ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 172

ไทร์ไม่เคยคิดว่า เฮเลนจะคุกเข่าต่อหน้าเขาเช่นนี้ มันทำให้เขาตกใจจริง ๆ ในขณะนั้นเอง แม้แต่ดวงตาของไทร์เองก็แดงก่ำ “ผมจะทำร้ายแบลร์ได้ยังไง? เธอเป็นลูกสาวของผม ลูกสาวแท้ ๆ ของผม ผมจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ!”

“แต่ไทร์…”

“อย่าพูดอะไรอีก ลุกขึ้นก่อน การช่วยเหลือแบลร์เป็นเรื่องสำคัญในตอนนี้ ผมจะพาเธอกลับบ้าน” เมื่อพูดอย่างนั้น ไทร์ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติมอีก เขาอุ้มแบลร์ออกจากโรงพยาบาลทันที

“วินนี่เฟรด เขากำลังจะทำอะไรกันแน่?” เฮเลนลุกขึ้นด้วยเหงื่อที่ท่วมหน้าผากด้วยความตื่นตระหนก

วินนี่เฟรดสูดหายใจเข้าแล้วพูดว่า “คุณแม่ ให้ไทร์พาแบลร์กลับบ้านเถอะ เขาบอกว่าเขามีทักษะทางการแพทย์ เนื่องจากโรงพยาบาลไม่มีวิธีแก้ปัญหา บางทีไทร์อาจจะมี”

ระหว่างทางกลับบ้านไทร์โทรหาแมทธิว โดยบอกให้เขาตรงมายังที่ของเขาทันทีเมื่อกลับมาถึงเมืองคานห์ เมื่อไทร์พาแบลร์กลับถึงบ้าน แมทธิวก็รออยู่ข้างนอกประตูแล้ว

“ทำไมนายมาถึงเร็วเช่นนี้?” ไทร์ถามแมทธิวด้วยความแปลกใจ

แมทธิวตอบว่า “นายท่าน เมื่อคุณกลับออกมาผมก็เรียกแท็กซี่และตามคุณกลับมาทันที ดูเหมือนว่าคุณจะรีบร้อนมาก ดังนั้นต้องมีบางอย่างเกิดขึ้น ผมจึงบอกให้คนขับแท็กซี่ตามคุณมา เพราะถ้าเขาตามคุณไม่ทันฉันจะหักแขนของเขา แต่คุณขับรถเร็วเกินไป เมื่อคุณโทรหาผม ผมก็เข้ามาในเมืองคานห์แล้ว”

ไทร์พยักหน้าและรีบอุ้มแบลร์เข้าไปในบ้าน

สีหน้าของแมทธิวก็ดูกังวลเช่นกันในขณะที่เขาถาม “นายท่าน มันเกิดอะไรขึ้นกับหลานสาวตัวน้อยของผม?”

“อย่าถาม ยืนเฝ้าที่ประตูไว้ ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากฉันอย่าให้ใครเข้ามาเด็ดขาด” หลังจากนั้นไทร์ก็อุ้มแบลร์เข้ามาในห้องและปิดประตูด้วยเสียงอันดัง

ไทร์หยิบเข็มเงินชุดหนึ่งออกมาจากมุมห้อง เข็มเหล่านี้เป็นของขวัญจากอาจารย์ของไทร์ ชายผู้ยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้เขาทะยานสู่ความสำเร็จในชีวิตของเขา ชายผู้ยิ่งใหญ่ที่ไทร์ได้พบนั้น เป็นขอทานชรา ย้อนกลับไปในตอนนั้น ชายคนนั้นสอนศิลปะการต่อสู้แก่ไทร์ และเขายังได้สอนทักษะทางการแพทย์อีกมากมาย ดังนั้น ไทร์จึงเปรียบเสมือนแพทย์ศักดิ์สิทธิ์ในตอนนี้

นอกจากเข็มเงินแล้ว เครื่องมือชุดนี้ยังมีมีดเล็ก ๆ สองสามเล่มขนาดเท่ากับปีกของจักจั่นอีกด้วย สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเครื่องมือในการผ่าตัด ชุดอุปกรณ์นี้มีน้ำหนักไม่เกินห้าสิบกรัม ดังนั้นไทร์จึงนำติดตัวไปทุกที่

“แบลร์ ลูกจะต้องไม่เป็นอะไร พ่อจะช่วยลูกเอง”

ถึงตอนนี้ แม้แต่ผิวหนังบนร่างของแบลร์ก็กลายเป็นสีดำเมื่อเธอตกอยู่ในอาการโคม่าอย่างรุนแรง อันที่จริงตอนนี้เธอดูเหมือนตายไปแล้ว

เมื่อเห็นแบลร์แบบนี้ หัวใจของไทร์ก็เจ็บปวดยิ่งนัก เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเป็นลูกสาวของเขา ที่จะได้รับบาดเจ็บเมื่อสิ้นสุดเรื่องราว ไทร์สูดหายใจเข้า เขาต้องอยู่ในความสงบ เขาไม่สามารถปล่อยให้จิตใจของเขาได้รับผลกระทบในทางใดทางหนึ่งได้

หลังจากนั้น เขาคว้าข้อมือของแบลร์และเริ่มสัมผัสชีพจรของเธอ ชีพจรของเธอเป็นปกติในบางครั้ง แต่บางครั้งก็ผิดปกติ สิ่งนี้ทำให้หนังศีรษะของไทร์รู้สึกมีหนาม ชีพจรเช่นนี้ทำให้ไทร์รู้สึกแย่มาก

ไทร์วางเข็มเงินลง มันมีทั้งหมดเจ็ดสิบสองเข็มและแปดมีดผ่าตัด แต่ละเข็มบางราวกับเส้นผม อย่างไรก็ตาม หากมองผ่านแว่นขยาย จะเห็นว่าเข็มทุกอันมีลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์

การแกะสลักนั้นสลับซับซ้อน ตามคำบอกเล่าของขอทานชรา เข็มชุดนี้ได้รับการถ่ายทอดมานานกว่าร้อยปีแล้ว เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการได้ว่าเมื่อร้อยปีก่อนเมื่อไม่มีความช่วยเหลือจากเครื่องจักร บรรพบุรุษของพวกเขามีทักษะในการแกะสลักลวดลายดังกล่าวบนเข็มเล็ก ๆ เหล่านี้ได้อย่างไร

ชายผู้ยิ่งใหญ่ที่ไทร์ได้พบในตอนนั้นเป็นขอทานชรา ขอทานชราได้ส่งต่อทักษะทั้งหมดของเขาให้กับไทร์ รวมไปถึงเข็มชุดนี้ มันเป็นมรดกสืบทอดของครอบครัวของเขา ขอทานชราบอกเขาว่า เข็มชุดนี้เรียกว่า 'เข็มเปี่ยนเชวี่ย’ ซึ่งมาพร้อมกับเทคนิค เปี่ยนเชวี่ย เจ็ดสิบสองเข็ม

นี่เป็นทักษะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ขอทานชราได้มอบให้แก่ไทร์ มันยิ่งใหญ่มากกว่าทักษะศิลปะการต่อสู้ที่เขาสอนให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก

ไทร์สูดหายใจเข้าก่อนที่จะหยิบเข็มออกมา ด้วยเทคนิคพิเศษ เขาเจาะเข้าไปในจุดฝังเข็มบนร่างกายของแบลร์ เขาต้องการใช้วิธี เปี่ยนเชวี่ย เจ็ดสิบสองเข็มเพื่อช่วยให้แบลร์ตื่นขึ้น

แม้ว่าแบลร์จะดูเหมือนตายแล้ว แต่เธอก็ยังมีจังหวะการเต้นของหัวใจและชีพจรอยู่ เธอยังคงหายใจ ดังนั้น การใช้เปี่ยนเชวี่ย เจ็ดสิบสองเข็มเพื่อช่วยให้แบลร์ฟื้นสตินั้น คงทำได้ไม่ยากเกินไป

มีมากกว่าหนึ่งพันวิธีในการใช้เจ็ดสิบสองเข็มนี้ แม้ว่าไทร์จะยังไม่ได้ค้นคว้ามันอย่างละเอียดถี่ถ้วน แต่การได้รู้เพียงหนึ่งในสิบของการใช้งาน นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ไทร์เป็นนักฝังเข็มระดับโลกได้

อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงในตอนนี้ค่อนข้างเลวร้าย เขาล้มเหลว เขาประเมินความน่ากลัวของพิษที่แบลร์ได้รับต่ำไปอย่างมาก

ตั้งแต่บ่ายสองโมงจนถึงเที่ยงคืน ไทร์ได้ลองใช้วิธีการฝังเข็มแบบผสมผสานทั้งหมด เขาใช้วิธีการทั้งหมดเจ็ดสิบสองวิธี แต่ก็ยังไม่มีวิธีใดที่ได้ผล

"ทำไม? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมแม้แต่เปี่ยนเชวี่ย เจ็ดสิบสองเข็มก็ไม่สามารถปลุกแบลร์ได้?”

พระจันทร์เต็มดวงสูงขึ้นบนท้องฟ้า เมื่อแสงจันทร์สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ไทร์พบว่าตัวเองกำลังหลงทางโดยสิ้นเชิง

ข้างนอกประตู แมทธิวยืนเฝ้าเหมือนยามที่ประตู เฮเลนและวินนี่เฟรดพยายามผลักประตูเปิดหลายครั้ง โดยต้องการดูอาการของแบลร์ แต่แมทธิวหยุดพวกเขาเอาไว้ หลังจากนั้น แม้แต่สตีเฟนก็ปรากฏตัวขึ้น แต่แมทธิวก็ยังคงเฝ้าประตูอยู่

“สตีเฟน นายหญิง พวกคุณหยุดพยายามเข้าไปข้างในได้แล้ว นายท่านสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าไป ทุกคนได้โปรดถอยออกไปด้วย”

แมทธิวกลายเป็นคนดื้อรั้นที่ฟังแต่ไทร์เท่านั้นในตอนนี้ ดังนั้น เมื่อเป็นคำสั่งไทร์ แม้ว่ากษัตริย์จะปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าก็ตาม เขาจะไม่สามารถเดินผ่านเข้าไปในประตูนี้ได้

ครอบครัวใช้เวลาทั้งคืนด้วยความวิตกกังวล

พริบตาเดียวก็เป็นเวลาตีห้า รุ่งอรุณกำลังโผล่ขึ้นมา ไทร์ยังคงไม่สามารถทำอะไรได้ และตอนนี้ จุดด่างดำก็เริ่มปรากฏบนร่างของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เช่นเดียวกับที่มันปรากฏบนร่างกายของคนตาย

ในตอนนี้ ไทร์ ซัมเมอร์ สูญเสียความมั่นใจและความภาคภูมิใจในก่อนหน้านี้ไปหมดแล้ว ออร์เฟอุส บรรลุเป้าหมายแล้ว ไม่ว่าไทร์จะแข็งแกร่งเพียงใด หัวใจของเขาก็ถูกทำลายลงไปแล้ว

หลังจากหนึ่งคืนผ่านไป ร่างกายของไทร์ก็ดูซีดเซียว ผมสีขาวปรากฏบนศีรษะของเขาดูราวกับว่าเขามีอายุมากขึ้นหลายปี ตาของไทร์เปลี่ยนเป็นสีแดงจากการมองดูลูกสาวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง จากนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของเขา

“แบลร์ พ่อจะช่วยเธอ พ่อจะปกป้องเธอเอง ไม่ต้องกลัวนะแบลร์ พ่ออยู่ตรงนี้” ไทร์พึมพำกับตัวเอง เขากำลังดึงผมของเขาเหมือนคนบ้า

“ปัญหาอยู่ตรงไหน? ทำไม? ทำไมฉันจึงช่วยลูกสาวของฉันไม่ได้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ