหัวโขกประตูมาเหรอ? แกกำลังพูดแบบนี้เพื่อดูถูกคุณปู่โดยเจตนาหรือเปล่า?”

ไทร์ขมวดคิ้ว “ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้นล่ะ?”

“เพราะแผนการลงทุนก่อนหน้านี้พัง เธอไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นสินะ? ตอนนี้เธอมาเติมเกลือลงบนบาดแผลของคุณปู่เพิ่มอีก คนเลวทรามอย่างเธอปล่อยไปตอนนี้เลยดีกว่า และเธอ วินนี่เฟรด ดูแลขอทานของเธอดี ๆ หน่อย อย่าปล่อยให้เขามาวิ่งเล่นไปทั่วแบบนี้ มันสร้างความน่ารังเกียจให้คนอื่น”

“ถูกต้อง แน่นอน ถูกต้องแล้วล่ะ” จอร์จตอบอย่างกระตือรือร้น “ตอนนี้ฉันขอประกาศว่า วินนี่เฟรด ซี ป็นผู้จัดการฝ่ายออกแบบของซีกรุ๊ป อย่างเป็นทางการ…”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จอร์จจะพูดจบ เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นขัดจังหวะเขา “คุณปู่คะ มีบางอย่างผิดปกติ วินนี่เฟรดอาจได้รับสัญญาสิทธิ์ในการลงทุนใจกลางเมืองเนื่องจากเกิดข้อผิดพลาด: เดรก ทัคเกอร์ เข้าใจผิดคน เดรกคงเข้าใจผิดว่าวินนี่เฟรดเป็นฉัน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาไล่ฉันออกไปและเซ็นสัญญากับวินนี่เฟรดแทน”

หลังจากที่ไอริสพูดเช่นนี้ ทุกคนก็ดูเหมือนจะเห็นด้วยตามนั้น

ถูกต้องแล้ว วินนี่เฟรดไม่ได้ทำ เธอจะได้สัญญานี้มาง่าย ๆ ได้ยังไง? เดรก ทัคเกอร์ ต้องเข้าใจผิดว่าวินนี่เฟรดเป็นไอริสแน่ ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขามอบสัญญาให้กับเธอ เดิมทีแล้วนี่เป็นความพยายามของทราวิสที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ต่างหาก

“ดังนั้น คุณปู่ คนที่ควรจะได้เลื่อนตำแหน่งคือฉันและไม่ใช่วินนี่เฟรด”

ร่างกายของวินนี่เฟรดเริ่มสั่นสะท้าน เธอมองไอริสอย่างไม่เชื่อสายตา ผู้หญิงคนนี้พูดไร้ยางอายแบบนี้ได้ยังไงกัน? “ไอริส มิสเตอร์ทัคเกอร์ได้ให้สัญญานี้กับฉันเพราะการเตรียมตัวอย่างพิถีพิถันของฉันและความจริงใจให้เขา สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย”

เฮอะ… ไอริสสูดลมหายใจแรง ๆ ผู้บริหารคนอื่น ๆ รอบตัวก็หัวเราะออกมาดัง ๆ

“วินนี่เฟรด ความจริงใจของเธอเหรอ? เธอเตรียมการอย่างพิถีพิถันด้วยงั้นเหรอ? วันนี้มีบริษัทขนาดใหญ่มามากมาย บริษัทไหนจะไม่ได้เตรียมการอย่างพิถีพิถันมากันบ้างล่ะ? เดรก ทัคเกอร์ ให้สัญญากับเธอทั้งหมด เพราะทราวิสของฉันใช้เส้นสายของตัวเองและมอบของขวัญให้เขา จุดนี้ต่างหากที่ได้รับประกันโดยเราตั้งแต่แรก เธอไม่มีความละอายบ้างเลยเหรอ?”

วินนี่เฟรดโกรธจัด เธอหันไปหาจอร์จ “คุณปู่ สัญญานี้เป็นของจริง…”

“พอได้แล้ววินนี่เฟรด” ทัศนคติของจอร์จเปลี่ยนไปเป็น 180 องศา “ฉันคิดว่า มิสเตอร์ทัคเกอร์ คงเข้าใจผิดคนแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้น เธอจะไม่สามารถได้สัญญานี้หรอก”